Michaił Szczerbatow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Szczerbatow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1733
Moskwa

Data i miejsce śmierci

12 grudnia 1790
Petersburg

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

oświecenie

Odznaczenia
Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie)[1]

Michaił Michajłowicz Szczerbatow (ur. 22 lipca 1733 w Moskwie, zm. 12 grudnia 1790 w Petersburgu) – rosyjski książę, historyk i pisarz polityczny, wolnomularz[2]

Zajmował się w swych badaniach kwestią despotyzmu, jaki wprowadził do Rosji Piotr Wielki. Wobec tego problemu przyjął postawę konserwatywną. Krytykował naśladownictwo wzorców zachodnich, z których tak dumny był car-reformator. Sekret potęgi Rosji widział nie w reformach lecz w tradycji współpracy carów z bojarami.

Do myśli politycznej Szczerbatowa nawiązywali w XIX wieku słowianofile, min. Fiodor Dostojewski.

Szczerbatow był zwolennikiem monarchii feudalnej, podnosił znaczenie arystokracji państwowej w historii Rosji.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Istorija Rossijskaja ot drevnejšich vremen – („Historia rosyjska od czasów najdawniejszych”) (1770–1790), (dzieje Rosji do 1610 roku).
  • Rassuždenie o povreždenii nravov v Rossii – („Dyskusja o zepsuciu obyczajów w Rosji”) (1786–1789)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Na fotografii portretu w infoboxie
  2. Ludwik Hass, Wolnomularstwo w Europie środkowo-wschodniej w XVIII i XIX wieku, 1982, s. 143.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]