Michalcze
48°46′58″N 25°33′24″E/48,782778 25,556667
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 3430 | ||||
| Kod pocztowy |
78134 | ||||
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 48°46′58″N 25°33′24″E/48,782778 25,556667
| |||||
Michalcze (ukr. Михальче) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie horodeńskim, nad Dniestrem.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1439 roku1439 położone było w XVI wieku w województwie ruskim[2].
Ze wsi Michalcze pochodziła rodzina Chylińskich herbu Jastrzębiec, Wojciech Chyliński (zm. 1893) i jego synowie: Antoni Chyliński (ksiądz proboszcz rzymskokatolicki tamże), Michał Chyliński (1856-1925, dziennikarz, redaktor krakowskiego „Czasu”), Kajetan Chyliński (sędzia)[3].
W okresie II Rzeczypospolitej wieś leżała na obszarze gminy Siemakowce w powiecie horodeńskim województwa stanisławowskiego[4]. W tym czasie we wsi rozwijało się sadownictwo[5].
Po wkroczeniu Sowietów w 1939 aresztowano 2 Polaków, w tym kierownika szkoły, którzy zaginęli bez wieści. W lutym 1940 NKWD zesłało na Syberię 56 polskich rodzin (254 osób). W 1941 Ukraińska Policja Pomocnicza zabrała do getta w Horodence miejscowych Żydów, gdzie zostali wymordowani. W latach 1943–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 11 Polaków[4].
Kościół
[edytuj | edytuj kod]Za panowania króla Władysława Warneńczyka w 1439 zostały erygowane przez kpt. starostę Michała Muszyłło kościół i parafia pod wezwaniem św. Michała Archanioła[5]. Nadano obszerne pola i łąki i kilka niedużych wiosek[5]. Pierwotnie świątynia była drewniana, ulegała poprawkom, była powiększana i przetrwała ponad 300 lat[5]. W 1750 zbudowano kościół murowany fundacji Rafała hr. Skarbka za ówczesnego proboszcza ks. Łukasza Dziudziskiego[5]. Budynek został wzniesiony w stylu staro-romańskim z miejscowego kamienia, miał jednł nawę, dwie kaplice i pięć ołtarzy[5]. Podczas I wojny światowej 1914-1918 budynek został poważnie uszkodzony[5].
Po 1918 odrestaurowany, zyskał nowe organy wybudowano plebanię[5]. W okresie międzywojennym proboszczami byli ks. Gomółka, ks. Gąsiorek, ks. Wilhelm Krzak[5]. W 1939 obchodzono 500-lecie istnienia kościoła[5]. W tym czasie z ww. królewskiego nadania pozostało we władaniu kościoła 64 hektarów[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu iwanofrankiwskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 169.
- ↑ Tages-Neuigkeiten. Ein hogeschätzter Mann †. „(Neuigkeits) Welt Blatt”. Nr 52, s. 5, 4 marca 1893. (niem.).
- ↑ a b Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 113, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
- ↑ a b c d e f g h i j k J. Piórewicz. Pięćsetlecie kościoła rzym. kat. w Miehalczu. „Wschód”. Nr 137, s. 6, 2 lipca 1939.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michalcze, wś, pow. horodeński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 292. s. 292–293.