Michel Darmancier
| Biskup | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 sierpnia 1918 |
| Data i miejsce śmierci |
1 października 1984 |
| Wikariusz apostolski Wallis i Futuny | |
| Okres sprawowania |
1961–1966 |
| Biskup Wallis i Futuny | |
| Okres sprawowania |
1966–1974 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
10 lutego 1946 |
| Nominacja biskupia |
22 grudnia 1961 |
| Sakra biskupia |
26 kwietnia 1962 |
| Data konsekracji |
26 kwietnia 1962 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Michel-Maurice-Augustin-Marie Darmancier SM (ur. 25 sierpnia 1918 w Izieux, zm. 1 października 1984 w Paryżu) – francuski duchowny rzymskokatolicki, marysta, misjonarz, wikariusz apostolski i biskup Wallis i Futuny.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Michel-Maurice-Augustin-Marie Darmancier urodził się 25 sierpnia 1918 w Izieux (obecnie cześć Saint-Chamond) we Francji. 10 lutego 1946 otrzymał święcenia prezbiteratu i został kapłanem Towarzystwa Maryi (marystów).
22 grudnia 1961 papież Jan XXIII mianował go wikariuszem apostolskim Wallis i Futuny oraz biskupem tytularnym Augurusu. 26 kwietnia 1962 przyjął sakrę biskupią z rąk wikariusza apostolskiego Nowej Kaledonii Pierre’a-Paula-Émile’a Martina SM. Współkonsekratorami byli emerytowany wikariusz apostolski Nowej Kaledonii Edoardo Bresson SM oraz wikariusz apostolski Nowych Hebrydów Louis-Jean-Baptiste-Joseph Julliard SM.
Jako ojciec soborowy wziął udział w soborze watykańskim II. 21 czerwca 1966 papież Paweł VI podniósł wikariat apostolski Wallis i Futuny do rangi diecezji. Bp Darmancier został jej pierwszym biskupem.
25 kwietnia 1974 zrezygnował z katedry, ustępując miejsca Laurentowi Fuahea – pierwszemu biskupowi pochodzącemu z Wallis i Futuny. Bp Darmancier zmarł w 1 października 1984.