Michniowiec
49°18′05″N 22°43′53″E/49,301389 22,731389| Artykuł |
49°18′05″N 22°43′53″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
49°18'5.0"N, 22°43'53.0"E |
| - błąd |
14 m |
| Odległość |
0 m |
| wieś | |
 Zabytkowa cerkiew i dzwonnica | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-710[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RBI |
| SIMC |
0348022[4] |
Położenie na mapie gminy Czarna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego  | |
| 49°18′05″N 22°43′53″E/49,301389 22,731389
| |
Michniowiec dawniej też Michnowiec i Michnowice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Czarna[4][5].
W miejscowości znajduje się zabytkowa drewniana dawna cerkiew Narodzenia Bogurodzicy włączona do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś królewska Michnowiecz położona była w 1589 w starostwie niegrodowym samborskim w powiecie samborskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[6]. W okresie międzywojennym w powiecie turczańskim. Po wojnie wieś Michniowiec znalazła się w ZSRR. W 1952 w ramach umowy o zamianie odcinków terytoriów państwowych zawartej 15 lutego 1951 pomiędzy PRL i Związkiem Radzieckim, część obszaru dawnej gminy Łomna (z Bystrem, Lipiem i Michniowcem) została przyłączona do Polski, wchodząc w skład gminy Czarna w nowo utworzonym powiecie ustrzyckim w woj. rzeszowskim[7].
Michniowiec jest jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie, kopalnie ropy naftowej istniały tu przed rokiem 1884.
We wsi znajduje się cerkiew greckokatolicka pw. Narodzenia Bogarodzicy wybudowana w roku 1863 lub 1868 na miejscu poprzedniej, która istniała już w 1557. Podczas remontu w 1924 roku dobudowano zakrystię i kruchtę. W pobliżu cerkwi drewniana dzwonnica wzniesiona w 1904. Od 1971 cerkiew służy jako rzymskokatolicki kościół filialny pw. Narodzenia Św. Jana Chrzciciela należący do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Czarnej Górnej.
Pozostałości dawnego PGR-u 
Zabudowa wsi 
Staw obok cerkwi
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Demografia[edytuj | edytuj kod]
- W 1921 Michniowiec zamieszkiwało 957 osób (w 190 domach mieszkalnych):
- 922 wyznania greckokatolickiego
- 35 wyznania mojżeszowego
- 1991 – 157 osób
- 2004 – 170 osób
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[8]
- drewniana cerkiew greckokatolicka, obecnie kościół rzymskokatolicki pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela, nr rej.: A-135 z 17.03.1969
- dzwonnica, drewniana, 1904 r., nr rej.: jw.
- cmentarz, nr rej.: jw.
- zagroda jednobudynkowa nr 26, drewniana, k. XIX, nr rej.: A-902 z 29.04.1975 (przeniesiona do Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku)
- zagroda jednobudynkowa nr 47, drewniana, k. XIX, nr rej.: A-901 z 29.04.1975 (przeniesiona do Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku)
Widok na wieś od strony południowej 
Widok na wieś od strony zachodniej 
Na przycerkiewnym cmentarzu
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Michniowiec w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2018-02-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-20].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 774 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 25.
- ↑ Dz.U. z 1951 r. nr 65, poz. 448
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023, s. 1 [dostęp 2016-03-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mapa WIG Ustrzyki Dolne Pas 51 Słup 35 Warszawa 1938.
- Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej Warszawa 1928 s. 1537.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Michnowiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 315.
- Bystre i Michniowiec. Kamieniem i ciszą. polskiekrajobrazy.pl.
- Siedziba gminy: Czarna Górna
