Pagonowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Micropteropus)
Pagonowiec
Epomophorus
E.T. Bennett, 1836[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – pagonowiec baobabowy (E. wahlbergi)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

rudawkokształtne

Nadrodzina

Pteropodoidea

Rodzina

rudawkowate

Podrodzina

Rousettinae

Plemię

Epomophorini

Rodzaj

pagonowiec

Typ nomenklatoryczny

Pteropus whitei E.T. Bennett, 1836 (= Pteropus gambianus Ogilby, 1835)

Synonimy
Gatunki

11 gatunków – zobacz opis w tekście

Pagonowiec[3], epoletniczek[3] (Epomophorus) – rodzaj ssaków z podrodziny Rousettinae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące głównie w Afryce oraz w zachodniej Azji (Arabia Saudyjska)[4][5][6][7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 67–185 mm, długość ogona 0–12 mm, długość ucha 13–30 mm, długość tylnej stopy 12–27 mm, długość przedramienia 46–100 mm; masa ciała 20–155 g[5][8].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1836 roku brytyjski zoolog Edward Turner Bennett w artykule dotyczącym nietoperza z Gambii opublikowanego na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Na gatunek typowy Bennett wyznaczył (oznaczenie monotypowe) pagonowca gambijskiego (E. gambianus).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Epomophorus: gr. επι epi ‘na’; ωμος omos ‘ramię’; -φορος -phoros ‘dźwigający’, od φερω pherō ‘nosić, dziwgać’[9].
  • Micropteropus: gr. μικρος mikros ‘mały’; Pteropus Erxleben, 1777 (rudawka)[10]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Epomophorus pusillus W. Peters, 1868.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[11][8][4][3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b E.T. Bennett. On a remarkable Pteropine Bat from the Gambia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 3, s. 149, 1835. (ang.). 
  2. P. Matschie: Die Fledermäuse des Berliner Museums für Naturkunde. Berlin: G. Reimer, 1899, s. 36, 57. (niem.).
  3. a b c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 80. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 96. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  5. a b N. Giannini, C. Burgin, V. Van Cakenberghe, S. Tsang, S. Hintsche, T. Lavery, F. Bonaccorso, F. Almeida & B. O’Toole: Family Pteropodidae (Old World Fruit Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 96–101. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Epomophorus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-19].
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Micropteropus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-19].
  8. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 453–454. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  9. Palmer 1904 ↓, s. 268.
  10. Palmer 1904 ↓, s. 423.
  11. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-27]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]