Midnight Oil
| ||
![]() Zespół podczas koncertu w 2017 roku. | ||
Rok założenia | 1970 (jako Farm) | |
Pochodzenie | ![]() | |
Gatunek | rock, pub rock | |
Aktywność | 1970–2002 2005, 2009 od 2017 | |
Strona internetowa |
Midnight Oil – jeden z najpopularniejszych australijskich zespołów rockowych. Został założony w 1970 roku, a swoją popularność zdobył dzięki takim utworom jak: „Beds Are Burning”[1], „The Dead Heart”[2], „Blue Sky Mine”[3] czy „Forgotten Years”[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa grupy wywodzi się od dwóch angielskich powiedzeń Burn The Midnight Oil (co oznacza „uczyć się, pracować do późna w nocy”) oraz Smells Of The Midnight Oil (określenia na poezję bogatą w różnego typu aluzje, odniesienia do innych utworów i skomplikowaną językowo). Zespół grał bardzo tradycyjnego, prostego rocka i znany był ze znakomitych występów na żywo. Wylansowali jeden przebój na skalę międzynarodową – „Beds Are Burning” pochodzący z albumu Diesel and Dust.
Początkowo grupa jednak występowała pod nazwą Farm, gdzie skład tworzyli gitarzyści Jim Moginie i Martin Rotsey, perkusista Rob Hirst oraz basista Andrew "Bear" James. W 1975 roku dołączył do nich charyzmatyczny wokalista – Peter Garrett, co zapoczątkowało nowy etap w karierze grupy[5].
Peter Garrett oraz Jim Mogine do dzisiaj są znani z bardzo lewicowych poglądów, większość utworów grupy ma charakter polityczny, piosenki często komentują lub opisują problemy społeczne w Australii. Dużo utworów jest także poświęconych polityce czy ochronie przyrody.
2 grudnia 2002 Garrett wystąpił z grupy, aby skoncentrować się na karierze politycznej, w 2004 został wybrany do australijskiego parlamentu z ramienia Partii Pracy. Pozostali członkowie grupy postanowili nadal grać razem pod inną nazwą, na skutek czego grupa oficjalnie zawiesiła swoją działalność koncertową. Wznawiała ją dwukrotnie w 2005 i 2009 grając wyłącznie koncerty charytatywne, które odbyły się w ich ojczyźnie – w Sydney, Canberze oraz Melbourne[6]. Trzecia reaktywacja zespołu miała miejsce w 2017 roku, od tamtej pory grupa działa po dzień dzisiejszy[6][7][8].
Skład[edytuj | edytuj kod]
Obecni członkowie:
- Rob Hirst – perkusja, wokal (od 1970)
- Jim Moginie – gitara, keyboard (od 1970)
- Peter Garrett – wokal, harmonijka ustna (od 1975)
- Bones Hillman – gitara basowa, wokal (od 1987)
- Martin Rotsey – gitara (od 1997)
Byli muzycy:
- Andrew 'Bear' James – gitara basowa (1975 - 1980)
- Peter Gifford – gitara basowa, wokal (1980 - 1987)
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
- Midnight Oil (1978)
- Head Injuries (1979)
- Bird Noises (EP) (1980)
- Place Without a Postcard (1981)
- 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 (1982)
- Red Sails in the Sunset (1984)
- Species Deceases (EP) (1985)
- Diesel and Dust (1987)
- Blue Sky Mining (1990)
- Scream in Blue (1992)
- Earth and Sun and Moon (1993)
- Breathe (1996)
- 20,000 Watt R.S.L. (1997)
- Redneck Wonderland (1998)
- The Real Thing (2000)
- Capricornia (2002)
- Best of Both Worlds (2004)
- Flat Chat (2007)
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- Midnight Oil 1984 (2018)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Midnight Oil - Beds Are Burning. MidnightOilVEVO 2009-10-03.
- ↑ Midnight Oil - The Dead Heart. MidnightOilVEVO 2009-10-03.
- ↑ Midnight Oil - Blue Sky Mine. MidnightOilVEVO 2009-10-03.
- ↑ Midnight Oil - Forgotten Years. MidnightOilVEVO 2009-10-03.
- ↑ Midnight Oil :: Dyskografia :: RMF FM, www.rmf.fm [dostęp 2018-10-21] (pol.).
- ↑ a b Teraz Rock , Zespół Midnight Oil reaktywuje się - Teraz Muzyka, www.terazmuzyka.pl [dostęp 2018-10-21] (pol.).
- ↑ INTERIA.PL, Midnight Oil powraca, Peter Garrett solo [dostęp 2018-10-21] (pol.).
- ↑ Midnight Oil na Colours Of Ostrava 2017 - Muzyk.net, „Muzyk.net”, 21 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|