Mieczysław Chudziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Chudziński
kapitan administracji kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1895
Czempiń

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 1963
Branice

Przebieg służby
Lata służby

1914–1945

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

57 Pułk Piechoty
PKU Szamotuły
PKU Równe
PKU Ostrów Poznański
KRU Bydgoszcz Miasto

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Brązowy za Długoletnią Służbę

Mieczysław Chudziński (ur. 4 grudnia 1895 w Czempiniu, zm. 28 stycznia 1963 w Branicach) – kapitan administracji Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 4 grudnia 1895 roku w Czempiniu, w rodzinie Bartłomieja, krawca, i Marii z Wojciechowskich. 8 sierpnia 1914 roku został zmobilizowany do Armii Cesarstwa Niemieckiego. W jej szeregach walczył na frontach I wojny światowej. W 1918 roku, w czasie rewolucji listopadowej w Niemczech zdezerterował z armii, wrócił do rodzinnego miasta i wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego. Od 28 grudnia tego roku brał czynny udział w powstaniu wielkopolskim[1].

Od 7 czerwca 1919 roku do 30 grudnia 1920 roku dowodził 2. kompanią 3 pułku strzelców wielkopolskich, który od stycznia 1920 roku nosił nazwę 57 pułk piechoty wielkopolskiej. W międzyczasie, przez krótki czas dowodził także I batalionem tego pułku[2]. 25 listopada 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika, w grupie oficerów byłej armii niemieckiej[3].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 9. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W 1923 roku był przydzielony z 57 pp do Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki i Sportów w Poznaniu na stanowisko oficera ordynansowego[5]. W następnym roku powrócił do macierzystego pułku w Poznaniu[6]. 31 marca 1924 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 roku i 6. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W lutym 1926 roku został przydzielony z 57 pp do Powiatowej Komendy Uzupełnień Szamotuły na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta[8]. We wrześniu tego roku został przydzielony do PKU Równe na takie samo stanowisko[9], lecz już w następnym miesiącu został przydzielony do PKU Ostrów Poznański na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta[10][11]. We wrześniu 1930 roku został przydzielony do nowo utworzonej PKU Bydgoszcz Miasto na takie samo stanowisko[12][13]. 1 września 1938 roku jednostka, w której pełnił służbę została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Bydgoszcz Miasto, a zajmowane przez niego stanowisko służbowe otrzymało nazwę „kierownik I referatu ewidencji”[14].

W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Początkowo przebywał w Oflagu II B Arnswalde, a od 17 września 1940 roku w Oflagu II C Woldenberg[15].

W 1945 roku, po powrocie z niewoli, został zatrudniony w Rejonowej Komendzie Uzupełnień Szczecin, lecz w następnym roku został zwolniony i znalazł zatrudnienie w Spedycji Transportowej Hartwig, w charakterze pracownika umysłowego. W 1952 roku przeniósł się wraz z rodziną do Lanckorony[1]. Od 1958 roku mieszkał w Branicach. Tam 28 stycznia 1963 roku zmarł. Został pochowany w rodzinnym Czempiniu[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Świątkiewicz 2008 ↓, s. 2.
  2. Podwapiński 1927 ↓, s. 19, 52, 132, 133, 217.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 grudnia 1920 roku, s. 1358.
  4. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 71.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 287, 422, 1513.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 262, 365.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 172.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 2, 15.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 20 września 1926 roku, s. 311.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 45 z 20 października 1926 roku, s. 368.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 133, 200.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 297.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 47, 511.
  14. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 293.
  15. Straty ↓, Numer jeniecki „20821”.
  16. Karczewski 1928 ↓, s. 19, 29.
  17. Podwapiński 1927 ↓, s. 221.
  18. M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 11 listopada 1932 roku, s. 381.
  20. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 287.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 39.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]