Mieczysław Kaufman
Mieczysław Kaufman (ur. 14 października 1864 w Krośniewicach, zm. 21 listopada 1916 w Łodzi) – polski lekarz, ginekolog, łódzki działacz społeczny.
Rodzina, nauka, studia[edytuj | edytuj kod]
Był synem Juliana, powstańca styczniowego, więźnia Cytadeli warszawskiej.
Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie studiował w latach 1885–1891 medycynę na uniwersytecie w Dorpacie, potem w klinikach ginekologicznych w Dreźnie i Wiedniu odbył niezbędne praktyki.
Praca[edytuj | edytuj kod]
W 1892 zamieszkał na stałe w Łodzi i pracował w Żydowskim Szpitalu im. małżonków Izraela i Leony Poznańskich (obecnie Szpital im. Seweryna Sterlinga Uniwersytetu Medycznego w Łodzi przy ul. Seweryna Sterlinga 1/3), później we własnej lecznicy ginekologiczno-położniczej przy ul. Benedykta (obecnie ul. 6 Sierpnia) 15.
Ogłosił 22 prace naukowe z zakresu ginekologii, etyki lekarskiej, biologii i pedagogiki.
Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]
Kaufman był sekretarzem Towarzystwa Lekarskiego Łódzkiego[1].
W 1905 roku w Łodzi, wraz z doktorem Sewerynem Sterlingiem, był założycielem Towarzystwa Krzewienia Oświaty (TKO) i został jego prezesem[2][3]. Towarzystwo zostało zarejestrowane przez władze rosyjskie 29 lipca 1906. Posiadało kilka odrębnych sekcji: biblioteczną, walki z analfabetyzmem oraz uniwersytet społeczny, a od 1907 także sekcję jidisz, w ramach której powstały dwie biblioteki[3].
W trakcie rewolucji 1905 roku w mieszkaniu Kaufmana spotykał się Łódzki Komitet Robotniczy Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) na tzw. biura partyjne[4].
Przyczynił się do utworzenia Muzeum Nauki i Sztuki w Łodzi w kwietniu 1911[5].
Podczas I wojny światowej zabiegał o powołanie do życia biblioteki publicznej (m.in. na bazie zbiorów TKO), wchodził też w skład Towarzystwa Biblioteki Publicznej.
Był założycielem stowarzyszenia „Lokator”, mającego na celu m.in. początkowo obronę robotników przed eksmisją z mieszkań, a potem budowę mieszkań spółdzielczych.
Miejsce spoczynku[edytuj | edytuj kod]
Zmarł na zawał serca 21 listopada 1916 i został pochowany na cmentarzu ewangelickim (obecnie komunalnym) w Łodzi na Dołach[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Red. S. Sterling (1852-1933) i inni, Czasopismo Lekarskie, t. VII, Łódź : Józef Koliński, styczeń 1905, s. 26 [dostęp 2018-05-19].
- ↑ Wspomnienia weteranów rewolucji 1905 i 1917 roku, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1967, s. 391.
- ↑ a b Wiesław Puś, Żydzi w Łodzi w latach zaborów 1793-1914, Wydawn. Uniwersytetu Łódzkiego, 1998, s. 110,161, ISBN 978-83-7171-165-7 [dostęp 2018-05-19] (pol.).
- ↑ Witold Trzciński, Z minionych dni Polski Podziemnej 1905-1918, nakł. Stowarzyszenia Byłych Więźniów Politycznych, 1937, s. 22 [dostęp 2016-05-17].
- ↑ K.. Muzeum Nauki i Sztuki. „Rozwój”. Rok XIV (nr 76), s. 1–2, 1911-04-03. St. Łąpiński (red. odp.). Łódź: W. Czajewski. [dostęp 2017-08-19].
- ↑ Polski Słownik Biograficzny błędnie jako miejsce pochówku podaje Bolesławiec.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kempa A., Szukalak M., Żydzi dawnej Łodzi. Słownik biograficzny. Tom II 2002, Łódź, Oficyna Bibliofilów, ISBN 83-87522-52-X, s. 53
- Polski Słownik Biograficzny (P. L. Szarejko)
- Fijałek J., Indulski J., Opieka zdrowotna w Łodzi do roku 1945. Studium organizacyjno-historyczne, Łódź 1990
- Szajna M., Udział lekarzy w tworzeniu bibliotek w Łodzi kapitalistycznej, [w:] Z badań nad polskimi księgozbiorami historycznymi, t. 11. Warszawa 1991
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje Mieczysława Kaufmana w bibliotece Polona