Mieczysław Nartowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Nartowski
Grób rodziny Nartowskich i Kaszowskich na cmentarzu Rakowickim

Mieczysław Marian Maria Ludwik Trzaska-Nartowski (ur. 15 sierpnia 1868 w Kowalowach, zm. 13 listopada 1929 w Krakowie) – polski lekarz neurolog i psychiatra, działacz polityczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego opiekunem był Teofil Trzaska-Nartowski zamieszkały w Jaśle, potem w Białej i Wadowicach; ojciec Mieczysława zmarł w 1876 roku. Ukończył szkołę podstawową i średnią w Jaśle, następnie wstąpił na Wydział Lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego, studiował od 1890 do 1896. Tytuł doktora wszechnauk medycznych otrzymał 15 lutego 1896 roku[1]. W latach 1893/1894–1894/1895 korzystał ze stypendium Franciszka Zawadzkiego[2]. W 1897 roku asystent w poliklinice chorób nerwowych Emanuela Mendla i w klinice chorób umysłowych Friedricha Jolly’ego w Berlinie. Współpracował tam z Maxem Bielschowskym. Następnie praktykował w klinice Edwarda Korczyńskiego.

Był właścicielem prywatnej lecznicy nerwowo chorych przy Radziwiłłowskiej 33[3]. Leczyli się u niego Bolesław Prus i Władysław Reymont[4][5]. Był działaczem Polskiego Związku Narodowego, organizacji o charakterze chrześcijańsko-narodowym. Bez powodzenia kandydował w wyborach do Rady Państwa w czerwcu 1911[6]. Miał dwóch synów, Antoniego i Jana – obaj zmarli w 1920 roku[7]. Zmarł w 1929 roku, pochowany został w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim[1].

Autor ponad 50 prac naukowych z dziedziny neurologii, psychiatrii i dietetyki. Jego tłumaczenie podręcznika Cohna (Elektrodiagnostyka i elektroterapia dla użytku uczniów i lekarzy, 1901) było pierwszym podręcznikiem elektrodiagnostyki w języku polskim[8]. Był też autorem pierwszego polskiego podręcznika radiologii (Promienie Roentgena i ich zastosowanie do celów rozpoznawczych i leczniczych, 1900)[1].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Przyczynek do etyologii porażeń mózgowych u dzieci. Przegląd Lekarski, 1897
  • Wykłady neuropatologii i psychiatryi w Berlinie. Przegląd Lekarski 8 (15, 16), 1897
  • Dwa przypadki asthma uterinum. Gazeta Lekarska, 1898
  • Ein Beitrag zur Kenntniss der Bernhardt’schen Sensibilitätsstörung. Neurologisches Centralblatt 17, s. 1082–1088, 1898
  • Ein Fall von Arthroneuralgie. Wiener medizinische Wochenschrift 21, s. 1003–1005, 1899
  • Fizyologiczne i lecznicze działanie promieni światła słonecznego i elektrycznego. Nowiny Lekarskie 12, 1900
  • Gangraena angiosclerotica na tle kiłowem; Współrzędne zmiany w nerwach; Przypadek kazuistyczny. Przegląd Lekarski, 1900
  • Bielschowsky, Nartowski. Experimentelle Untersuchungen über die Wirkung des Diphtheriegiftes auf das Nervensystem. Neurologisches Centralblatt, 1900
  • Promienie Roentgena i ich zastosowanie do celów rozpoznawczych i leczniczych. Kraków: A. Krzyżanowski, 1900
  • „Choroba Thomsena, Dilatatio ventriculi cum gastritide acida, Wyleczenie”. W: Pamiętnik Jubileuszowy wydany ku uczczeniu dwudziestopięcioletniej działalności prof. Edwarda Sas-Korczyńskiego przez byłych jego uczniów. Kraków: J. Filipowski, 1900 s. 367–374
  • Działanie lecznicze światła elektrycznego w różnych stanach patologicznych, a głównie w chorobach układu nerwowego. Przegląd Lekarski, 1900
  • Zaduma (Melancholia). Kraków: A. Krzyżanowski, 1901 (43 ss.)
  • Elektrodiagnostyka i elektroterapia dla użytku uczniów i lekarzy. Kraków: Krzyżanowski, 1901
  • Zakłady lecznicze dla umysłowo chorych: W oświetleniu najnowszych zdobyczy naukowych. Kraków: Księg. Spółki Wyd. Polskiej, 1902 (62 ss.)
  • Nerwowość, jej źródła i następstwa. Przewodnik Kąpielowy, 1904
  • Dyeta przeciwtasiemcowa. Kraków, 1905
  • Leczenie wzmacniające. Kraków, 1907
  • Kobieta, jej kwestya, wpływ i znaczenie na polu pracy społecznej. Kraków: Polski Związek Narodowy, 1909 (30 ss.)
  • Jak mają żyć osoby nerwowe? Kraków, 1913
  • Honor a małżeństwo. Kraków: G. Gebethner i Sp., 1921
  • Jak przygotować i jakie podawać pokarmy i napoje choremu. Kraków: G. Gebethner i Sp., 1921

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Lesław Czabanowski: Przyczynek do historii polskiej radiologii lekarskiej (o pierwszym polskim podręczniku rentgenologii). Polski Przegląd Radiologiczny 1, s. 55–57, 1987.
  2. ↑ Corpus studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850-1918. M–N. Stopka K. (red.). Kraków: Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2011, s. 694. ISBN 978-83-62261-37-6.
  3. ↑ Piotr Franaszek, Zdrowie publiczne w Galicji w dobie autonomii, Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2002, s. 156, ISBN 83-233-1573-6, OCLC 830344296.
  4. ↑ Krystyna Tokarzówna, Stanisław Fita: Bolesław Prus, 1847–1912: kalendarz życia i twórczości. Państwowy Instytut Wydawniczy, 1969 s. 554.
  5. ↑ Kotowski W. Rok 1900. Katastrofa kolejowa Reymonta. Pamiętnik Literacki 65, 1, s. 185–201, 1974.
  6. ↑ Wybory. Sytuacja w Krakowie. Kurjer Lwowski nr 268 (14 czerwca 1911).
  7. ↑ Ś.p. Jan Trzaska Nartowski. Tygodnik Illustrowany 61, nr 36, 1920.
  8. ↑ Flatau E. Elektrodiagnostik und Elektrotherapie. Jahresbericht über die Leistungen und Fortschritte auf dem Gebiete Neurologie und Psychiatrie 4, s. 780, 1900.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Nartowski&oldid=70877549”