Mieczysław Stoor

Mieczysław Stoor
Data i miejsce urodzenia	5 września 1929 Bojanowo
Data i miejsce śmierci	5 października 1973 Kraśnik
Zawód	aktor
Lata aktywności	1950–1973

Grób Mieczysław Stoora na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie,
22 lipca 2008

Mieczysław Stoor (ur. 5 września 1929 w Bojanowie, zm. 5 października 1973 w Kraśniku) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.

Życiorys

Jeszcze jako student występował w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. W teatrze zadebiutował 18 sierpnia 1950 rolą Stańczykowa w spektaklu Okno w lesie na deskach kaliskiej sceny. W 1953 ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWST w Łodzi.

W latach 1952–1953 był aktorem Teatru Powszechnego w Łodzi, a w sezonie 1953/1954 Teatru Ziemi Rzeszowskiej w Rzeszowie. W latach 1954–1973 występował na scenach warszawskich: Teatru Ludowego (1954–1955), Teatru Domu Wojska Polskiego (1955–1957), Teatru Dramatycznego (1957–1970) oraz Teatru Polskiego (1970–1973).

Był jednym ze współzałożycieli i aktorem Kabaretu „Koń”, w którym zastąpił Mieczysława Czechowicza.

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Grona gniewu Johna Steinbecka w reż. Jerzego Gruzy (1957), Dramatu akt pierwszy Stefana Żeromskiego w reż. Henryka Szletyńskiego (1962), Hrabia Cagliostro Aleksieja Tołstoja w reż. Ludwika René (1963), Pożegnanie z Marią Tadeusza Borowskiego w reż. Jerzego Antczaka (1966), Pochwalone niech będą ptaki Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w reż. Adama Hanuszkiewicza (1967), Podług dawnego zwyczaju Leona Schillera w reż. Olgi Lipińskiej (1969) i Grupa Laokoona Tadeusza Różewicza w reż. Olgi Lipińskiej (1971) oraz w przedstawieniu Wakacje kata Jerzego Gierałtowskiego w reż. Zygmunta Hübnera, którego premiera odbyła się dopiero w 1991.

Zmarł 5 października 1973 na planie filmowym. Uległ zaczadzeniu, we śnie, podczas kręcenia filmu Gniazdo w reż. Jana Rybkowskiego. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 2A-11-6; na nagrobku aktora wyryto błędną datę urodzin - 5 października zamiast 5 września - oraz śmierci: 5.11.1973).

Jego syn Kamil był muzykiem grup Kryzys i Deuter.

Filmografia

• Piątka z ulicy Barskiej (1953) – Marek Kozioł
• Opowieść atlantycka (1954) – Gerhard Schmidt
• Nikodem Dyzma (1956) – knajak
• Pożegnanie z diabłem (1956) – Jaś Rubach
• Ziemia (1956) – sekretarz partii
• Król Maciuś I (1957) – dziennikarz „Dziennika Prawdziwego”
• Zobaczymy się w niedzielę (1959) – Waldek, przywódca bandy
• Historia współczesna (1960) – Władysław Wiśniewski
• Krzyżacy (1960) – Hlawa, giermek Zbyszka
• Przygoda w terenie (1960) – saper
• Świadectwo urodzenia (1961) – niemiecki motocyklista (cz. 1. Na drodze)
• Wielka, większa i największa (1962) – Bob, radiotelegrafista samolotu „Tajfun 125”
• Mój drugi ożenek (1963) – szef bandy
• Ranny w lesie (1963) – „Gołąb”, partyzant spotkany w lesie
• Giuseppe w Warszawie (1964) – szeregowy Vogel
• Pierwszy dzień wolności (1964) – Paweł
• Miejsce dla jednego (1964) – porucznik MO
• Podziemny front (1965) – Klaus, oficer Gestapo
• Sam pośród miasta (1965) – „Szczerbiec”, pijaczek w lokalu
• Zawsze w niedziele (1965) – Brok, współpracownik prezesa (Niedziela trzecia [Nowela kolarska])
• Chudy i inni (1966) – „Byk”
• Don Gabriel (1966) – pułkownik Wołodia
• Noc generałów (The Night of the Generals) (1966) – sprawozdawca kroniki niemieckiej
• Stajnia na Salvatorze (1967) – major „Stary”, dowódca Michała
• Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1967–1968)

● odc. 1. Wiem, kim jesteś – sturmführer Hans Stedtke

● odc. 6. W imieniu Rzeczypospolitej – sturmführer Hans Stedtke

• Wenus z Ille (1967) – pomocnik w zajeździe
• Westerplatte (1967) – plutonowy Adolf Petzelt
• Zwariowana noc (1967) – kapitan Vogel
• Człowiek z M-3 (1968) – lokator bloku Piechockiego
• Hasło Korn (1968) – felczer
• Opowieści niezwykłe (1968) – urzędnik policji (Mistrz tańca)
• Wilcze echa (1968) – Moroń, szef bandy
• Wniebowstąpienie (1969) – esesman reperujący motocykl
• Czterej pancerni i pies (serial telewizyjny) (1969) – wachmistrz Kalita

● odc. 10. Kwadrans po nieparzystej

● odc. 11. Wojenny siew

● odc. 12. Fort Olgierd

• Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969) – gestapowiec, adiutant generała (cz. 1. Ucieczka)
• Jarzębina czerwona (1969) – porucznik Drobicz
• Nowy (1969) – werbownik w urzędzie zatrudnienia
• W każdą pogodę (1969) – Jaskóła
• Brzezina (1970) – brat właścicielki fortepianu
• Doktor Ewa (1970) – Szymczak

● odc. 5. Przeoczenie

● odc. 6. Dwie prawdy

● odc. 9. Pożegnania

• Kolumbowie (serial telewizyjny) (1970) – żołnierz niemiecki gwałcący „Niteczkę” (odc. 5. Śmierć po raz drugi)
• Krajobraz po bitwie (1970) – chorąży
• Najlepszy kolega (1970) – dziennikarz
• Południk zero (1970) – Michalski
• Pięć i pół bladego Józka (1971) – grabarz Zenobiusz
• Bolesław Śmiały (1971) – rycerz, zdradzony mąż zbiegły z Kijowa
• Milion za Laurę (1971) – dowódca czechosłowackiej placówki granicznej
• Wiktoryna, czyli czy pan pochodzi z Beauvais? (1971) – Herman, niemiecki uczestnik obiadu opowiadający historię Prospera
• Łuk tęczy (Duchovy luk) (1972) – Henryk
• Kwiat paproci (1972) – milicjant Staszek Woźniak, gość zjazdu
• Skarb trzech łotrów (1972) – porucznik Edward Radoń
• Wesele (1972) – Wojtek
• Czarne chmury (serial telewizyjny) (1973) – wachmistrz Sitarz

● odc. 1. Szafot

● odc. 2. Krwawe swaty

● odc. 3. Zawiść

● odc. 4. Przeprawa

● odc. 10. Pościg

• Gniazdo (1974) – pracę nad rolą przerwała śmierć

Linki zewnętrzne

• Mieczysław Stoor w bazie filmpolski.pl
• Mieczysław Stoor w bazie e-teatr.pl
• Mieczysław Stoor w bazie IMDb (ang.)
• Mieczysław Stoor w bazie Filmweb