Mieczysław Drobner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Drobner
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1912
Kraków

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

17 marca 1986
Łódź

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, muzykolog, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Mieczysław Drobner (ur. 3 listopada 1912 w Krakowie, zm. 17 marca 1986 w Łodzi) – polski kompozytor, muzykolog i pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Luby z Hirszowiczów i Bolesława Drobnera, członka PKWN, działacza PZPR i prezydenta Wrocławia. Ukończył kompozycję w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego: kompozycję u Bolesława Wallek-Walewskiego i dyrygenturę u Zbigniewa Dymmka. W 1937 ukończył studia muzykologiczne pod kierunkiem Zdzisława Jachimeckiego na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Po wojnie pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Od 1946 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, gdzie pełnił także funkcję rektora, oraz w latach 1958–1978 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, gdzie w latach 1969–1972 był dziekanem Wydziału Teorii, Kompozycji i Dyrygentury. W Krakowie kierował także Zakładem Akustyki Muzycznej.

Do jego publikacji książkowych należą m.in. Akustyka muzyczna (PWM, Kraków 1953) oraz Instrumentoznawstwo i akustyka (PWM, Kraków 1960).

W latach 1944–1948 był członkiem Rady Naczelnej PPS, od 1948 należał do PZPR[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 176–177. ISBN 83-223-2073-6.
  2. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  3. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28 lutego 1955 r. nr 0/350 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]