Miedwieżje-Sańkowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miedwieżje-Sańkowo
Медвежье-Саньково
Państwo

 Rosja

Obwód

 briański

Rejon

rejon złynkowski

Populacja 
• liczba ludności


0

Położenie na mapie obwodu briańskiego
Mapa konturowa obwodu briańskiego, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Miedwieżje-Sańkowo”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Miedwieżje-Sańkowo”
Ziemia52°29′00″N 31°33′00″E/52,483333 31,550000

Miedwieżje-Sańkowo (ros. Медвежье-Саньково) – rosyjska eksklawa na Białorusi. Należy do rejonu złynkowskiego w obwodzie briańskim[1] i od właściwej granicy białorusko-rosyjskiej dzieli ją około 800 metrów (są to trudne do przebycia tereny bagienne). Enklawa otoczona jest ze wszystkich stron terytorium rejonu dobruskiego w białoruskim obwodzie homelskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wsie Sańkowo (52°28′50″N 31°33′00″E/52,480556 31,550000) oraz Miedwieżje (52°28′50″N 31°34′12″E/52,480556 31,570000) założone zostały prawdopodobnie przez osadników rosyjskich, którzy powróciwszy przed I wojną światową z emigracji zarobkowej zakupili od właściciela ziemskiego Szwedowa tereny o powierzchni około 4,5 km² (454 ha), obejmujące uroczyska Miedwieżja polana oraz Sanina Dubrawa[2].

W latach dwudziestych XX wieku ludność tego terenu, w niejasnych dla historyków okolicznościach, zdecydowała o pozostaniu w granicach RFSRR. W 1926 roku, wraz z likwidacją guberni homelskiej, teren ten został przyłączony do ujezdu nowozybkowskiego guberni briańskiej RFSRR i znajdował się w obrębie dobrodiejewskiej administracji wiejskiej. W czasie II wojny światowej mieszkańcy wsi uczestniczyli w ruchu partyzanckim. Latem 1943 roku obie wsie zostały zniszczone przez wojska niemieckie.

W latach powojennych enklawę zamieszkiwało ponad 500 osób. Drastycznym ciosem dla tego terenu była katastrofa elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Ziemie te okazały się jednymi z najbardziej skażonych w wyniku wybuchu. Na początku lat dziewięćdziesiątych zamieszkiwało jeszcze na tym terenie kilkadziesiąt osób, w większości w starszym wieku, które odmówiły przesiedlenia[3]. Obecnie nie ma tam stałych mieszkańców.

Impulsem dla odnowy życia w enklawie stać się mogą odkryte tam duże złoża kredy. Mimo ogromnego skażenia radioaktywnego, przekraczającego dopuszczalne normy ponad 80 razy, leżące głęboko pod ziemią złoża prawdopodobnie nie są napromieniowane[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa obwodu briańskiego nr 3-З z 9 marca 2005. Art. 9, pkt 1: W skład wyszkowskiej administracji miejskiej wchodzą dwa pozostające poza płodozmianem trwałe użytki zielone położone na terytorium rejonu dobruskiego w Republice Białorusi i mające postać dwóch enklaw, z których jedną stanowi uroczysko Miedwieżje-Sańkowo, drugą natomiast grunty orne byłego kołchozu Leninskij Put'.
  2. A. Nowikow: Ludi uszli – adries ostałsia. Sojuz Biełaruś-Rossija, dodatek do „Rossijskoj Gaziety”, nr 33 z 2003.
  3. K. Stoliarczuk: Anklaw, ili gosudarstwo w gosudarstwie. „Wieczernij Minsk”, 27 sierpnia 1996.
  4. W. Popow: Siensacija. Da budiet mieł. „Argumienty i Fakty Briansk” nr 50 (268) z 2006.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]