Przejdź do zawartości

Mierzyce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mierzyce
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Katarzyny
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

wieluński

Gmina

Wierzchlas

Liczba ludności (2022)

1021[2]

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-324[3]

Tablice rejestracyjne

EWI

SIMC

0718542

Położenie na mapie gminy Wierzchlas
Mapa konturowa gminy Wierzchlas, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Mierzyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Mierzyce”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Mierzyce”
Położenie na mapie powiatu wieluńskiego
Mapa konturowa powiatu wieluńskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Mierzyce”
Ziemia51°09′27″N 18°41′22″E/51,157500 18,689444[1]

Mierzycewieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wierzchlas. Jest to duża wieś, w której jest ok. 230 zagród. Znana od 1377 r. Niegdyś były tu czynne: fabryka papieru i smolarnia.

Do 1954 roku istniała gmina Mierzyce. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mierzyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Mierzyce[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0718559 Cieślina część wsi
0718565 Łęki część wsi (zniesiona w 2023 r.[6])
0718571 Nad Strugą część wsi
0718588 Parcela Południowa część wsi
0718594 Parcela Północna część wsi
0718602 Poduchowne część wsi
0718619 Przeczak część wsi

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do 1818 r. wieś była własnością kapituły gnieźnieńskiej. Kościół parafialny drewniany w 1460 r. wspomniany w aktach konsystorskich. W miejscu tego kościoła w l. 1837-39, z inicjatywy ks. Ignacego Bolewskiego, stanął nowy, neogotycki, lecz bez wieży, kościół św. Katarzyny. Orientowany, na rzucie prostokąta, po obu stronach nawy dwie kwadratowe niższe kaplice. Otwór tęczowy ostrołukowy. Trzy ołtarze z 1 poł. XIX w. Dwie kropielnice gotyckie: z pocz. XVI w. z ornamentem roślinnym i zatartymi herbami, zapewne Poraj, Jastrzębiec i nieodczytanymi opatrzone datą 15..; druga z XVI w., bez stopy. Kropielnice te są w czasowym posiadaniu kurii diecezjalnej.

W pobliżu cmentarza istniało tu założenie dworskie, a właściciele słynęli z wysokiego poziomu gospodarki rolnej. Po dworze pozostała ruina, a park o pow. 3 ha zachował się tylko częściowo. Ocalało kilka białych topoli, lipy, wiązy, kasztanowce, akacje.

We wsi kultywuje się jeszcze hafciarstwo, tkactwo, ozdabia się pisanki.

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[7] na listę zabytków wpisany jest obiekt:

  • kościół parafialny pw. św. Katarzyny, 1837-39, nr rej.: 948 z 30.12.1967

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości działa Koło Gospodyń Wiejskich w Mierzycach, które zawiązało się w 2010r. Stowarzyszenie uczestniczy głównie w imprezach o charakterze obrzędowo-kulturalnym integrującym mieszkańców i organizacje społeczne. Posiada swoje tradycje kulinarne, które są kultywowanie.

Ludzie związani ze wsią

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 79981
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 777 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
  7. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].
  8. Jerzy Sperka: Otoczenie Władysława Opolczyka w latach 1379—1401. Studium o elicie władzy w relacjach z monarchą. Katowice, 2006, s. 445.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. II, z. 12 – pow. wieluński, w opracowaniu H. Hohensee-Ciszewskiej i B. Wolff. Warszawa, 1953

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]