Mikałaj Biekisz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikałaj Biekisz
Мікалай Бекіш
Pełne imię i nazwisko

Mikałaj Iosifawicz Biekisz

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1955
Borysowo, obwód grodzieński

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

Partia Agrarna, frakcja agrariuszy

Następca

wybory nie odbyły się

Mikałaj Iosifawicz Biekisz (biał. Мікалай Іосіфавіч Бекіш[a], ros. Николай Иосифович Бекиш, Nikołaj Iosifowicz Biekisz; ur. 25 maja 1955 w Borysowie w obwodzie grodzieńskim) – białoruski ekonomista i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 25 maja 1955 roku we wsi Borysowo[b], w rejonie szczuczyńskim obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1992 roku ukończył Wszechzwiązkowy Zaoczny Instytut Przemysłu Spożywczego, uzyskując wykształcenie ekonomisty organizatora produkcji artykułów spożywczych. W latach 1972–1979 pracował jako spawacz gazowy, kierowca w Szczuczyńskim Zjednoczeniu Międzykołchozowym. W latach 1979–1983 był kierowcą autobusu, mistrzem remontowym, zastępcą głównego inżyniera Szczuczyńskiej Kolumny Transportowej Nr 12. W latach 1983–1986 pełnił funkcję starszego inżyniera, dyrektora Szczuczyńskiego Przedsiębiorstwa Skupu Zboża[1]. W 1995 roku był ponownie dyrektorem tego przedsiębiorstwa i członkiem Partii Agrarnej[2].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji ze Szczuczyńskiego Okręgu Wyborczego Nr 144[2]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka[4], a potem zastępcy przewodniczącego[5] Stałej Komisji ds. Przemysłu, Transportu, Budownictwa, Energetyki, Handlu i Innych Usług dla Ludności, Łączności i Informatyki[4]. Należał do frakcji agrariuszy. 1 kwietnia został członkiem stałej delegacji Rady do Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE[5]. Od 21 czerwca był członkiem delegacji Rady do Zgromadzenia Parlamentarnego Stowarzyszenia Białorusi i Rosji[6]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[7]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Ekonomii[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[8].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mikałaj Biekisz jest żonaty[1]. W 1995 roku mieszkał w Szczuczynie w obwodzie grodzieńskim[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Мікалай Ёсіфавіч Бекіш (czyt. Mikałaj Josifawicz Biekisz).
  2. W rejonie szczuczyńskim nie ma obecnie miejscowości o nazwie „Borysowo”. Znajduje się tam jednak wieś o podobnej nazwie – Borysówka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Kto…, s. 30
  2. a b c Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
  3. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  4. a b С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №41-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)]. (ros.).
  5. a b С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 1 апреля 1996 г. №178-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-04-01. [dostęp 2019-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-27)]. (ros.).
  6. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 21 июня 1996 г. №391-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-21. [dostęp 2019-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-23)]. (ros.).
  7. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  8. М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.