Mika Laitinen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mika Laitinen
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1973
Kuopio

Klub

Puijon Hiihtoseura

Wzrost

189 cm

Reprezentacja

 Finlandia

Debiut w PŚ

3 marca 1990, Lahti
(37. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

10 stycznia 1992, Predazzo
(12. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

11 grudnia 1994, Planica
(2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

2 grudnia 1995, Lillehammer

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Albertville 1992 Drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Thunder Bay 1995 Drużynowo
złoto Trondheim 1997 Drużynowo
brąz Thunder Bay 1995 Skocznia K-90
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Szczyrbskie Jezioro 1990 Drużynowo
srebro Reit im Winkl 1991 Drużynowo
Letnie Grand Prix
srebro 2. miejsce
1996

Mika Antero Laitinen (ur. 5 marca 1973 w Kuopio) – fiński skoczek narciarski, złoty medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy skok w karierze oddał w 1979. Pierwszym sukcesem w jego karierze był srebrny medal mistrzostw świata juniorów w Štrbskim Plesie w 1990 wywalczony drużynowo. Fińscy juniorzy z Laitinenem w składzie powtórzyli ten sukces rok później, na MŚJ w Reit im Winkl. W Pucharze Świata zadebiutował 3 marca 1990 w Lahti, gdzie zajął 37. pozycję. Pierwsze punkty w Pucharze Świata zdobył 10 stycznia 1992, kiedy to zajął 12. miejsce w Predazzo. W klasyfikacji generalnej sezonu 1991/1992 zajął 48. miejsce. Podczas igrzysk olimpijskich w Albertville był piąty w konkursie na normalnej skoczni, a na skoczni dużej zajął 19. miejsce. W konkursie drużynowym Finowie w składzie: Ari-Pekka Nikkola, Mika Laitinen, Risto Laakkonen i Toni Nieminen zdobył złoty medal olimpijski.

W sezonie 1992/1993 wystąpił w zaledwie dwóch konkursach, nie zdobywając punktów, wobec czego nie został sklasyfikowany w klasyfikacji generalnej. W kolejnym sezonie w ogóle nie startował w zawodach PŚ, do rywalizacji na najwyższym poziomie powrócił w sezonie 1994/1995. W drugim konkursie tego sezonu po raz pierwszy w karierze stanął na podium, zajmując drugie miejsce w Planicy (11 grudnia 1994). W tym sezonie był także trzeci w Innsbrucku (4 stycznia 1995). W klasyfikacji generalnej PŚ zajął ostatecznie dziewiąte miejsce. Na mistrzostwach świata w Thunder Bay zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni, a wyprzedzili go jedynie dwaj Japończycy: Takanobu Okabe i Hiroya Saitō. Ponadto wraz z Ari-Pekką Nikkolą, Janim Soininenem i Janne Ahonenem wywalczył złoty medal w konkursie drużynowym, a indywidualnie na dużej skoczni zajął trzynaste miejsce.

Pierwsze zwycięstwo odniósł 2 grudnia 1995 w Lillehammer. Do końca grudnia 1995 z ośmiu pozostałych konkursów wygrał trzy, a raz był drugi. 31 grudnia 1995 będąc liderem Pucharu Świata oraz Turnieju Czterech Skoczni upadł na treningu przed kwalifikacjami do konkursu w Garmisch-Partenkirchen. Doznał złamania obojczyka oraz pięciu żeber, przez co zmuszony był do wycofania się z dalszej części turnieju, tracąc szansę na zwycięstwo w klasyfikacji generalnej[1]. Kontuzja zmusiła go do opuszczenia aż 13 konkursów Pucharu Świata. Do rywalizacji powrócił 28 lutego 1996 w Kuopio, zajmując szóste miejsce, 1 marca 1996 w Lahti był drugi, 9 marca 1996 w Harrachovie zajął czwartą lokatę, a ostatnie dwa konkursy sezonu, w Falun i Oslo, kończył poza czołową dziesiątką. Cały sezon 1995/1996 zakończył na szóstym miejscu w klasyfikacji generalnej, z dorobkiem 914 punktów w 15 konkursach. Zdobywca Kryształowej Kuli, Austriak Andreas Goldberger, zgromadził ich 1416, z czego aż 893 pod nieobecność Laitinena. W bezpośredniej rywalizacji Fin okazał się więc lepszy o prawie 400 punktów.

W kolejnych sezonach nie zajmował tak wysokich miejsc. Po sezonie 1995/1996 tylko dwa razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata. Pierwszy raz 18 stycznia 1997 w Sapporo, a drugi raz 8 grudnia 1997 w Villach. W sezonie 1996/1997 ośmiokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, ale na podium stanął tylko raz. Był między innymi szósty w Oberstdorfie, dziesiąty w Ga-Pa, piąty w Innsbrucku i dwunasty w Bischofshofen, co dało mu siódme miejsce w klasyfikacji końcowej 45. Turnieju Czterech Skoczni. Mistrzostwa świata w Trondheim w 1997 przyniosły mu kolejny złoty medal wywalczony drużynowo, chociaż w indywidualnych zawodach plasował się w trzeciej dziesiątce. Rok później zajął 22. miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie. W tym samym sezonie odbyły się także igrzyska olimpijskie w Nagano, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji zajął piąte miejsce w konkursie drużynowym, a indywidualnie plasował się w końcówce drugiej dziesiątki. Jego ostatnią dużą imprezą były mistrzostwa świata w Ramsau w 1999, gdzie zajął 18. miejsce na normalnej skoczni oraz 23. miejsce na dużym obiekcie. W konkursie drużynowym Finowie z Laitinenem w składzie przegrali walkę o brązowy medal z reprezentantami Austrii i ostatecznie zajęli czwarte miejsce. Ostatni skok w zawodach Pucharu Świata oddał 12 marca 2000 na skoczni Holmenkollbakken w Oslo, kiedy zajął 25. miejsce. Następnie zakończył sportową karierę.

Mika Laitinen skakał na nartach firmy Atomic i używał butów Adidas.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
5. 9 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia normalna indywidualnie 213.6 pkt -9.2 pkt Austria Ernst Vettori
1. 14 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia duża drużynowo[2] 644.4 pkt - -
19. 16 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia duża indywidualnie 166.0 pkt -73.5 pkt Finlandia Toni Nieminen
20. 11 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia normalna indywidualnie 199.0 pkt -35.5 pkt Finlandia Jani Soininen
18. 15 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia duża indywidualnie 222.5 pkt -49.8 pkt Japonia Kazuyoshi Funaki
5. 17 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia duża drużynowo[3] 833.9 pkt -99.1 pkt  Japonia

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
3. 12 marca 1995 Kanada Thunder Bay Skocznia normalna indywidualnie 243.5 pkt -22.5 pkt Japonia Takanobu Okabe
1. 16 marca 1995 Kanada Thunder Bay Skocznia duża drużynowo[4] 889.0 pkt - -
13. 18 marca 1995 Kanada Thunder Bay Skocznia duża indywidualnie 199.1 pkt -73.5 pkt Norwegia Tommy Ingebrigtsen
25. 22 lutego 1997 Norwegia Trondheim Skocznia normalna indywidualnie 231.0 pkt -32.5 pkt Finlandia Janne Ahonen
1. 27 lutego 1997 Norwegia Trondheim Skocznia duża drużynowo[4] 955.3 pkt - -
23. 1 marca 1997 Norwegia Trondheim Skocznia duża indywidualnie 187.2 pkt -64.9 pkt Japonia Masahiko Harada
23. 21 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia duża indywidualnie 184.3 pkt -79.1 pkt Niemcy Martin Schmitt
4. 23 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia duża drużynowo[5] 762.3 pkt -226.6 pkt  Niemcy
18. 26 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia normalna indywidualnie 220.5 pkt -34.5 pkt Japonia Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
22. 25 stycznia 1998 Niemcy Oberstdorf Loty indywidualnie 619.1 pkt -157.3 pkt Japonia Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
2. 30 marca 1990 Czechosłowacja Štrbské Pleso Skocznia normalna drużynowo[6] ? -  Austria
2. 7 marca 1991 Niemcy Reit im Winkl Skocznia normalna drużynowo[7] ? -  Czechosłowacja

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Skocznia Nota Pozycja Strata Zwycięzca
1. 11 grudnia 1994 Słowenia Planica Srednija Velikanka 248.5 pkt 2. -10.0 pkt Andreas Goldberger
2. 4 stycznia 1995 Austria Innsbruck Bergisel 220.7 pkt 3. -27.0 pkt Kazuyoshi Funaki
3. 2 grudnia 1995 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken 254.0 pkt 1. - -
4. 8 grudnia 1995 Austria Villach Villacher Alpenarena 248.0 pkt 2. -0.5 pkt Masahiko Harada
5. 10 grudnia 1995 Słowenia Planica Bloudkova Velikanka 277.3 pkt 1. - -
6. 12 grudnia 1995 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-90 244.0 pkt 1. - -
7. 28 grudnia 1995 Niemcy Oberhof Hans-Renner-Schanze 241.5 pkt 1. - -
8. 30 grudnia 1995 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze 247.9 pkt 1. - -
9. 1 marca 1996 Finlandia Lahti Salpausselkä 231.5 pkt 2. -7.5 pkt Masahiko Harada
10. 18 stycznia 1997 Japonia Sapporo Miyanomori 234.0 pkt 2. -5.0 pkt Adam Małysz
11. 8 grudnia 1997 Austria Villach Villacher Alpenarena 240.0 pkt 3. -6.0 pkt Masahiko Harada

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon 1989/1990
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Zakopane St.Moritz Gstaad Engelberg Predazzo Predazzo Lahti Lahti Örnsköldsvik Solleftea Raufoss Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 37 17 - - 33 - - 0
Sezon 1990/1991
Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Oberhof Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Lahti Bollnaes Falun Trondheim Oslo Planica Planica Strbske Pleso punkty
- - - - 41 50 - - - - 47 - - 42 39 - - - - - - - 0
Sezon 1991/1992
Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo St.Moritz Engelberg Oberstdorf Oberstdorf Lahti Lahti Örnsköldsvik Trondheim Trondheim Oslo Harrachov Planica punkty
- - 26 50 - - - - 12 21 30 - - 22 31 42 31 46 29 - - 4
Sezon 1992/1993
Falun Falun Ruhpolding Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Lahti Lillehammer Oslo Planica punkty
- - - - - - - - - - - - 61 28 - - - 0
Legenda (do sezonu 1992/93)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

- - zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się

Sezon 1994/1995
Planica Planica Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Lahti Lahti Kuopio Falun Falun Lillehammer Oslo Vikersund Vikersund Oberstdorf punkty
11 2 24 17 3 23 33 13 15 18 17 7 4 11 9 5 10 - 7 12 6 564
Sezon 1995/1996
Lillehammer Lillehammer Villach Planica Predazzo Chamonix Chamonix Oberhof Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Iron Mountain Iron Mountain Kuopio Lahti Lahti Harrachov Falun Oslo punkty
1 15 2 1 1 4 8 1 1 - - - - - - - - - - - - - 6 2 4 4 12 27 914
Sezon 1996/1997
Lillehammer Lillehammer Ruka Ruka Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Kuopio Falun Oslo Planica Planica punkty
21 19 18 - 49 5 6 10 5 12 7 7 2 13 5 44 39 49 21 - - - - - - 440
Sezon 1997/1998
Lillehammer Lillehammer Predazzo Villach Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Ramsau Zakopane Zakopane Oberstdorf Oberstdorf Sapporo Vikersund Vikersund Kuopio Lahti Lahti Falun Trondheim Oslo Planica Planica punkty
39 29 10 3 15 35 31 30 18 11 - 12 - - 24 17 17 26 45 - - 23 26 23 25 46 35 231
Sezon 1998/1999
Lillehammer Lillehammer Chamonix Chamonix Predazzo Oberhof Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Harrachov Kuopio Lahti Trondheim Falun Oslo Planica Planica Planica punkty
30 14 21 5 23 32 40 34 20 33 9 32 43 46 24 31 43 21 - - 46 32 30 44 28 24 - - 21 160
Sezon 1999/2000
Kuopio Kuopio Predazzo Predazzo Villach Zakopane Zakopane Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Bad Mitterndorf Iron Mountain Iron Mountain Lahti Lahti Trondheim Oslo Planica punkty
45 30 12 21 4 35 11 12 28 24 20 11 13 27 - 23 41 49 - 27 41 34 26 20 25 - 232
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

- – zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej Nordycki (Skandynawski)[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata w lotach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

  1. Norwegia Trondheim – 18 sierpnia 1996 (2. miejsce)
  2. Niemcy Oberhof – 21 sierpnia 1996 (1. miejsce)
  3. Niemcy Hinterzarten – 25 sierpnia 1996 (2. miejsce)
  4. Włochy Predazzo – 28 sierpnia 1996 (3. miejsce)
  5. Austria Stams – 1 września 1996 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

W 1994 i 1995 roku sumowano punkty za wszystkie skoki (tak jak np. w TCS)

1995
Kuopio Trondheim Hinterzarten Stams punkty
16 11 8 6 913.8
1996
Trondheim Oberhof Hinterzarten Predazzo Stams punkty
2 1 2 3 2 400
1997
Courchevel Trondheim Hinterzarten Predazzo Stams punkty
- 24 10 22 23 50
1998
Stams Predazzo Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba punkty
12 18 5 7 16 10 157
1999
Hinterzarten Courchevel Stams Hakuba Sapporo punkty
10 25 28 33 33 35
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

- – zawodnik nie wystartował
lub nie zakwalifikował się

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Laitinen suffers practice fall | The Independent, www.independent.co.uk [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-15] (ang.).
  2. Skład drużyny: Toni Nieminen, Ari-Pekka Nikkola, Risto Laakkonen, Mika Laitinen
  3. Skład drużyny: Ari-Pekka Nikkola, Mika Laitinen, Janne Ahonen, Jani Soininen
  4. a b Skład zespołu: Ari-Pekka Nikkola, Jani Soininen, Janne Ahonen, Mika Laitinen
  5. Skład zespołu: Ville Kantee, Jani Soininen, Janne Ahonen, Mika Laitinen
  6. Skład zespołu: Esa Könönen, Riku Äyri, Mika Laitinen, Marko Haarala
  7. Skład zespołu: Mika Laitinen, Janne Väätäinen, Riku Äyri, Pekka Niemelä
  8. Wystartował tylko w jednym konkursie, w którym zwyciężył

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]