Mika Myllylä

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mika Myllylä
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 września 1969
Haapajärvi

Data i miejsce śmierci

5 lipca 2011
Kokkola

Klub

Joutsan Pommi

Wzrost

183 cm

Debiut w PŚ

7.12 1991, Silver Star (27. miejsce - 10 km)

Pierwsze punkty w PŚ

4.01 1992, Kawgołowo (15. miejsce - 30 km)

Pierwsze podium w PŚ

4.01 1994, Kawgołowo (3. miejsce – 15 km)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

7.12 1996, Davos
(10 km)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Igrzyska olimpijskie
złoto Nagano 1998 30 km
srebro Lillehammer 1994 50 km
brąz Lillehammer 1994 30 km
brąz Lillehammer 1994 Sztafeta
brąz Nagano 1998 10 km
brąz Nagano 1998 Sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Trondheim 1997 50 km
złoto Ramsau 1999 10 km
złoto Ramsau 1999 30 km
złoto Ramsau 1999 50 km
srebro Trondheim 1997 25 km pościgowy
srebro Trondheim 1997 Sztafeta
srebro Ramsau 1999 25 km pościgowy
brąz Thunder Bay 1995 10 km
brąz Trondheim 1997 10 km
Puchar Świata
2. miejsce
1996/1997
3. miejsce
1998/1999
Puchar Świata (Długie dystanse)
Mała kryształowa kula
1996/1997
2. miejsce
1997/1998
3. miejsce
1998/1999
Zakończenie kariery: 2005 r.

Mika Kristian Myllylä (ur. 12 września 1969 w Haapajärvi, zm. 5 lipca 2011 w Kokkola) – fiński biegacz narciarski, sześciokrotny medalista olimpijski, dziewięciokrotny medalista mistrzostw świata. W latach 1997 i 1999 zdobył tytuł Fińskiego Sportowca Roku.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1989 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Vang. Zajął tam piąte miejsce w sztafecie, 25. miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną oraz 28. miejsce na dystansie 30 km stylem dowolnym[1].

Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Albertville. W swoim najlepszym występie na tych igrzyskach zajął 14. miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną. Na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer zaprezentował się znacznie lepiej. W biegu na 50 km techniką klasyczną zdobył srebrny medal ulegając jedynie reprezentantowi Kazachstanu Władimirowi Smirnowowi, a w biegu na 30 km technika dowolną zdobył brązowy medal. Ponadto sztafeta fińska 4x10 km w składzie: Myllylä, Harri Kirvesniemi, Jari Räsänen i Jari Isometsä zdobyła brązowy medal. Igrzyska olimpijskie w Nagano były zarówno najlepszymi jak i ostatnimi w jego karierze. Został mistrzem olimpijskim w biegu na 30 km techniką klasyczną. Ponadto zdobył też brązowe medale w biegu na 10 m stylem klasycznym oraz w sztafecie 4x10 km.

W 1993 roku zadebiutował na mistrzostwach świata biorąc udział w mistrzostwach w Falun. Tam jego najlepszym indywidualnym wynikiem było 17. miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym. Dwa lata później, podczas mistrzostw świata w Thunder Bay zdobył swój pierwszy medal zajmując trzecie miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną. Swoją kolekcję medali powiększył na mistrzostwach świata w Trondheim. Zdobył złoty medal na dystansie 50 km stylem klasycznym, srebrny medal w biegu pościgowym 10+15 km oraz brązowe w biegu na 10 km techniką klasyczną oraz w sztafecie. Największe sukcesy osiągnął jednak na mistrzostwach świata w Ramsau, gdzie zdobył złote medale na 30 km technika dowolną, 10 i 50 km techniką klasyczną oraz srebrny w biegu pościgowym 10+15 km, gdzie wyprzedził go jedynie Thomas Alsgaard z Norwegii.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1996/1997, kiedy to zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji biegów długodystansowych zdobył małą kryształową kulę. W sezonie 1998/1999 był trzeci zarówno w klasyfikacji generalnej jak i w klasyfikacji długodystansowej. Ponadto w sezonie 1997/1998 był drugi w klasyfikacji długodystansowej. Łącznie 25 razy stawał na podium, w tym 10 razy zwyciężał.

W roku 2001 zamieszany był wraz z innymi kolegami z reprezentacji (Jari Isometsä, Janne Immonen, Harri Kirvesniemi, Virpi Kuitunen, Milla Jauho) w największą aferę dopingową w historii fińskiego narciarstwa. Całej szóstce w czasie mistrzostw świata w Lahti udowodniono korzystanie z niedozwolonego preparatu HES. Wszyscy zostali zdyskwalifikowani na dwa lata.

Po upływie dwóch lat dyskwalifikacji próbował wrócić do sportu w 2003 roku. Pomimo dobrego występu w Biegu Wazów w 2003 roku oraz zdobyciu dwóch tytułów mistrza Finlandii w latach 2003-2004, nie występował już w znaczących zawodach międzynarodowych i w 2005 roku zakończył karierę.

Po zakończeniu kariery miał problemy z alkoholem, był m.in. wielokrotnie skazywany za jazdę samochodu pod wpływem alkoholu. Przyznał się także do stosowania EPO w latach 90.

Mika Myllylä został znaleziony martwy 5 lipca 2011 roku w swoim domu w miejscowości Kokkola w zachodniej Finlandii. Policja nie stwierdziła śladów przestępstwa[2].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
34. 10 lutego 1992 Francja Albertville 30 km stylem klasycznym 1:22:27,8 +7:40,1 Norwegia Vegard Ulvang
14. 13 lutego 1992 Francja Albertville 10 km stylem klasycznym 27:36,0 +1:41,0 Norwegia Vegard Ulvang
20. 15 lutego 1992 Francja Albertville 10+15 km pościgowy 1:05:37,9 +3:31,2 Norwegia Bjørn Dæhlie
3. 14 lutego 1994 Norwegia Lillehammer 30 km stylem dowolnym 1:12:26,4 +1:48,1 Norwegia Thomas Alsgaard
6. 17 lutego 1994 Norwegia Lillehammer 10 km stylem klasycznym 24:20,1 +45,2 Norwegia Bjørn Dæhlie
4. 19 lutego 1994 Norwegia Lillehammer 10+15 km pościgowy 1:00:08,8 +1:47,1 Norwegia Bjørn Dæhlie
3. 22 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Sztafeta 4x10 km [3] 1:41:15,0 +1:00,6  Włochy
2. 27 lutego 1994 Norwegia Lillehammer 50 km stylem klasycznym 2:07:20,3 +1:21,6 Kazachstan Władimir Smirnow
1. 9 lutego 1998 Japonia Nagano 30 km stylem klasycznym 1:33:55,8 - -
3. 12 lutego 1998 Japonia Nagano 10 km stylem klasycznym 27:24,5 +15,6 Norwegia Bjørn Dæhlie
6. 14 lutego 1998 Japonia Nagano 10+15 km pościgowy 1:07:01,7 +48,9 Norwegia Thomas Alsgaard
3. 17 lutego 1998 Japonia Nagano Sztafeta 4x10 km [4] 1:40:55,7 +1:19,8  Norwegia

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
23. 20 lutego 1993 Szwecja Falun 30 km stylem klasycznym 1:17:33,6 +3:51,5 Norwegia Bjørn Dæhlie
17. 22 lutego 1993 Szwecja Falun 10 km stylem klasycznym 24:51,6 +1:08,6 Norwegia Sture Sivertsen
18. 24 lutego 1993 Szwecja Falun 10+15 km pościgowy 1:01:45,0 +3:51,5 Norwegia Bjørn Dæhlie
Kazachstan Władimir Smirnow
4. 26 lutego 1993 Szwecja Falun Sztafeta 4x10 km [3] 1:44:14,9 +2:22,7  Norwegia
4. 9 marca 1995 Kanada Thunder Bay 30 km stylem klasycznym 1:15:52,3 +1:49,9 Kazachstan Władimir Smirnow
3. 11 marca 1995 Kanada Thunder Bay 10 km stylem klasycznym 24:52,3 +19,2 Kazachstan Władimir Smirnow
4. 13 marca 1995 Kanada Thunder Bay 10+15 km pościgowy 1:06:19,5 +28,6 Kazachstan Władimir Smirnow
10. 21 lutego 1997 Norwegia Trondheim 30 km stylem dowolnym 1:06:28,2 +1:54,0 Rosja Aleksiej Prokurorow
3. 24 lutego 1997 Norwegia Trondheim 10 km stylem klasycznym 23:41,8 +32,4 Norwegia Bjørn Dæhlie
2. 25 lutego 1997 Norwegia Trondheim 10+15 km pościgowy 1:00:11,1 +50,1 Norwegia Bjørn Dæhlie
2. 28 lutego 1997 Norwegia Trondheim Sztafeta 4x10 km[5] 1:37:06,1 +2:11,2  Norwegia
1. 2 marca 1997 Norwegia Trondheim 50 km stylem klasycznym 2:16:37,5 - -
1. 19 lutego 1999 Austria Ramsau 30 km stylem dowolnym 1:15:26,2 - -
1. 22 lutego 1999 Austria Ramsau 10 km stylem klasycznym 24:19,2 - -
2. 23 lutego 1999 Austria Ramsau 10+15 km pościgowy 1:05:54,9 +0,7 Norwegia Thomas Alsgaard
5. 26 lutego 1999 Austria Ramsau Sztafeta 4x10 km [4] 1:35:07,5 +1:48,8  Austria
1. 28 lutego 1999 Austria Ramsau 50 km stylem klasycznym 2:18:08,7 - -
1.[a] 22 lutego 2001 Finlandia Lahti Sztafeta 4x10 km[6] 1:36:15,5 - -

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik Strata Zwycięzca
28. 16 marca 1989 Norwegia Vang 30 km stylem dowolnym 1:25:09,0 +6:07,9 Johann Mühlegg
25. 18 marca 1989 Norwegia Vang 10 km stylem klasycznym 28:00,4 +1:45,8 Władimir Isupow
5. 19 marca 1989 Norwegia Vang Sztafeta 4x10 km[7] 1:55:56,0 +2:10,0  ZSRR

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu
1. 7 grudnia 1996 Szwajcaria Davos 10 km st. klasycznym 26:02,0
2. 4 stycznia 1997 Rosja Kawgołowo 30 km st. dowolnym 1:12:47,0
3. 2 marca 1997 Norwegia Trondheim 50 km st. klasycznym 2:16:37,5
4. 3 stycznia 1998 Rosja Kawgołowo 30 km st. dowolnym 1:11:46,3
5. 14 lutego 1999 Austria Seefeld 10 km st. dowolnym 26:08,5
6. 19 lutego 1999 Austria Ramsau 30 km st. dowolnym 1:15:26,2
7. 22 lutego 1999 Austria Ramsau 10 km st. klasycznym 24:19,2
8. 28 lutego 1999 Austria Ramsau 50 km st. klasycznym 2:18:08,7
9. 2 lutego 2000 Norwegia Trondheim 10 km st. dowolnym 24:53,1
10. 20 grudnia 2000 Szwajcaria Davos 30 km st. klasycznym 1:19:33,9

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Pozycja Strata Zwycięzca
1. 9 stycznia 1994 Rosja Kawgołowo 15 km st. klasycznym 42:54,2 +59,8 3 Władimir Smirnow
2. 15 stycznia 1994 Norwegia Oslo 15 km st. dowolnym 37:14,2 +29,5 3 Władimir Smirnow
3. 14 lutego 1994 Norwegia Lillehammer 30 km st. dowolnym 1:14:14,5 +1:48,1 3 Thomas Alsgaard
4. 27 lutego 1994 Norwegia Lillehammer 50 km st. klasycznym 2:08:41,9 +1:21,6 2 Władimir Smirnow
5. 12 marca 1994 Szwecja Falun 30 km st. klasycznym 1:22:11,6 +27,3 2 Harri Kirvesniemi
6. 11 marca 1995 Kanada Thunder Bay 10 km st. klasycznym 25:11,5 +19,2 3 Władimir Smirnow
7. 16 grudnia 1995 Włochy Santa Caterina 10 km st. klasycznym 26:06,6 +31,0 3 Bjørn Dæhlie
8. 13 stycznia 1996 Czechy Nové Město 15 km st. klasycznym 40:47,4 +36,1 3 Władimir Smirnow
9. 7 grudnia 1996 Szwajcaria Davos 10 km st. klasycznym 26:02,0 - 1 -
10. 4 stycznia 1997 Rosja Kawgołowo 30 km st. dowolnym 1:12:47,0 - 1 -
11. 19 stycznia 1997 Finlandia Lahti 30 km st. klasycznym 1:15:53,0 +24,8 2 Władimir Smirnow
12. 24 lutego 1997 Norwegia Trondheim 10 km st. klasycznym 24:14,2 +32,4 3 Bjørn Dæhlie
13. 25 lutego 1997 Norwegia Trondheim 15 km st. dowolnym (pościgowy) 1:01:01,2 +50,1 2 Bjørn Dæhlie
14. 2 marca 1997 Norwegia Trondheim 50 km st. klasycznym 2:16:37,5 - 1 -
15. 3 stycznia 1998 Rosja Kawgołowo 30 km st. dowolnym 1:11:46,3 - 1 -
16. 8 stycznia 1998 Austria Ramsau 15 km st. klasycznym 36:23,5 +0,9 2 Thomas Alsgaard
17. 5 stycznia 1999 Estonia Otepää 15 km st. klasycznym 40:48,3 +39,7 2 Espen Bjervig
18. 14 lutego 1999 Austria Seefeld 10 km st. dowolnym 26:08,5 - 1
19. 19 lutego 1999 Austria Ramsau 30 km st. dowolnym 1:15:26,2 - 1 -
20. 22 lutego 1999 Austria Ramsau 10 km st. klasycznym 24:19,2 - 1 -
21. 23 lutego 1999 Austria Ramsau 15 km st. dowolnym (pościgowy) 1:05:55,6 +0,7 2 Thomas Alsgaard
22. 28 lutego 1999 Austria Ramsau 50 km st. klasycznym 2:18:08,7 - 1 -
23. 13 marca 1999 Szwecja Falun 30 km st. klasycznym 1:17:21,9 +18,3 3 Anders Bergström
24. 2 lutego 2000 Norwegia Trondheim 10 km st. dowolnym 24:53,1 - 1 -
25. 20 grudnia 2000 Szwajcaria Davos 30 km st. klasycznym 1:19:33,9 - 1 -

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Sztafeta fińska ukończyła rywalizację na pierwszym miejscu, o 27 sekund przed drugimi na mecie Norwegami. Finowie zostali jednak zdyskwalifikowani za doping

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. cccski.com: oficjalne wyniki biegów na MŚJ 1989. cccski.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-10)]. (ang.)
  2. Mika Myllylä nie żyje. 2011-07-05. [dostęp 2011-07-08].
  3. a b Skład drużyny: Mika Myllylä, Harri Kirvesniemi, Jari Räsänen, Jari Isometsä
  4. a b Skład drużyny: Harri Kirvesniemi, Mika Myllylä, Sami Repo, Jari Isometsä
  5. Skład drużyny: Harri Kirvesniemi, Mika Myllylä, Jari Räsänen, Jari Isometsä
  6. Skład drużyny: Janne Immonen, Harri Kirvesniemi, Sami Repo, Mika Myllylä
  7. Skład drużyny: Esa Talvitie, Karri Hietamäki, Mika Myllylä, Mario Möller

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]