Mike Cossi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mike Cossi
Maciej Kossowski
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1937
Grudziądz

Data i miejsce śmierci

30 października 2022
Nowy Jork

Zawód

piosenkarz, kompozytor

Aktywność

1963–2012

Powiązania

Czerwono-Czarni, Tajfuny, Warsaw Stompers, Zespół Zbyszka Namysłowskiego, Tralabomba Jazz Band, Orkiestra Polskiego Radia

Strona internetowa

Mike Cossi, pierwotnie Maciej Kossowski (ur. 11 lutego 1937[1] w Grudziądzu[2], zm. 30 października 2022 w Nowym Jorku[3]) – polski piosenkarz, trębacz, kompozytor i aranżer.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem II Liceum Ogólnokształcącego im. Jana III Sobieskiego w Grudziądzu. Studiował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku (filologia polska).

Uczył się gry na trąbce w Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku. Grał w gdańskim teatrzyku studenckim (jako aktor) Bim-Bom i w cyrku Tralabomba Jazz Band Jerzego Afanasjewa. Dwukrotnie, (bez powodzenia) starał się dostać do Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej.

W latach 1963–1967 był solistą Czerwono-Czarnych. W 1967 roku Kossowski wyruszył na trzymiesięczną trasę koncertową do Związku Radzieckiego z zespołem Tajfuny. Koncertował także w Grecji, Czechosłowacji (1964), Niemczech (1965), Belgii, Szwecji, Stanach Zjednoczonych (1966).

Po powrocie do kraju do końca 1969 roku współpracował jako producent, kompozytor muzyki, aranżer i piosenkarz ze „Studiem Rytm” w Polskim Radio Warszawa. W tym czasie napisał muzykę do piosenek śpiewanych przez takich wykonawców jak: Edward Hulewicz i Heliosi, Kasia Sobczyk, Henryk Fabian, Jacek Lech, Elżbieta Żakowicz i zespół Wiślanie 69 („Gdy sam zostaniesz”, muzyka M. Kossowski, słowa Bogdan Loebl i Marek Gaszyński), Ala Eksztajn, Fryderyka Elkana, Filipinki, Maria Figiel, Halina Frąckowiak i Grupa ABC.

Najbardziej znane, przez niego zaśpiewane jego piosenki to: evergreen – „Wakacje z blondynką” (muzyka Juliusz Loranc, słowa Jonasz Kofta) oraz „Agatko pocałuj”, „Dwudziestolatki”, „Domowe strachy”, „Nie mówię żegnaj”, „Z Cyganami w świat”. Inne znane piosenki z jego repertuaru: „To ty, Mario”, „Kto mi to da”, „Augustyna”, „Szkolny bal”, „Wiatr od Klimczoka” (muzyka Zbigniew Bizoń, słowa Krzysztof Dzikowski).

Współpracował z takimi autorami tekstów jak np.: Jonasz Kofta, Bogdan Loebl, Marek Głogowski, Zbigniew Jerzyna i z zespołami: Czerwono-Czarni, Tajfuny, Warszawscy Stompersi, Zespół Zbyszka Namysłowskiego, Tralabomba Jazz Band, Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie pod dyrekcją Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza i Piotra Figla.

Będąc w Stanach Zjednoczonych poznał dziewczynę, Amerykankę, z którą później korespondował. Przyjechała w 1967 roku do Polski. Pobrali się w Świnoujściu. Wyjechał do Stanów Zjednoczonych na stałe. Według jednych źródeł w październiku 1969 (Emilia Padoł), według innych na początku 1970 roku (Ryszard Wolański, Dariusz Michalski).

Osiedlił się na stałe w Nowym Jorku (początek 1970) i założył własną grupę instrumentalną, z którą występował w okolicznych klubach. W latach 80. XX wieku występował na stałe w Milford Plaza Hotel na Broadwayu[4]. W 1983 zmienił nazwisko na Mike Cossi, przyjął też amerykańskie obywatelstwo[4][5].

W 2012 roku przyjechał do Polski – wystąpił na jedynym koncercie w Grudziądzu, w trakcie święta swojego rodzinnego miasta[6][7].

Pochowany na cmentarzu w Hamptons w stanie Nowy Jork[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 110, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
  2. Kalendarium Muzyczne – Luty [online], pfm.waw.pl [dostęp 2011-05-23] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-07] (pol.). (arch.)
  3. Maciej Kossowski nie żyje. To on śpiewał hity "Dwudziestolatki" i "Wakacje z blondynką". plejada.pl. [dostęp 2022-11-02].
  4. a b W Polsce był gwiazdą. W USA od lat żyje pod zmienionym nazwiskiem [online], www.pomponik.pl [dostęp 2022-11-03] (pol.).
  5. Polsat News, Jego hity zna cała Polska. Zmarł w samotności, przyjaciel napisał list [online], polsatnews.pl [dostęp 2022-11-03] (pol.).
  6. Dni Grudziądza: Maciej Kossowski, grudziadz.twoje-miasto.pl z 2.06.2016 [dostęp: 3.07.2016]
  7. Druga odsłona Dni Grudziądza za nami, naszemiasto.pl z 3.06.2016[dostęp: 3.07.2016]
  8. Kochały go miliony, zmarł w samotności. Rodzina odnalazła go po śmierci [online], kultura.onet.pl, 26 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-26] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]