46°58′N 32°00′E/46,966667 32,000000Mikołajów
| |||||
 Zdjęcie satelitarne Landsat | |||||
| |||||
| Państwo |  Ukraina
| ||||
| Obwód |  mikołajowski
| ||||
| Data założenia | 1788[1] | ||||
| Prawa miejskie | 1789[1] | ||||
| Burmistrz | Aleksandr Sienkiewicz | ||||
| Powierzchnia | 259,8 km² | ||||
| Wysokość | 53 m n.p.m. | ||||
| Populacja (1.01.2020) • liczba ludności • gęstość |
480 080[2] 1847,9 os./km² | ||||
| Nr kierunkowy | +380 512 | ||||
| Kod pocztowy | 54000 | ||||
| Tablice rejestracyjne | BE | ||||
| Podział miasta | 4 rejony | ||||
Położenie na mapie obwodu mikołajowskiego   Mikołajów | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  Mikołajów | |||||
| 46°58′N 32°00′E/46,966667 32,000000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Ukraina
| |||||
Mikołajów (ukr. Миколаїв, Mykołajiw; ros. Николаев, Nikołajew) – miasto w południowej części Ukrainy, ważny port i ośrodek przemysłu stoczniowego, położone nad Bohem niedaleko jego ujścia do Morza Czarnego, nieco na północ od miasta do Bohu wpada rzeka Inguł. Stolica obwodu mikołajowskiego. Na początku 2020 roku, z liczbą mieszkańców wynoszącą około 480 tys., Mikołajów zajmował dziewiąte miejsce wśród najludniejszych ukraińskich miast[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Założony przez Rosjan w 1789 jako twierdza. Od tego czasu aż do rozpadu ZSRR znany był pod swoją rosyjską nazwą Nikołajew (Николаев). W 1788 początek portu rzecznego i budowa pierwszych doków, potem port morski. Od 1802 stolica guberni. W XIX i XX wieku główna baza floty rosyjskiej, a potem radzieckiej na Morzu Czarnym.
Od 1920 r. w Ukraińskiej SRR, od 1937 stolica obwodu. W latach 1941–1944 pod okupacją niemiecką.
Od 1991 należy do Ukrainy.
Do 1991 Mikołajów był najważniejszym ośrodkiem budowy nawodnych okrętów wojennych w Związku Radzieckim. Tu właśnie zbudowano wszystkie radzieckie lotniskowce. Znajdują się tam stocznie Czarnomorska (dawniej im. A. Marty) i Mikołajowska (dawniej im. 61 komunardów).
Mikołajów jest od 1992 siedzibą eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[3]. W mieście czynnych jest dziewiętnaście cerkwi, z których najważniejszą jest katedralny sobór Narodzenia Matki Bożej[4].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Skład narodowościowy miasta na podstawie danych ze spisów powszechnych Imperium Rosyjskiego i Związku Radzieckiego:
W 1989 liczyło 502 776 mieszkańców[8].
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b А. Івченко: Міста України. Київ: 1999, s. 99. ISBN 966-7085-56-2.
- ↑ a b Ukraine: Provinces and Major Cities - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information, www.citypopulation.de [dostęp 2020-12-27].
- ↑ Николаевская епархия, Патриархия.ru [dostęp 2016-04-15].
- ↑ Николаевский городский округ, eparhia.mk.ua [dostęp 2016-04-15].
- ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей, demoscope.ru [dostęp 2017-11-25].
- ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей, demoscope.ru [dostęp 2017-11-25].
- ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей, demoscope.ru [dostęp 2017-11-25].
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nikołajew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 149.
- www.mkrada.gov.ua
- mykolayiv.osp-ua.info
- Radziecka mapa 1:100 000 – wschodnia część
- Radziecka mapa 1:100 000 – zachodnia część
| ||||
| ||||
| ||||||||||||||