Mikołaj Łoziński
 Mikołaj Łoziński (2015) | |
| Data i miejsce urodzenia | 1980 Warszawa |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | pisarz |
Mikołaj Łoziński (ur. 1980 w Warszawie) – polski pisarz i scenarzysta, laureat Nagrody Fundacji im. Kościelskich (2007) i nagrody Paszport „Polityki” (2012).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn reżysera-dokumentalisty Marcela, brat Pawła. Ukończył socjologię w Paryżu. Był tłumaczem telewizji francusko-niemieckiej, robił zdjęcia dla „Przekroju” i „Rzeczpospolitej”. Publikował krótkie opowiadania, miał kilka wystaw fotograficznych. Zarabiał jako malarz pokojowy i asystent niewidomej psychoterapeutki.
Jego debiutancka powieść Reisefieber została przetłumaczona na wiele języków obcych. Otrzymała Nagrodę Kościelskich w 2007, nagrodę Pawiego Pióra oraz II Nagrodę w Konkursie Młodych Twórców Warszawskiej Fundacji Kultury (2006). Nominowana była również do Nagrody Literackiej „Nike”.
Został laureatem nagrody Paszport „Polityki” (2012) za powieść Książka (2011). Została ona przetłumaczona na: niemiecki (Marlena Breuer), czeski (Lenka Kuhar), słoweński (Jana Unuk), węgierski (Márta Éles), bułgarski (Radostina Pietrowa) łotewski (Ingmara Belode) i włoski (Laura Rescio)[1].
Powieść Stramer (2019) została wybrana Książką Roku przez „Magazyn Książki” Gazety Wyborczej. Stramer był również nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” oraz znalazł się w finale Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus.
Felietonista „Przekroju” oraz „Polityki”.
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- 2007 – Nagroda Kościelskich za powieść Reisefieber.
- 2007 – nominacja do Nagrody Literackiej Nike za powieść Reisefieber[2].
- 2011 – Nagroda Krakowska Książka Miesiąca września, za powieść Książka.
- 2012 – Nagroda The Baltic Sea Region Janis Baltvilks International Prize dla najlepszej dziecięcej książki roku za Bajki dla Idy (tłumaczenie łotewskie)
- 2012 – Paszport „Polityki” w dziedzinie literatury za powieść Książka[3]
- 2020 – nominacja do Nagrody Literackiej Nike za powieść Stramer[4]
- 2020 - powieść Stramer weszła do finału Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Reisefieber, Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” (Kraków, 2006), Wydawnictwo Literackie (Kraków, 2011).
- Bajki dla Idy, Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” (Kraków, 2008).
- Książka, Wydawnictwo Literackie (Kraków, 2011).
- Prawdziwa bajka, Kultura Gniewu (Warszawa, 2013).
- Stramer, Wydawnictwo Literackie (Kraków, 2019).
- Prezent dla dwojga, Format (Wrocław, 2020).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mikołaj Łoziński, instytutksiazki.pl [dostęp 2021-05-09] (pol.).
- ↑ Nagroda Nike 2007. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-21].
- ↑ Mikołaj Łoziński. Paszporty Polityki. Polityka, 17 stycznia 2012. [dostęp 2012-01-18].
- ↑ Justyna Sobolewska, Literackie nominacje do Nike i Gdyni. Czego zabrakło?, www.polityka.pl, 26 maja 2020 [dostęp 2020-05-26] (pol.).