Mikołaj Korszun-Osmołowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj Korszun-Osmołowski
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data urodzenia

18 grudnia 1881

Przebieg służby
Lata służby

do 1928

Siły zbrojne

Błękitna Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Strzelców Polskich
144 Pułk Piechoty
PKU Równe
PKU Krzemieniec
PKU Mołodeczno w Wilejce
PKU Mińsk Maz.

Stanowiska

dowódca pułku
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1914-1918 (Francja)

Mikołaj Korszun-Osmołowski (ur. 18 grudnia 1881[1], zm. ?) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 5 sierpnia 1918 roku do 26 września 1919 roku dowodził 1 Pułkiem Strzelców Polskich[2][3], a od 14 października 1919 roku do 2 lipca 1920 roku był dowódcą 144 Pułku Piechoty[4][5], po czym został odkomenderowany do Dowództwa 6 Armii[6]. 22 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii gen. Hallera[7].

1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Sekcji Poboru i Uzupełnień Oddziału I Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych, a jego oddziałem macierzystym był 50 Pułk Piechoty[8]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 96. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 50 Pułk Piechoty[9]. Następnie pełnił służbę w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Równe na stanowisku komendanta. 26 października 1923 roku został przydzielony do PKU Krzemieniec na stanowisko komendanta[10]. W sierpniu 1924 roku został przydzielony do PKU Mołodeczno w Wilejce na stanowisko komendanta[11], a w marcu 1927 roku do PKU Mińsk Maz. na także stanowisko komendanta[12][13]. Z dniem 31 grudnia 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku[14]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji PKU Dubno. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr II. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 323, 872.
  2. Wyczółkowski 1928 ↓, s. 14.
  3. Księga chwały 1992 ↓, tu podano, że dowodził pułkiem do 26 listopada 1919 roku.
  4. Mazaraki 1929 ↓, s. 8.
  5. Księga chwały 1992 ↓, tu podano, że dowodził pułkiem do 1 października 1919 roku do 1 lipca 1920 roku.
  6. Mazaraki 1929 ↓, s. 12.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29 maja 1920 roku, s. 383.
  8. Spis oficerów 1921 ↓, s. 161, 702.
  9. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 20.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 71 z 13 listopada 1923 roku, s. 750.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 76 z 7 sierpnia 1924 roku, s. 434.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 lutego 1927 roku, s. 66.
  13. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 113, 159.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 302.
  15. a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 113.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]