Mikołaj Kuczkowski
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Obrońca węzła małżeńskiego w Sądzie Biskupim | |
| Okres sprawowania |
1 lutego 1948–7 marca 1985 |
| Kanclerz kurii krakowskiej | |
| Okres sprawowania |
25 listopada 1952–1 grudnia 1981 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
2 kwietnia 1944 |
| Odznaczenia | |
| |
Mikołaj Kuczkowski (ur. 22 listopada 1910 w Myślenicach, zm. 9 listopada 1995 w Krakowie) – prawnik, kapłan, narodowiec.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od młodości był związany z Wadowicami, gdzie się kształcił[1]. Studiował prawo na UJ, gdzie uzyskał magisterium. Był adwokatem. Działał w ONR w Wadowicach[2]. W związku z nieudaną próbą przewrotu narodowo-radykalnego w Krakowie został aresztowany w nocy z 16 na 17 czerwca 1934[3]. W Wadowicach grywał na skrzypcach w kwartecie prowadzonym przez Wilhelma Klugera – prezesa tamtejszej gminy żydowskiej[4].
Od 1939 do 1944 studiował teologię i po święceniach kapłańskich był wikariuszem: w 1944 w parafii św. Floriana w Krakowie (19 sierpnia – 18 września) i w Wadowicach (18 września – 11 listopada), w Jaworznie-Szczakowej (od 13 listopada 1944 do 31 stycznia 1948), w Krakowie-Podgórzu (od 1 lutego 1948 do 24 stycznia 1950) oraz w parafii św. Szczepana w Krakowie (25 stycznia - 15 listopada 1950). Od 1948 do 1985 był obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Biskupim. Od 1952 do 1981 był kanclerzem kurii. Od 14 grudnia 1958 był kanonikiem, zaś kanonikiem Kapituły Wawelskiej został 20 czerwca 1964. Godność prałata otrzymał 20 lutego 1968[5]. Był proboszczem parafii w Mistrzejowicach-Nowej Hucie[6][7][8].
Uznawany za najbliższego współpracownika ks. biskupa Franciszka Jopa[9].
Ks. Kuczkowski jest patronem ulicy w Krakowie[10]. Pośmiertnie odznaczony w 2017 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gimnazjum wadowickie szkołą ludzi wielkiego serca [online], www.wadowita.net [dostęp 2021-08-07].
- ↑ D. Pater, Zapomniana próba puczu w Krakowie. Przygotowania do zbrojnej rewolty Obozu Narodowo-Radykalnego w 1934 r. Przebieg i konsekwencje, „Glaukopis”, 2021, nr 38, s. 60.
- ↑ D. Pater, Zapomniana próba puczu w Krakowie. Przygotowania do zbrojnej rewolty Obozu Narodowo-Radykalnego w 1934 r. Przebieg i konsekwencje, „Glaukopis”, 2021, nr 38, s. 71.
- ↑ H.Cz. Gil, Wadowickie muzy 1918-1939, „Wadoviana”, 2006, nr 10, s. 30.
- ↑ P. Glugla, Inwigilacja i komunistyczne represje wobec wadowickiego Kościoła na podstawie wybranych dokumentów Służby Bezpieczeństwa z 1961 roku, „Wadoviana”, 2017, nr 20, s. 42.
- ↑ J. Krzysztonek, Kościół katolicki w Nowej Hucie w okresie gierkowskim. Rozwój sieci parafialnej i budownictwa sakralnego, „Studia Sandomierskie”, 26, 2019, s. 180.
- ↑ P. Glugla, Inwigilacja i komunistyczne represje wobec wadowickiego Kościoła na podstawie wybranych dokumentów Służby Bezpieczeństwa z 1961 roku, „Wadoviana”, 2017, nr 20, s. 42.
- ↑ Wykaz historyczny kapłanów pracujących w parafii – Parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego [online] [dostęp 2021-08-07] (pol.).
- ↑ J. Marecki, „Boga należy bardziej słuchać, aniżeli ludzi”. Biskup Franciszek Jop, „Biuletyn IPN”, 2008, nr 10, s. 55.
- ↑ F. Golinelli, Duchowni jako patroni ulic Krakowa i Bolonii, „”Język-Szkoła-Religia”, 7, 2012, 2, s. 33.
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r. o nadaniu orderów i odznaczenia [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2021-08-07].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie ks. Kuczkowskiego: [1].