Mikołaj Rej (młodszy)
 Oksza | |
| Dziedzic Rejowca | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
około 1535 |
| Data śmierci |
1600 |
| Ojciec | |
| Matka |
Zofia Kosnówna |
| Żona |
Dorota Hlebowicz |
| Dzieci |
Mikołaj |
Mikołaj Rej z Rejowca (łac.: Nicolaus Rey[a] in Reiowiecz) herbu Oksza (ur. około 1535, zm. 1600) – działacz kalwiński, rotmistrz wojsk koronnych, najstarszy syn Mikołaja Reja i Zofii Kosnównej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po śmierci ojca, drogą spadku oraz uzgodnień rodzinnych, Mikołaj Rej młodszy objął w posiadanie klucz rejowiecki (tj. miasto Rejowiec i przynależne do tych dóbr wsie Kobyle, Rubie, Wereszcze Szlacheckie i część Siennicy Różanej) oraz dwie połowy Stajnego; odziedziczone dobra w województwie krakowskim (Nagłowice, Topolę oraz dwór w Skalbmierzu) w 1574 roku odstąpił bratu Andrzejowi[2]. W latach 1574–1575 przeniósł się na Litwę. W 1562 został rotmistrzem wojsk koronnych, brał udział w walkach Litwinów o Inflanty[3]. W 1580 roku założył zbór kalwiński w Rejowcu[b]. Zmarł pod koniec 1600 roku i został prawdopodobnie pochowany w ufundowanym przez siebie kościele kalwińskim w Rejowcu.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Z Dorotą, córką wojewody litewskiego Jana Hlebowicza, miał synów: Mikołaja[c], Jana, Krzysztofa[d], Andrzeja[e] i Jerzego. Rodzina Rejów wywodząca się od Mikołaja Reja młodszego wygasła jeszcze w 1 połowie XVII wieku[8].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pisownia oryginalna nazwiska: Rey. Nazwiska osób, które pojawiły się w dziejach Polski przed rokiem 1800 pisze się zgodnie ze współczesną ortografią[1].
- ↑ Według przypuszczeń Henryka Merczynga zbór w Rejowcu założył Mikołaj Rej - pisarz, jednak Merczyng sam przyznaje że między 1561 a 1569 rokiem (w którym to zmarł Mikołaj Rej - pisarz) akta synodalne nie odnotowały istnienia zboru w Rejowcu; dalej dowiadujemy się od niego, że w Rejowcu nie zachowała się nawet tradycja związana z pochówkiem pisarza, pomimo że zbór w Rejowcu istniał aż do 1700 roku[4].
- ↑ zm. po 1614 - przed 1622, fundator zboru kalwińskiego w Rohozinie w powiecie orszańskim, żonaty z Jadwigą z Woropajów[6]
- ↑ zmarł bezpotomnie[7]
- ↑ zmarł bezdzietnie przed 1608.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pisownia nazwisk Polaków – postaci historycznych. [w:] Zasady pisowni i interpunkcji [on-line]. PWN. [dostęp 2017-05-11].
- ↑ Borkiewicz S., Z przeszłości ziemi jędrzejowskiej. Monografie miejscowości i osiedli, [w:] Monografia historyczna i gospodarcza powiatu jędrzejowskiego, Kielce 1937, s. 123.
- ↑ Bednarski H., Urban W., Nie wydane autografy Mikołaja Reja z Nagłowic [w:] „Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach”, R: 10, Kielce 1977, s. 199-216.
- ↑ Merczyng H., Rejowie z Nagłowic jako członkowie polskiego Kościoła ewangelickiego [w:] Z wieku Mikołaja Reja. Ksiega jubileuszowa 1505-1905, Warszawa 1905, s. 51.
- ↑ Bednarski H., Urban W., op. cit.
- ↑ Merczyng H., op. cit., s. 52.
- ↑ Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom 15, Warszawa 1931, s. 201.
- ↑ Borkiewicz S., op. cit.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mikołaj Rej z Nagłowic. W pięćsetną rocznicę urodzin, pod red. Waldemara Kowalskiego, Kielce 2005.
- Rey Mikołaj z Nagłowic, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom 31, Ossolineum 1989.
- Bednarski H., Urban W., Nie wydane autografy Mikołaja Reja z Nagłowic [w:] „Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach”, R: 10, Kielce 1977.
- Borkiewicz S., Z przeszłości ziemi jędrzejowskiej. Monografie miejscowości i osiedli, [w:] Monografia historyczna i gospodarcza powiatu jędrzejowskiego, Kielce 1937.
- Kniaziołucki Z., Materiały do biografii Mikołaja Reja z Nagłowic [w:] Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce, Kraków 1892.
- Merczyng H., Rejowie z Nagłowic jako członkowie polskiego Kościoła ewangelickiego [w:] Z wieku Mikołaja Reja. Ksiega jubileuszowa 1505-1905, Warszawa 1905.
- Niesiecki K., Herbarz polski, tom 8, Lipsk 1841.
- Paprocki B., Herby rycerstwa polskiego zebrane i wydane r.p. 1584, Kraków 1858.
- Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom 15, Warszawa 1931.