Mikołaj z Bogorii (zm. 1388)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj z Bogorii
Herb rodowy
Data śmierci

zm. po 20 lipca 1388

Ród

Skotniccy herbu Bogoria

Wojny i bitwy

wyprawa na Halicz 1387

Administracja

kasztelan zawichojski 1374, Kasztelan wiślicki 1386, marszałek Królestwa 1387.

Mikołaj z Bogorii herbu Bogoria (zm. po 20 lipca 1388) – kasztelan zawichojski 1374, wiślicki 1386, marszałek Królestwa 1387.

Syn Piotra z Bogorii i Witosławy (Wichny) z Gnieszowic. Wnuk wojewody krakowskiego Mikołaja Bogorii. Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli rodu Bogoriów ze Skotnik II poł. XIV w.

W przeciwieństwie do swojego dziada stryjecznego Jarosława Bogorii Skotnickiego i bliskiego krewnego Janusza Suchywilka, zaznaczył się jako członek stronnictwa andegaweńskiego i gorący zwolennik powołania jeden z córek Ludwika Węgierskiego na tron polski. Zaufany współpracownik Elżbiety Łokietkówny. W jej imieniu mediował w tzw. wojnie Grzymałów z Nałęczami. Doradca Władysława Opolczyka we Lwowie. Gorący zwolennik i współtwórca unii polsko-litewskiej, rzecznik powołania Jagiełły na tron Polski. Brał wielokrotnie udział w poselstwach na Węgry i Litwę, w tym w zjeździe krewskim w 1385 roku oraz potwierdzającym jego postanowienia w 1386 roku zjeździe w Wołkowysku. Za swoje starania nagrodzony został przez Jagiełłę kasztelanią wiślicką oraz tytułem marszałka królestwa. W 1387 roku brał udział w wyprawie mającej na celu odzyskanie ziemi halickiej.

Był uposażycielem i opiekunem klasztoru w Koprzywnicy – fundacji rodowej Bogoriów. Posiadał dość znaczne majątki, m.in. w ziemi sandomierskiej, na Podkarpaciu w ziemi bieckiej oraz krakowskie Rybitwy, które wraz z bratem odsprzedał Opactwu Cystersów w Mogile.

Brat Mikołaja, Peszko, pełnił funkcję ochmistrza na dworze królowej Jadwigi.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Marszałkowie wielcy koronni

Laski marszałkowskie

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mikołaj_z_Bogorii_(zm._1388)&oldid=72858370”