Mikołaj ze Ściborza (chorąży)
 Ostoja | |
| chorąży inowrocławski | |
| Data śmierci |
ok. 1315 |
|---|---|
| Żona |
Ludmiła ze Smogorzewa h. Leszczyc |
| Dzieci |
Mościc ze Ściborza, Mikołaj i Ścibor |
Mikołaj ze Ściborza („de Czybore”) herbu Ostoja (zm. ok. 1315) – dziedzic i założyciel wsi Ściborze na Kujawach, chorąży inowrocławski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Prawdopodobnie był synem Ścibora Mikołajewica ze Ściborzyc (w Małopolsce) a wnukiem Mikołaja ze Ściborzyc[1]. Sprawował urząd chorążego inowrocławskiego. W roku 1311 występował jako świadek w dokumencie sprzedaży wsi „Samociąsko” cystersom z Byszewa. Był żonaty z Ludmiłą, córką sędziego inowrocławskiego Wincentego ze Smogorzewa herbu Leszczyc. Miał synów: Mościca ze Ściborza, Mikołaja i Ścibora. Jego wnukiem był znany Ścibor ze Ściborzyc, wojewoda siedmiogrodzki.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii”, t. XV (XXVI), Warszawa 2016, s. 44.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- R. Kalinowski, Protoheraldyczny znak na portalu kościoła w Wysocicach a historia herbu Ostoja w średniowieczu, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii”, t. XV (XXVI), Warszawa 2016.
- J. Bieniak, Mościc ze Ściborza h. Mościc-Ostoja, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXII, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1977.