Mikołaj Górecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj Górecki
Imię i nazwisko

Mikołaj Piotr Górecki

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1971
Katowice

Instrumenty

fortepian, skrzypce

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Mikołaj Piotr Górecki (ur. 1 lutego 1971 w Katowicach) – polski kompozytor; syn Henryka Mikołaja Góreckiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Edukację muzyczną rozpoczął w wieku sześciu lat ucząc się gry na skrzypcach, a rok później na fortepianie. Do 1990 roku, kształcił się w Państwowym Liceum Muzycznym w Katowicach w klasie fortepianu. W 1995 ukończył z wyróżnieniem studia kompozytorskie w Akademii Muzycznej w Katowicach pod kierunkiem swojego ojca – Henryka Mikołaja Góreckiego. W latach 1996–1997 doskonalił swój warsztat kompozytorski w Banff Centre for Arts and Creativity(inne języki) w Kanadzie[1][2].

W 2000 doktoryzował się z kompozycji na Uniwersytecie Indiany w Bloomington w Stanach Zjednoczonych, zaś w latach 2001–2002 wykładał na Uniwersytecie McGill w Montrealu. Obecnie mieszka i pracuje w Stanach Zjednoczonych[1][2].

Już jako nastolatek otrzymał w 1988 roku główną nagrodę I Konkursu dla Młodych Kompozytorów w Bielsku-Białej za utwór Preludia na fortepian Z kolei napisana w czasie studiów Sonata na klarnet i fortepian otrzymała trzecią nagrodę na Drugim Forum Młodych Kompozytorów w Krakowie w 1994 roku. Jego utwory były i są wykonywane w kraju i za granicą, m.in. w Lincoln Center for Performing Arts w Nowym Jorku, w salach koncertowych w Montrealu, w Edmonton, w De Ijsbreker Center w Amsterdamie, a także podczas Światowych Dni Muzyki ISCM w Słowenii[3], Festiwalu Prawykonań w Katowicach, festiwalu Musica Polonica Nova organizowanym przez Narodowe Forum Muzyki. Wykonawcami jego utworów są m.in.: Kaja Danczowska, Jadwiga Kotnowska, Agnieszka Duczmal, Gabriel Chmura, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestra Kameralna „Amadeus”, Brooklyn Philharmonic Orchestra w Nowym Jorku[1][2].

W osiemdziesiątą piątą rocznicę urodzin Henryka Mikołaja Góreckiego w 2018 roku ukazał się wydany przez Warner Classics album „Góreccy", na którym znalazły się dwie światowe premiery fonograficzne: Orfeusz i Eurydyka Mikołaja Piotra Góreckiego i Dwa Postludia Tristanowskie i Chorał op. 82 Henryka Mikołaja Góreckiego (zorkiestrowane przez Mikołaja Góreckiego), a także Małe Requiem dla pewnej Polki op. 66 Henryka Mikołaja Góreckiego. Album stanowi zapis koncertu, który odbył się w 2016 roku podczas Tansman Festival z udziałem Sinfonii Varsovii pod dyrekcją Jerzego Maksymiuka i Mikołaja Piotra Góreckiego. W ostatnim utworze partię fortepianu wykonuje Anna Górecka – siostra Mikołaja Piotra Góreckiego[4].

Po śmierci swojego ojca w 2010 roku Mikołaj Piotr Górecki ukończył instrumentację niektórych z jego kompozycji, jak np. IV Symfonię „Tansman Epizody”, oratorium Sanctus Adalbertus (2013), Postludia Tristanowskie i Chorał (2014), Kyrie na chór mieszany, perkusję, fortepian i orkiestrę smyczkową (2014)[4].

Utwory Mikołaja Piotra Góreckiego publikowane są przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne oraz przez Wydawnictwo EUTERPE[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

Utwory na orkiestrę

  • 1990: Cztery utwory na orkiestrę
  • 1998: Trzy fragmenty na orkiestrę smyczkową
  • 1999: Trzy epizody na orkiestrę op. 12
  • 2000: Arioso na orkiestrę
  • 2002: I Symfonia na orkiestrę op.18
  • 2003: Orfeusz i Eurydyka na orkiestrę op. 20
  • 2006: Anamorfozy na orkiestrę op. 27
  • 2006: Zan Tontemiquico na orkiestrę op. 26
  • 2008: Sinfonica na orkiestrę
  • 2009: Pożegnanie na orkiestrę smyczkową
  • 2009: Divertimento na orkiestrę smyczkową op. 32
  • 2011: Nokturn na orkiestrę op. 35
  • 2012: II Symfonia na orkiestrę
  • 2015: Fanfara na orkiestrę op. 44
  • 2016: Concerto lirico na dwie orkiestry smyczkowe op. 45
  • 2019: Sinfonia concertante na pięć wiolonczel i orkiestrę op. 51

Utwory na instrumenty solowe i orkiestrę

  • 1990: Concertino na fortepian i orkiestrę
  • 1998: Capriccio na fortepian i orkiestrę op. 7
  • 1999: Trzy intermezza na 2 klarnety i orkiestrę smyczkową (wersja 2)
  • 2000: Concerto-Notturno na skrzypce i orkiestrę smyczkową op. 13
  • 2004: Koncert na flet i orkiestrę op. 22
  • 2008: Concerto grosso na fortepian ćwierćtonowy, 3 zespoły instrumentalne i orkiestrę
  • 2014: Arioso e furioso koncert na gitarę, orkiestrę smyczkową i perkusję op. 39
  • 2015: Elegia na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową op. 40
  • 2015: Trio concerto na klarnet, róg, fortepian i orkiestrę smyczkową op. 42
  • 2017: II Koncert na flet i orkiestrę op. 47
  • 2017: Koncert na klarnet i orkiestrę op. 49
  • 2018: Zaćmienie czasu na wiolonczelę i orkiestrę op. 50

Utwory kameralne

  • 1992: Trzy utwory na klarnet i fortepian
  • 1994: Sonata na klarnet i fortepian op. 3
  • 1996: Toccata na dwa fortepiany op. 2
  • 1997: Sześć bagatel na skrzypce, wiolonczelę i fortepian op. 5
  • 1998: Sinfonietta na 12 instrumentów i perkusję
  • 1999: Trzy intermezza na klarnet i sekstet smyczkowy (wersja 1)
  • 1999: In Memoriam (A.Sch., A.B., A.W.) na 6 instrumentów
  • 1999: I Sonata na skrzypce i fortepian
  • 2000: Uwertura na kwartet smyczkowy op. 16
  • 2001: Konstelacje na 15 wykonawców
  • 2002: Wariacje na flet i fortepian op. 19
  • 2004: II Sonata na skrzypce i fortepian
  • 2005: Sonata na dwa fortepiany
  • 2006: Dyspersje na kwartet smyczkowy op. 28
  • 2007: Kwartet na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian
  • 2009: Pożegnanie na skrzypce i fortepian op. 33b
  • 2013: Trio Titanic na klarnet, róg i fortepian
  • 2015: Trio na flet altowy, skrzypce i altówkę op. 41
  • 2017: Burlesca na flet, klarnet, fagot, waltornię i fortepian op. 48

Utwory na instrument solowy

  • 2004: Transfiguracje na klarnet op.23
  • 2010: Sonata na fortepian op. 34
  • 2018: Mesto I na gitarę
  • 2018: Mesto II na gitarę

Utwory wokalne

  • 2000, Gościu, siądź pod mym liściem na chór mieszany a cappella op. 14
  • 2004, Beata es Virgo Maria na 5-głosowy chór żeński

Utwory wokalno-instrumentalne

  • 1991: Appassionato na sopran solo, chór i orkiestrę
  • 2000: Gloria na chór mieszany i orkiestrę smyczkową
  • 2012: Jasności promieniste. Małe misterium na sopran i orkiestrę smyczkową op. 37
  • 2015: Missa na baryton solo, chór mieszany i orkiestrę op. 43
  • 2016: Sonata lamentosa na sopran, wiolonczelę i fortepian op. 46

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Mikołaj Górecki. [w:] POLMIC [on-line]. grudzień 2014. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-16)]. (pol.).
  2. ↑ a b c Mikołaj Piotr Górecki. [w:] PWM [on-line]. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)]. (pol.).
  3. ↑ ISCM WMD 2003 Slovenia. [w:] International Society for Contemporary Music [on-line]. 2003. [dostęp 2020-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-01)]. (ang.).
  4. ↑ a b Wioleta Żochowska: MIKOŁAJ GÓRECKI: BRONIĘ SIĘ PRZED NICOŚCIĄ. [w:] Portal Presto [on-line]. 22-11-2018. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-31)]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mikołaj_Górecki&oldid=73222020”