Przejdź do zawartości

Milatyn Nowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Milatyn Nowy
Ilustracja
Kościół rzymskokatolicki w Milatynie Nowym
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

buski

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


590
630,34 os./km²

Kod pocztowy

80540

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Milatyn Nowy”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Milatyn Nowy”
Ziemia49°58′00″N 24°29′20″E/49,966667 24,488889

Milatyn Nowy (ukr. Новий Милятин) – wieś w rejonie buskim obwodu lwowskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Austeria w Nowym Milatynie przed 1936

Założona w 1431 r. Król Stefan Batory nadał jej prawa miejskie. Właścicielami byli Milatyńscy, potem Ożgowie i Łączyńscy. W 1738 r. Teresa z Kraśnickich Łączyńska ufundowała erem (pustelnię) dla kamedułów z podkrakowskich Bielan. W 1744 r. kameduli opuścili milatyński erem. W ich miejsce fundatorka sprowadziła z karmelitów bosych ze Lwowa. W 1747 r. trafił tam słynący łaskami obraz Chrystusa Ukrzyżowanego, namalowany w XVII w. przez nieznanego włoskiego artystę. Obraz cieszył się ogromnym kultem. Po kasacie zakonu karmelitów bosych w 1788 r. pieczę nad obrazem przejęli księża misjonarze[1]. Po II wojnie światowej zabrali go do Krakowa, gdzie znajduje się w kościele św. Wincentego a Paulo[2].

Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 r. przez pewien czas Milatyn Nowy znajdował się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Milatyn Nowy w powiecie kamioneckim województwa tarnopolskiego. Miejscowość liczy 590 mieszkańców.

W kwietniu 1944 r. nacjonaliści ukraińscy z OUNUPA zamordowali 27 Polaków[3] oraz próbowali podpalić kościół i plebanię[4].

W czasie okupacji niemieckiej Polka Anna Borek ukrywała tutaj żydowskie dziecko. W 2017 roku Instytut Jad Waszem uhonorował ją za to tytułem Sprawiedliwej wśród Narodów Świata[5].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pan Jezus Milatyński - Karmel.pl [online], Karmel - Karmelici Bosi, 25 marca 2018 [dostęp 2022-10-05] (pol.).
  2. Cudowny obraz Chrystusa Milatyńskiego [online], lwow.info, 24 marca 2007 [dostęp 2022-10-06] (pol.).
  3. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 216, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  4. Marek Sztorc, Milatyn Nowy, kościół Podwyższenia Krzyża Świętego [online], www.zabytkowekoscioly.net [dostęp 2023-03-26] (pol.).
  5. Borek Anna (Mokrzycka). collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-07-21]. (ang.).
  6. 35. NA KRESACH – MILATYN NOWY Kościół św. Krzyża | Roman Mirowski [online] [dostęp 2023-03-26] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dariusz Nowacki. Kościół p. w. Świętego Krzyża i dom zakonny (plebania) w Milatynie Nowym [w] Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. Praca zbiorowa. T. 4. Międzynarodowe Centrum Kultury, «Antykwa», Kraków 1996, 211 s., 402 il., s. 65-82. seria: Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. ISBN 83-85739-34-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]