Militärischer Abschirmdienst

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Logo Militärischer Abschirmdienst

Militärischer Abschirmdienst (MAD, pełna nazwa: Amt für den militärischen Abschirmdienst, z niem. Służba Ochrony Sił Zbrojnych[1]) – niemiecka służba kontrwywiadu wojskowego Bundeswehry. Razem z Bundesnachrichtendienst (Federalną Służbą Wywiadu) i Bundesamt für Verfassungsschutz (Federalnym Urzędem Ochrony Konstytucji), MAD należy do trzech służb specjalnych RFN. Funkcje wywiadu wojskowego w Niemczech pełniło również Zentrum für Nachrichtenwesen der Bundeswehr zlikwidowane 31.12.2007 (Centrala Wywiadowcza Bundeswehry).

Utworzony w 1956 roku jako Amt für Sicherheit der Bundeswehr (ASBw), Urząd Bezpieczeństwa Bundeswehry. W 1984 roku zmienił nazwę na obecną. Do jego głównych zadań należy ochrona niemieckich sił zbrojnych (Bundeswehry) przed działalnością obcych służb wywiadowczych oraz ruchami wywrotowymi i ekstremistycznymi w wojsku. MAD podlega niemieckiemu Federalnemu Ministerstwu Obrony i zatrudnia 1300 żołnierzy i pracowników cywilnych wojska. Centrala MAD znajduje się w koszarach im. Konrada Adenauera w Kolonii. Prezesem jednostki jest Martina Rosenberg. W 2019 roku w ramach jednostki zostały rozpatrzone 482 sprawy[2].

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Uprawnienia jednostki oraz metody jej pracy określa ustawa o Służbie Ochrony Sił Zbrojnych, uchwalona 20 grudnia 1990 roku. Według przepisów, MAD jest służbą specjalną o kompetencjach bardzo zbliżonych do służb cywilnych. W 2004 roku doszło do nowelizacji ustawy – poszerzono kompetencje MAD o działania zabezpieczające niemieckie kontyngenty wojskowe za granicę i misje humanitarne z udziałem sił zbrojnych. Dokonano także restrukturyzacji i zredukowano liczbę placówek MAD z 28 do 12.[3]

Cele działalności Służby Ochrony Sił Zbrojnych:

– rozpoznawanie i zwalczanie zagrożeń dla wewnętrznego bezpieczeństwa struktur podległych resortowi obrony,

– realizacja procedur clearingowych w stosunku do żołnierzy, oficerów i pracowników cywilnych zatrudnionych w resorcie obrony,

– czuwanie nad bezpieczeństwem infrastruktury Sił Zbrojnych (w tym telekomunikacji, łączności, transportu specjalnego oraz kryptografii)[3],

– gromadzenie i ocena informacji, wiadomości i dokumentów dotyczących działalności wspierającej wolny demokratyczny porządek państwa lub działalności zagrażających bezpieczeństwu służb specjalnych[4],

– ocena stanu bezpieczeństwa agencji i instytucji Federalnego Ministerstwa Obrony.

Oprócz obowiązków prawnych MAD, jako cywilny organ federalny, realizuje także te zadania, które zostały mu wyznaczone dekretami i instrukcjami Ministerstwa Obrony oraz na podstawie regulaminu służbowego Bundeswehry. Obejmuje to w szczególności usługi doradcze i pomocnicze dla kierowników usług i pracowników ochrony[5].

Struktura[edytuj | edytuj kod]

Struktura Służby Ochrony Sił Zbrojnych posiada całkowicie scentralizowane struktury, które działają wyłącznie na poziomie federalnym[6]. Jedną z podstawowych zasad działania służb specjalnych w Niemczech jest ich separacja od instytucji posiadających uprawnienia policyjne[7]. Strukturę MAD tworzy pięć departamentów:

  • Departament I – zabezpieczenie techniczne, kwestie prawne, współpraca międzynarodowa,
  • Departament II – rozpoznawanie i zwalczanie ekstremizmu politycznego i terroryzmu,
  • Departament III – kontrwywiad oraz kontrwywiadowcze zabezpieczenie kontyngentów zagranicznych i misji humanitarnych z udziałem sił zbrojnych,
  • Departament IV – ochrona informacji niejawnych i realizacja procedur poświadczenia bezpieczeństwa,
  • Departament V – zabezpieczenie logistyczne[1].

Militärischer Abschirmdienst posiada 14 urzędów regionalnych w:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jacek Gawryszewski: Służby specjalne w Republice Federalnej Niemiec, Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego, s. 20–23.
  2. Der Militärische Abschirmdienst [online], bundeswehr.de [dostęp 2021-01-21] (niem.).
  3. a b Jacek Gawryszewski, Służby specjalne w Republice Federalnej Niemiec, „Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego”, 2012, s. 21.
  4. MADG MAD-Gesetz [online], buzer.de [dostęp 2021-01-21].
  5. Jacek Gawryszewski, Służby specjalne w Republice Federalnej Niemiec, „Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego”, 2012, s. 22.
  6. Jacek Gawryszewski, Służby specjalne w Republice Federalnej Niemiec, „Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego”, 2012, s. 12.
  7. Jacek Gawryszewski, Służby specjalne w Republice Federalnej Niemiec, „Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego”, 2012, s. 13.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]