Mimi Sodré

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mimi Sodré
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Benjamin de Almeida Sodré

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1892
Belém

Data i miejsce śmierci

22 lutego 1982
Rio de Janeiro

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1908–1916 Botafogo
1917–1921 América
1922 Botafogo
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1913  Brazylia nieof. 1 (1)
1916  Brazylia 2 (1)
W sumie: 3 (2)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Mimi Sodré, właśc. Benjamin de Almeida Sodré (ur. 10 kwietnia 1892 w Belém, zm. 22 lutego 1982 w Rio de Janeiro) – brazylijski piłkarz grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Mimi Sodré karierę piłkarską rozpoczął w 1908 roku w klubie Botafogo FR, w którym grał w latach 1908–1916. W latach 1917–1921 Mimi występował w Américe Rio de Janeiro. W 1922 roku na krótko powrócił do Botafogo, po czym zakończył karierę. Największymi jego sukcesami w karierze było dwukrotne zdobycie mistrzostwa Stanu Rio de Janeiro – Campeonato Carioca w 1910 i 1912 roku oraz zdobycie tytułu króla strzelców tych rozgrywek w 1912 (12 goli) i 1913 (13 goli).

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Mimi Sodré zadebiutował w reprezentacji Brazylii jeszcze w okresie przedoficjalnym 24 sierpnia 1913 roku przegranym 1-2 meczu z angielskim zespołem Corinthians F.C. w Rio de Janeiro. Mimi Sodre strzelił jedyną bramkę dla Brazylii w tym meczu.

Mimi Sodré wziął udział w turnieju Copa América 1916, czyli pierwszych w dziejach oficjalnych mistrzostwach kontynentalnych. Brazylia zajęła trzecie miejsce, a Mimi Sodré zagrał w ostatnim meczu – z Urugwajem, który był zarazem jego debiutem w barwach canarinhos. Drugim i ostatnim meczem w reprezentacji był zremisowany 1-1 mecz z Urugwajem 18 lipca 1916 w Montevideo, w którym Mimi Sodré zdobył jedyną swoją bramkę w barwach narodowych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Miniencyklopedia Piłka Nożna nr 1/2004, roz. Historia meczów reprezentacji Brazylii 1914–2004, cz.1 (1914–1929), Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, str. 63.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]