Minóg australijski

Minóg australijski
	Mordacia praecox
	Potter, 1968
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	bezżuchwowce
Gromada	Petromyzontida
Rząd	minogokształtne
Rodzina	Mordaciidae
Rodzaj	Mordacia
Gatunek	minóg australijski
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; zagrożony

Minóg australijski^[3] (Mordacia praecox) – gatunek słodkowodnego, niepasożytniczego minoga z rodziny Mordaciidae.

Systematyka

Został opisany naukowo w 1968 roku^[4] z Moruya, rzeki w Nowej Południowej Walii. Jest bardzo podobny i blisko spokrewniony z Mordacia mordax. Ślepice obydwu gatunków są nie do odróżnienia^[4].

Zasięg występowania

Minóg australijski jest gatunkiem endemicznym Nowej Południowej Walii. Występuje jedynie w rzekach Moruya i Tuross^[5].

Budowa ciała

Osiąga przeciętnie 10–17 cm^[5], maksymalnie 50 cm^[6] długości całkowitej. Procentowe proporcje poszczególnych części ciała są następujące: odcinek przedskrzelowy 9,4–12,6%, odcinek skrzelowy 8,2–9,9%, tułów 59,6–64,2%, ogon 16,5–20,4%, oko 1,3–1,5%, przyssawka 5,4–8,4%. Wzdłuż tułowia od 85 do 93 miomerów. Brak luźnych fałdów skórnych w przedniej części ciała. Brodawka moczowa u dorosłych osobników nie jest widoczna. Płetwa ogonowa ma kształt łopatkowaty^[5].

Ubarwienie grzbietu jest ciemnoniebieskie, czasem z zielonkawym odcieniem. Brzuch u samców szaro nakrapiany, u samic żółtawy^[5].

Biologia i ekologia

Biotop

Jest gatunkiem słodkowodnym - spędza całe życie w strumieniach. Ślepice żyją w norach wygrzebanych w miękkim dnie przez okres około 3 lat po czym, zazwyczaj w październiku - listopadzie, następuje przeobrażenie^[5].

Odżywianie

W przeciwieństwie od większości minogów Mordacia praecox nie pasożytuje na innych organizmach^[5].

Rozród

Tarlaki, prawdopodobnie, wędrują w górę rzek w okolicach kwietnia i odbywają tarło pod koniec zimy lub wiosną^[5].

Jedna samica składa 326–675 ziaren ikry^[5].

Przypisy

↑ Mordacia praecox, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Mordacia praecox, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007, s. 66. ISBN 978-83-01-15140-9.
↑ ^a ^b I. C. Potter. Mordacia praecox, n. sp., a nonparasitic lamprey (Petromyzonidae), from New South Wales, Australia. „Proceedings of the Linnean Society of New South Wales”. 92 (3), s. 254-261, 1968. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h C.B. Renaud: Lampreys of the world. An annotated and illustrated catalogue of lamprey species known to date. Rzym: FAO, 2011, seria: FAO Species Catalogue for Fishery Purposes. No. 5. ISBN 978-92-5-106928-8.
↑ Mordacia praecox. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 8 grudnia 2015]

[itis-1] Mordacia praecox, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Mordacia praecox, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Szatanska-3] Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007, s. 66. ISBN 978-83-01-15140-9.

[Potter-4] I. C. Potter. Mordacia praecox, n. sp., a nonparasitic lamprey (Petromyzonidae), from New South Wales, Australia. „Proceedings of the Linnean Society of New South Wales”. 92 (3), s. 254-261, 1968. (ang.).

[Renaud-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h C.B. Renaud: Lampreys of the world. An annotated and illustrated catalogue of lamprey species known to date. Rzym: FAO, 2011, seria: FAO Species Catalogue for Fishery Purposes. No. 5. ISBN 978-92-5-106928-8.

[FB-6] Mordacia praecox. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 8 grudnia 2015]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]