Mineichi Koga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mineichi Koga
古賀 峯一
Ilustracja
Kaigun-taishō admirał Kaigun-taishō
admirał
Data i miejsce urodzenia

25 września 1885
Arita, Saga, Japonia

Data i miejsce śmierci

31 marca 1944
Davao, Filipiny

Przebieg służby
Lata służby

1906–1944

Siły zbrojne

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun

Jednostki

„Matsushima”, „Soya”, „Aki”, „Kashima”, „Kitakami”, „Aoba”, „Ise”, „Musashi”

Stanowiska

dowódca Połączonej Floty
2. Floty, Floty Obszaru Chin,
członek Komitetu Admirałów

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa (wojna na Pacyfiku) †

Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Order Złotej Kani I klasy (Japonia) Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1888–2003) Medal Wojskowy za Wojnę Chińsko-Japońską 1937-1945 (Japonia) Medal Wojskowy za Wielką Wojnę Wschodnio-Azjatycką 1941-1945 (Japonia) Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu

Mineichi Koga (jap. 古賀 峯一 Koga Mineichi; ur. 25 września 1885 w Aricie w prefekturze Saga, zginął 31 marca 1944 w okolicach Davao)admirał Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej, naczelny dowódca floty japońskiej w latach 1943–1944.

Zarys biografii[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Akademię Cesarskiej Marynarki Wojennej w 1906 roku (34. promocja, z 14. lokatą). Od tego samego roku służył na różnych okrętach, po raz pierwszy na krążownikuMatsushima”. W 1911 roku ukończył uzupełniający kurs B Kolegium Marynarki (Kaigun Daigakkō), a cztery lata później – kurs A. Podczas I wojny światowej zajmował głównie stanowiska sztabowe. Od maja 1920 do 1922 roku był przedstawicielem japońskim we Francji, a od 1923 roku ponownie zajmował stanowiska sztabowe i wykładał w Kolegium Marynarki. Od grudnia 1926 w stopniu komandora został attaché morskim we Francji, brał udział w konferencji w Genewie w 1927 roku, natomiast rok później powrócił do Japonii.

W grudniu 1930 objął swoje pierwsze dowództwo – krążownika „Aoba”, od grudnia 1931 dowodził pancernikiem „Ise”. W grudniu 1932 w stopniu kontradmirała został szefem 3. biura Głównego Sztabu Marynarki, od września 1933 do 1935 roku – 2. biura. Od grudnia 1937 do października 1939 był zastępcą szefa Sztabu Marynarki Wojennej. Następnie został dowódcą 2. Floty, a od września 1941 – Floty Obszaru Chin. Od października 1942 był dowódcą obszaru morskiego Yokosuka i członkiem Komitetu Admirałów.

21 kwietnia 1943, po śmierci adm. Isoroku Yamamoto, przejął dowodzenie japońską Połączoną Flotą. Był zwolennikiem strategii oszczędzania sił i doprowadzenia do decydującej bitwy z flotą amerykańską, wynik której zadecydowałby o rezultacie wojny. Jego plan nigdy jednak nie został zrealizowany, a on sam zginął 31 marca 1944 w katastrofie łodzi latającej, Kawanishi H8K, do której prawdopodobnie doszło podczas tajfunu, w trakcie przelotu z Palau do Davao na Filipinach. Ciała nigdy nie odnaleziono, a okoliczności wypadku do dziś pozostają nieznane.

Kariera wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Wybrane odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]