Ministerstwo Energii
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Data utworzenia | 27 listopada 2015 | |
| Data likwidacji | 15 listopada 2019 | |
| Minister | Krzysztof Tchórzewski | |
| Sekretarz Stanu | Adam Gawęda Krzysztof Kubów | |
| Adres | ||
| ul. Krucza 36/Wspólna 6 00-522 Warszawa | ||
| Strona internetowa | ||
Ministerstwo Energii (ME) – polski urząd administracji rządowej obsługujący Ministra Energii, obecnie właściwego do spraw dwóch działów administracji rządowej: energia i gospodarka złożami kopalin.
Spis treści
Kierownictwo[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Tchórzewski (PiS) – minister energii od 1 grudnia 2015 do 15 listopada 2019 (wcześniej, od 16 listopada, minister-członek Rady Ministrów odpowiedzialny za organizację resortu energii[1])
- Adam Gawęda – sekretarz stanu od 15 lipca 2019 do 15 listopada 2019
- Krzysztof Kubów – sekretarz stanu od sierpnia 2019 do 15 listopada 2019
- Tadeusz Skobel – podsekretarz stanu od 20 listopada 2017[2]
- Tomasz Dąbrowski – podsekretarz stanu od 4 czerwca 2018[3].
- Stanisław Kazimierz Hebda – dyrektor generalny od 10 października 2017
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
W skład ministerstwa wchodzi Gabinet Polityczny Ministra oraz następujące jednostki organizacyjne[4]:
- Departament Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego
- Departament Budżetu i Finansów
- Departament Elektroenergetyki i Ciepłownictwa
- Departament Energii Jądrowej
- Departament Energii Odnawialnej i Rozproszonej
- Departament Funduszy Europejskich
- Departament Górnictwa
- Departament Innowacji i Rozwoju Technologii
- Departament Kontroli i Audytu
- Departament Nadzoru i Polityki Właścicielskiej
- Departament Ropy i Gazu
- Departament Spraw Międzynarodowych
- Biuro Administracyjne
- Biuro Dyrektora Generalnego
- Biuro Komunikacji Społecznej
- Biuro Ministra
- Biuro Prawne.
Organ podległy ministrowi[5]:
Jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane[6]:
- Agencja Rezerw Materiałowych
- Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej w Warszawie
- Główny Instytut Górnictwa w Katowicach
- Instytut Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu
- Instytut Chemii i Techniki Jądrowej w Warszawie
- Instytut Energetyki w Warszawie
- Instytut Fizyki Plazmy i Laserowej Mikrosyntezy im. Sylwestra Kaliskiego w Warszawie
- Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy w Krakowie
- Instytut Optyki Stosowanej imienia prof. Maksymiliana Pluty w Warszawie
- Instytut Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „ORGMASZ” w Warszawie
- Instytut Techniki Górniczej KOMAG w Gliwicach
- Narodowe Centrum Badań Jądrowych w Otwocku-Świerku
- „Poltegor-Instytut” Instytut Górnictwa Odkrywkowego we Wrocławiu
- Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych w Otwocku-Świerku
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy sprofilowany resort o randze ministerstwa zajmujący się w Polsce sprawami energii został powołany ustawą z 10 lutego 1949[7]. Wówczas w miejsce likwidowanego Ministerstwa Przemysłu i Handlu utworzono sześć mniejszych, specjalistycznych resortów, wśród których znalazło się działające od 22 kwietnia Ministerstwo Górnictwa i Energetyki. Funkcjonowało do 30 marca 1950, kiedy na mocy ustawy z 7 marca[8] uległo ono likwidacji, a jego zadania przejęły Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego i Ministerstwo Górnictwa.
Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego zostało zlikwidowane ustawą z 15 lutego 1952[9], w jego miejsce zaś 6 marca rozpoczęło działalność m.in. Ministerstwo Energetyki. Na mocy ustawy z 22 marca 1957 połączono Ministerstwo Energetyki, Ministerstwo Górnictwa Węglowego oraz Centralny Urząd Naftowy, tworząc 5 kwietnia 1957 ponownie Ministerstwo Górnictwa i Energetyki.
Nazwę tę, po połączeniu na mocy ustaw z 27 marca 1976[10][11] resortu górnictwa i energetyki z Urzędem Energii Atomowej, zmieniono na Ministerstwo Energetyki i Energii Atomowej. Do poprzedniego miana powrócono 10 lipca 1981 (ustawa z 3 lipca[12]), łącząc MEiEA z Ministerstwem Górnictwa oraz wydzielając urząd Pełnomocnika Rządu do Spraw Energetyki Jądrowej.
Resort energii uległ likwidacji 24 października 1987 ustawą z wcześniejszego dnia[13] w ramach szerokiej reformy administracji rządowej. Jego zadania przejęło Ministerstwo Przemysłu (od 1991 Ministerstwo Przemysłu i Handlu). Zlikwidowane zostało ono w 1997 w wyniku reformy Centrum. Jego obowiązki podzielono i przekazano innym resortom; sprawami energii zajmowały się kolejno Ministerstwo Gospodarki (1997–2003), Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (2003–2004), Ministerstwo Gospodarki i Pracy (2004–2005) i ponownie Ministerstwo Gospodarki (2005–2015). MG zniesione zostało rozporządzeniem Rady Ministrów z 7 grudnia 2015 (zmiana ograniczyła się praktycznie do przekształcenia nazwy w Ministerstwo Rozwoju[14]). Dzień później (z mocą obowiązującą od 27 listopada) wydzielono z MR komórki oraz pracowników obsługujących działy energii i gospodarki złożami kopalin[15], tworząc ponownie po 28 latach specjalny resort ds. energetyki – Ministerstwo Energii. Ministerstwo zostało zlikwidowane 19 listopada 2019 roku w momencie wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 listopada 2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia Ministerstwa Energii[16]. W miejsce Ministerstwa Energii powstało 15 listopada 2019 roku w dniu powołania drugiego rządu Mateusza Morawieckiego Ministerstwo Aktywów Państwowych[17].
Lista ministrów[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Zdjęcie | Imię i nazwisko (partia polityczna) |
Objęcie urzędu[a] |
Złożenie urzędu[b] |
Długość urzędowania |
Rząd |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Minister Górnictwa i Energetyki | ||||||
| 1. | (ur. 1908, zm. 1985) |
22 IV 1949 | 7 III 1950 | 319 dni | Pierwszy rząd Józefa Cyrankiewicza | |
| Minister Energetyki | ||||||
| 2. | (ur. 1913, zm. 1990) |
23 II 1952 | 7 VII 1956 | 1596 dni | ||
| Rząd Bolesława Bieruta i Józefa Cyrankiewicza | ||||||
| Minister Górnictwa i Energetyki od 5 IV 1957 | Drugi rząd Józefa Cyrankiewicza | |||||
| 3. | (ur. 1912, zm. 1971) |
27 II 1957 | 27 VII 1959 | 880 dni | ||
| 4. | 
|
(ur. 1917, zm. 2007) |
27 VII 1959 | 24 IX 1974 | 5538 dni | |
| Trzeci rząd Józefa Cyrankiewicza | ||||||
| Czwarty rząd Józefa Cyrankiewicza | ||||||
| Rząd Józefa Cyrankiewicza i Piotra Jaroszewicza | ||||||
| Rząd Piotra Jaroszewicza | ||||||
| 5. | (ur. 1922) |
24 IX 1974 | 27 III 1976 | 550 dni | ||
| Minister Energetyki i Energii Atomowej | ||||||
| 6. | (ur. 1932) |
27 III 1976 | 9 VIII 1979 | 1230 dni | Rząd Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha | |
| 7. | (ur. 1932, zm. 2002) |
9 VIII 1979 | 3 VII 1981 | 694 dni | ||
| Rząd Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego | ||||||
| Minister Górnictwa i Energetyki od 10 VII 1981 | ||||||
| 8. | (ur. 1926, zm. 2005) |
3 VII 1981 | 29 IX 1986 | 1914 dni | ||
| Rząd Zbigniewa Messnera | ||||||
| 9. | (ur. 1940, zm. 1993) |
29 IX 1986 | 24 X 1987 | 390 dni | ||
| Minister Energii | ||||||
| 10. | .JPG)
|
(ur. 1950) |
1 XII 2015 | 15 XI 2019 | 1515 dni | Rząd Beaty Szydło |
| Pierwszy rząd Mateusza Morawieckiego | ||||||
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 2015 r. poz. 1914.
- ↑ Tadeusz Skobel nowym wiceministrem w ME. me.gov.pl, 2017-11-22. [dostęp 2017-11-24].
- ↑ Tomasz Dąbrowski nowym wiceministrem energii, wnp.pl [dostęp 2018-06-20] (pol.).
- ↑ M.P. z 2018 r. poz. 343
- ↑ Dz.U. z 2017 r. poz. 2314
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 1001
- ↑ Dz.U. z 1949 r. nr 7, poz. 43
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 10, poz. 102
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 11, poz. 67
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 12, poz. 67
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 12, poz. 68
- ↑ Dz.U. z 1981 r. nr 17, poz. 77
- ↑ Dz.U. z 1987 r. nr 33, poz. 172
- ↑ Dz.U. z 2015 r. poz. 2076
- ↑ Dz.U. z 2015 r. poz. 2075
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 listopada 2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia Ministerstwa Energii (Dz.U. z 2019 r. poz. 2290)
- ↑ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej / Aktualności / Wydarzenia / Prezydent powołał nowy rząd [PL/ENG], www.prezydent.pl [dostęp 2019-11-19].
