Przejdź do zawartości

Miodla indyjska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miodla indyjska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

mydleńcowce

Rodzina

meliowate

Rodzaj

miodla

Gatunek

miodla indyjska

Nazwa systematyczna
Azadirachta indica A. Juss.
Mém. Mus. Hist. Nat. 19:221, t. 2, fig. 5. 1832
Synonimy
  • Antelaea azadirachta (L.) Adelb.
  • Melia azadirachta L.[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Multimedia w Wikimedia Commons
Kwiaty
Owoce

Miodla indyjska, melia indyjska (Azadirachta indica) – gatunek drzewa z rodziny miodlowatych (Meliaceae). Stanowi jeden z dwóch gatunków rodzaju Azadirachta. Pochodzi z subkontynentu indyjskiego, rozprzestrzenił się również w innych krajach o klimacie podzwrotnikowym[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Szybko rosnące drzewo o wysokości zazwyczaj ok. 20 m, ale może osiągać do 40 m. W zasadzie jest rośliną wiecznie zieloną, jednak w warunkach dotkliwej suszy może zrzucać większość liści. Korona o pokroju zbliżonym do kulistego, u starych drzew może osiągać nawet 15–20 m szerokości.
Liście
Ulistnienie naprzemianległe, liście pierzaste o piłkowanych listkach. Młode listki o odcieniu czerwonawym.
Kwiaty
Białe o przyjemnym zapachu, tworzące zwisające kiście o długości do 25 cm. Są 5-krotne, mają i słupek i 1o pręcików tworzących rurkę wokół słupka.

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Miodla słynie z odporności na suszę. Wytrzymuje wysokie temperatury, ale nie jest odporna na spadki temperatury poniżej 4 °C. Doskonale nadaje się do zadrzewiania terenów półpustynnych, dając dużo cienia. Uważana jest za gatunek inwazyjny na terenach, gdzie normalnie nie występuje. Prawdopodobnie jest dobrym pochłaniaczem dwutlenku węgla[5].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • Medycyna: wszystkie części (nasiona, liście, kwiaty i kora) znajdują zastosowanie w indyjskiej medycynie tradycyjnej (ajurwedzie) ze względu na swoje właściwości antybakteryjne, przeciwgrzybicze, antywirusowe itd.[6], stosowane zwłaszcza przy chorobach skórnych[7][8]. Żywica stosowana jako zagęstnik w produktach dla diabetyków. Roztwory wodne z liści również wykazują właściwości przeciwcukrzycowe, prawdopodobnie także mogą służyć przy zapobieganiu malarii[9] (nie przeprowadzono jeszcze szeroko zakrojonych badań klinicznych). Olejek (neem oil) wykorzystywany jest w sprayach przeciw pchłom dla psów i kotów.
  • Liście miodli indyjskiej są tradycyjnie gotowane i spożywane w celu leczenia gorączki. Badania na zwierzętach wykazały działanie przeciwzapalne. Badania dokowania in vitro i in silico wykazały, że ekstrakty z liści Miodli indyjskiej i ich fitochemikalia, takie jak flawonoidy i polisacharydy, mają bezpośrednie działanie przeciwwirusowe na różne wirusy, w tym dengę i wirus zapalenia wątroby typu C. Specyficzne dla SARS-CoV-2 badania dokowania molekularnego wykazały, że związki pochodzące z miodli: nimbolina A, nimocyna i cykloartanole, mogą wiązać się z glikoproteinami otoczki (E) i membrany (M) wirusa SARS-CoV-2 i działać jako inhibitory[10].
  • Kosmetyka: jako składnik mydeł, szamponów, maści kremów, past do zębów itp.[11]
  • Rolnictwo. Miodla jest źródłem przyjaznych dla środowiska naturalnych biopestycydów, nieszkodliwych dla motyli, pszczół i innych owadów zapylających[12]. Jednocześnie dostarcza najsilniej działającej substancji owadobójczej pochodzenia roślinnego[13].
  • Kulinaria. Młode pędy i kwiaty są spożywane w Indiach jako warzywo. W Tamil Nadu z kwiatów sporządza się zupę veppampu rasam. Spożywane również w Tajlandii (nazywane tam sadao) i Laosie (kadao).

Znaczenie w hinduizmie

[edytuj | edytuj kod]
  • Kwiaty spożywane jako część świątecznego posiłku ugadi w Indiach południowych i gudhi padwa w stanie Maharasztra. Roślina czczona od wieków w Indiach, liście są wykorzystywane podczas rytuałów[14].
  • Liście miodli stanowią podarunek dla bogini Jellamma Dewi (Renuka), od wyznawców przybywających z pielgrzymką do jej sanktuarium w Saundatti w stanie Karnataka[15].
  • Drzewa vembu (nim) są obiektami kultu i intencjonalnych okrążeń (pielgrzymek) zwanych w hinduizmie aswattanarajanapradakszina przez pragnących potomstwa hindusów[16].
  • Teksty tantry hinduistycznej, wymieniają drzewo Ashoka jonisha jako jedno z pięciu, które tradycyjnie wymagane są w munda sadhana (miejscu wykonywania sadhany). Śri M. w Sri Sri Ramakryshna Kathamryta (ang. The Gospel of Sri Ramakrishna – antologii nauk Śri Ramakryszny Paramahansy) zamieścił pouczenie, że dopuszczalne jest zastąpienie drzewa aśoka właśnie przez drzewo nim – Miodlę indyjską[17].
  • Na trasie religijnej pielgrzymki hinduistycznej pańćakroszi wokół Waranasi, drzewo miodli indyjskiej o znaczeniu kultowym znajduje się w obrębie murów świątyni Bhimaćandi Dewi w miejscowości Bhimachandi. Jest poświęcone bogini patronującej tej świątyni[18].
  • Nimbarka Bhaskara nosi imię duchowe od indyjskiej nazwy tego drzewa (tj. Nim), w cieniu którego praktykował swoje medytacje.
 Zobacz też: Kult roślin w Indiach.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-07] (ang.).
  3. ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].
  4. ↑ Azadirachta indica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2009-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-28)].
  6. ↑ What Is Neem Leaf Good For? The Uses And Benefits Of Neem Leaves [online], www.discoverneem.com [dostęp 2017-11-25].
  7. ↑ Neem for Skin Disorders, Neem Used to Cure Skin Diseases, Neem Useful in Skin Diseases [online], www.neem-products.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  8. ↑ Neem Oil – 100% Organic (16oz) | Planet Natural [online], www.planetnatural.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  9. ↑ The Neem Tree [online], www.gigers.com [dostęp 2017-11-25].
  10. ↑ Xin Yi Lim, Bee Ping Teh, Terence Yew Chin Tan, Medicinal Plants in COVID-19: Potential and Limitations, „Frontiers in Pharmacology”, 12, 2021, s. 355, DOI: 10.3389/fphar.2021.611408, ISSN 1663-9812 [dostęp 2021-12-04].
  11. ↑ » Kapoor Kachii, Manjishta, Methi, Neem zdrowie człowieka. [dostęp 2009-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-02)].
  12. ↑ Search | www.gardenorganic.org.uk [online], www.gardenorganic.org.uk [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  13. ↑ Rohwer Jens g.: Atlas roślin tropikalnych str 72.
  14. ↑ Blessed Neem – Neem Tree Farms [online], neemtreefarms.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-10] (ang.).
  15. ↑ Prawa człowieka w hinduizmie. W: Monika Tworuschka, Udo Tworuschka: Religie świata. Michał Dobrzański (tł.), Grzegorz Polak (uzup.). Wyd. 1. T. V: Hinduizm. Warszawa: Agora SA, 2009, s. 135, seria: Biblioteka Gazety Wyborczej. ISBN 978-83-7552-558-8.
  16. ↑ The hypaethral temples. W: K.R Srinivasan: Temple of South India. Wyd. 9. New Delhi: National Book Trust, 2008, s. 9, seria: India – The Land and the People. ISBN 978-81-237-2251-1. (ang.).
  17. ↑ Munda Sadhana. W: Paramahansa Pradźnanananda: Jnana Sankalini Tantra. Wyd. 1. Delhi: Motilal Banarasidass, 2006, s. 42. ISBN 978-81-208-3142-X. (ang.).
  18. ↑ I.8. Panchakroshi: Pilgrimage on Cosmic Route. W: Rana P.B. Singh, Pravin S. Rana: Banaras Region. A Spiritual & Curtular Guide. Wyd. 1. Varanasi: Indica Books, 2002, s. 169. ISBN 81-86569-24-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Miodla_indyjska&oldid=72970332”