54°23′42″N 18°01′40″E/54,395000 18,027778Mirachowo (wieś w województwie pomorskim)
| ||
.JPG) Dwór | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | pomorskie | |
| Powiat | kartuski | |
| Gmina | Kartuzy | |
| Sołectwo | Mirachowo | |
| Liczba ludności (2005) | 913 | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 58 | |
| Kod pocztowy | 83-329[1] | |
| Tablice rejestracyjne | GKA | |
| SIMC | 0163417 | |
Położenie na mapie gminy Kartuzy   Mirachowo | ||
Położenie na mapie Polski  Mirachowo | ||
Położenie na mapie województwa pomorskiego  Mirachowo | ||
Położenie na mapie powiatu kartuskiego  Mirachowo | ||
| 54°23′42″N 18°01′40″E/54,395000 18,027778
| ||
Mirachowo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Mirochòwò, niem. Mirchau)[2][3]. – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Kartuzy na Pojezierzu Kaszubskim.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0163423 | Ameryka | część wsi |
| 0163430 | Cegielnia | część wsi |
| 0163452 | Mirachowo-Wybudowanie | część wsi |
| 0163469 | Palestyna | część wsi |
Wieś graniczy z kompleksem Lasów Mirachowskich.
Położona jest na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Mirachowo jest siedzibą sołectwa, w którego skład wchodzi także miejscowość Strysza Buda (88 mieszkańców). W okolicach Mirachowa znajdują się rezerwaty przyrody Staniszewskie Zdroje, Kurze Grzędy, Jezioro Lubogoszcz, Leśne Oczko i Staniszewskie Błoto. Przebiega tędy również turystyczny 
Szlak Kaszubski.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
 |
Ta sekcja od 2015-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Pierwsze wzmianki o Mirachowie pochodzą z roku 1348. W 1381 Krzyżacy ustanowili w Mirachowie siedzibę władz lokalnych na zdobytym Pomorzu Gdańskim (prokuratora). W roku 1455 Król Polski Kazimierz Jagiellończyk oddaje przejściowo zwierzchnictwo nad Mirachowem gdańszczanom prawem zastawu za wkład wojenny miasta w wojnie z Zakonem. W roku 1466 Mirachowo powraca pod zwierzchnictwo królewskie.
W latach 1473-1772 Mirachowo było siedzibą polskiego starosty, sędziego królewskiego oraz miejscem lokalnych sejmików. Powstaje rynek z licznymi kamieniczkami. Mirachowo zostaje spalone i doszczętnie zniszczone podczas potopu szwedzkiego w latach 1655-1660. Na pobliskim wzgórzu ("Wzgórze Świętopełka") znajdowało się miejsce straceń z kilkoma szubienicami. Od końca XIX wieku, po przeniesieniu władz powiatowych do Kartuz, miasteczko straciło swoje znaczenie i zostało zdegradowane do rangi wsi.
Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków NID[7] na listę zabytków wpisane są:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki parafialny pw. św. Jana Chrzciciela z 1862, nr rej.: A-1882 z 12.01.2012
- kaplica pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy z 1740, nr rej.: 357 z 20.02.1971
- dwór murowano-drewniany z końca XVIII w., stanowiący siedzibę byłego powiatu mirachowskiego, nr rej.: 359 z 20.02.1971.
Ponadto we wsi znajdowała się nieczynna cegielnia z końca XIX wieku (w 2007 r. została zburzona).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. s. według wyboru. [dostęp 2014–03–09].
- ↑ "Polsko-Kaszubski Słownik Nazw Miejscowych i Fizjograficznych" pod. redakcją Andrzeja Chludzińskiego, Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, Gdańsk 2006 ISBN 978-83-87258-86-3
- ↑ wg dr F. Lorentza "Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem" (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 94.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie. 2018-09-30. s. 43. [dostęp 2017-02-04].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Groty Mirachowskie
- Mirachowo w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa 1885.
| |||||||||||||||||||
