Mirosław Kalinowski

Mirosław Kalinowski

Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1962 Szczytno
Profesor nauk teologicznych
Specjalność: pozamedyczne aspekty opieki paliatywnej i hospicyjnej, praca socjalna, nauki o rodzinie, teologia pastoralna
Alma Mater	Wyższe Seminarium Duchowne „Hosianum” w Olsztynie
Doktorat	1993 – nauki teologiczne Katolicki Uniwersytet Lubelski
Habilitacja	2001 – nauki teologiczne Katolicki Uniwersytet Lubelski
Profesura	23 lipca 2008
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Stanowisko	profesor
Rektor
Okres spraw.	2020–2024
Poprzednik	Antoni Dębiński
Prorektor ds. nauki i współpracy z zagranicą
Okres spraw.	2004–2008
Odznaczenia

Mirosław Kalinowski (ur. 14 lipca 1962 w Szczytnie) – polski duchowny katolicki, teolog pastoralny, profesor nauk teologicznych, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II i jego rektor w kadencji 2020–2024.

Życiorys

Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego „Hosianum” w Olsztynie, święcenia kapłańskie przyjął 9 czerwca 1987 w Lublinie z rąk Jana Pawła II. Doktoryzował się w 1993 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na podstawie dysertacji zatytułowanej: Duszpasterstwo pracowników służby zdrowia. Studium pastoralne, której promotorem był ksiądz profesor Władysław Piwowarski. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 2001 na KUL w oparciu o pracę pt. Duszpasterstwo hospicyjne. Studium pastoralne na podstawie badań wybranych ośrodków hospicyjnych w Polsce. Tytuł profesora nauk teologicznych otrzymał 23 lipca 2008.

Od 1993 zawodowo związany z KUL, na którym w 2010 otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego (po zmianach prawnych – profesora). Na lubelskiej uczelni pełnił funkcje organizacyjne: był prorektorem do spraw nauki i współpracy z zagranicą (2004–2008), dziekanem Wydziału Teologii (2008–2016), dyrektorem Instytutu Nauk o Rodzinie (2002–2005 i 2018–2019) oraz kierownikiem Katedry Opieki Społecznej Paliatywnej i Hospicyjnej. W czerwcu 2020 został wybrany na rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II na kadencję 2020–2024, pokonując w głosowaniu księdza profesora Krzysztofa Góździa.

Oprócz pracy na KUL, był też wykładowcą innych ośrodków naukowych polskich i zagranicznych (słowackich i ukraińskiego), m.in. Seminarium Duchownego Księży Marianów w Lublinie (1993–1995 i 2004–2009), Wyższego Seminarium Duchownego w Elblągu (1997–1998) i Instytutu Pastoralnego we Lwowie (2000–2001).

Specjalizuje się w homiletyce, opiece paliatywnej, teologii pastoralnej i współczesnych formach przekazu wiary. W 2011 został wybrany na członka rzeczywistego Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. W 2016 jako wolontariusz został prezesem Lubelskiego Towarzystwa Przyjaciół Chorych – Hospicjum Dobrego Samarytanina w Lublinie. Został również członkiem m.in. Rady Polityki Penitencjarnej przy ministrze sprawiedliwości.

W 2008, za wybitne zasługi w pracy naukowo-dydaktycznej, za działalność organizacyjną i społeczną, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2022 Krzyżem Oficerskim. Wyróżniony też m.in. medalem Memoria iustorum (2008) i Medalem Prezydenta Miasta Lublina (2 listopada 2009).