Mirosław Pstrokoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Pstrokoński
Ilustracja
płk Mirosław Pstrokoński
pułkownik dyplomowany pułkownik dyplomowany
Data i miejsce urodzenia

1953
Piotrków Trybunalski

Przebieg służby
Lata służby

1973-2009

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Inżynieryjnych
1 Brygada Saperów
Wojskowa Akademia Inżynieryjna
5 Brygada Saperów
5 Pułk Inżynieryjny
Wojewódzki Sztab Wojskowy
Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych

Stanowiska

podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych
dowódca plutonu pontonowego
dowódca kompanii pontonowej
szefa sztabu batalionu rozminowania
słuchacz akademii wojskowej
dowódcy batalionu pontonowego
starszy inżynier służb technicznych
starszy oficer sekcji operacyjno-rozpoznawczej
słuchacz akademii wojskowej
dowódca batalionu saperów
dowódca pułku pontonowego
dowódca brygady saperów
dowódca pułku inżynieryjnego
zastępcą szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego
Szef Oddziału Szkolenia Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny

Mirosław Pstrokonski (ur. 1953 w Piotrkowie Trybunalskim) – pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły średniej - Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Wolbórzu, w 1973 wstąpił do Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu. Po jej ukończeniu w 1977 został skierowany do 1 Brygady Saperów w Brzegu, gdzie pełnił służbę na stanowiskach: dowódcy plutonu i kompanii pontonowej oraz szefa sztabu batalionu rozminowania. W drodze wyróżnienia w 1983 został skierowany na studia do Wojskowej Akademii Inżynieryjnej w ZSRR. Po ukończeniu studiów z wyróżnieniem w 1986 wrócił do 1 Brygady Saperów w Brzegu na stanowisko najpierw dowódcy batalionu pontonowego, a następnie starszego inżyniera służb technicznych i starszego oficera operacyjno-rozpoznawczego. W 1994 zostaje przeniesiony do 5 Brygady Saperów w Szczecinie Podjuchach na stanowisko szefa sztabu - zastępcy dowódcy. W 2000 w wyniku zmian organizacyjnych i przeformowania 5 Brygady Saperów w 5 Pułk Inżynieryjny objął stanowisko zastępcy dowódcy tego pułku, a w 2002 objął stanowisko dowódcy tegoż pułku. W 2006 został zawieszony w pełnieniu obowiązków w związku z odmrożeniami nóg przez żołnierzy Pułku na Poligonie Drawskim. W 2008 został zastępcą szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Poznaniu, a następnie szefem Oddziału Szkolenia Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych w Bydgoszczy.

W 2005 dowodzony przez niego 5 Pułk Inżynieryjny, jako pierwsza jednostka inżynieryjna, poddany został natowskiej kontroli CREVAL, z której uzyskał oceny bardzo dobre i dobre[1].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ryszard Żuchowski, Sylwetki saperów. następne pokolenie str. 271

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]