Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 2016

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie
2015 2017
Miejsce finału

Helsinki (Finlandia)

Podium
Pierwsze miejsce

 Finlandia

Drugie miejsce

 Rosja

Trzecie miejsce

 Stany Zjednoczone

Statystyki indywidualne
MVP

Finlandia Jesse Puljujärvi

Król strzelców

Finlandia Patrik Laine
Stany Zjednoczone Auston Matthews

40. Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie – turniej hokejowy, który odbywał się pomiędzy 26 grudnia 2015 – 5 stycznia 2016 w stolicy Finlandii Helsinkach. Mecze rozgrywano w dwóch halach: Hartwall Arena o pojemności 13 349 miejsc oraz Helsinki Ice Hall. Były to siódme zawody o mistrzostwo świata rozegrane w Finlandii.

Obrońcą tytułu mistrzowskiego była reprezentacja Kanady, która w 2015 roku w Toronto pokonała reprezentację Rosji 5:4.

Złoty medal zdobyli reprezentanci Finlandii pokonując w finale po dogrywce reprezentację Rosji 4:3. Było to czwarte w historii zwycięstwo tej reprezentacji, a pierwsze od 2014 roku. Po raz piąty w historii reprezentacja Stanów Zjednoczonych zdobyła brązowy medal.

Elita[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
 Finlandia
 Rosja
 Stany Zjednoczone
4  Szwecja
5  Czechy
6  Kanada
7  Słowacja
8  Dania
9  Szwajcaria
10  Białoruś
Hartwall Arena
Helsinki Ice Hall

W tej części mistrzostw uczestniczyło 10 najlepszych drużyn na świecie. System rozgrywania meczów jest inny niż w niższych dywizjach. Najpierw drużyny rozgrywały mecze w fazie grupowej (2 grupy po 5 zespołów), systemem każdy z każdym. Do fazy pucharowej, czyli ćwierćfinałów awansowało po 4 drużyny z obu grup. Najsłabsza drużyna z każdej z grup zagrała w fazie play-off do dwóch zwycięstw. Drużyna, która przegrała dwukrotnie spadła do niższej dywizji.

Najskuteczniejszym zawodnikiem turnieju, a także graczem MVP został Fin Jesse Puljujärvi, który w siedmiu spotkaniach zdobył 17 punktów. Tytuł króla strzelców turnieju exequo wywalczyli Fin Patrik Laine oraz Amerykanin Auston Matthews[1]. Do piątki gwiazd wyznaczonej przez media wybrano następujących zawodników: na pozycji bramkarza Szwed Linus Söderström, obrońcy: Olli Juolevi z Finlandii i Amerykanin Zach Werenski. W linii ataku dwóch Finów: Jesse Puljujärvi, Patrik Laine i Amerykanin Auston Matthews[2].

Pierwsza dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1  Łotwa
2  Austria
3  Kazachstan
4  Norwegia
5  Niemcy
6  Włochy

Grupa B

Lp. Drużyna
1  Francja
2 Polska Polska
3  Wielka Brytania
4  Ukraina
5  Słowenia
6  Japonia

W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata elity w 2017 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do drugiej dywizji.

Turniej Grupy A odbył się w dniach 13-19 grudnia 2015 roku w stolicy Austrii Wiedniu. Rywalizacja w grupie B odbyła się w dniach 12-18 grudnia 2015 roku we francuskim Megève.

Druga dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1  Węgry
2  Litwa
3  Estonia
4  Chorwacja
5  Holandia
6  Korea Południowa

Grupa B

Lp. Drużyna
1  Rumunia
2  Hiszpania
3  Serbia
4  Belgia
5  Australia
6  Chiny

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2017 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do trzeciej dywizji.

Turniej Grupy A odbył się w dniach 13 – 19 grudnia 2015 roku w litewskich Elektrenach.

Turniej Grupy B odbył się w dniach 17 – 23 stycznia 2016 w serbskim mieście Nowy Sad.

Trzecia dywizja[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
1  Meksyk
2  Bułgaria
3  Nowa Zelandia
4  Izrael
5  Islandia
6  Turcja
7  Południowa Afryka

W mistrzostwach trzeciej dywizji uczestniczyło 7 zespołów, które rozegrały mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata drugiej dywizji w 2017 roku.

Turniej odbył się w dniach 15 – 24 stycznia 2016 roku w Meksyku.


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]