Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1999

Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1999
1997	2001
Data	20 – 29 sierpnia 1999
Gospodarz	Sewilla
Stadion	Estadio La Cartuja
Liczba zawodników	1821
Liczba reprezentacji	201

7. Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce – zawody lekkoatletyczne zorganizowane przez IAAF na Estadio La Cartuja w Sewilli między 20 i 29 sierpnia 1999 roku.

Zawody były pierwszą imprezą tej rangi przeprowadzoną w Hiszpanii^[1]. IAAF organizatora imprezy wybrał na spotkaniu w Turynie w marcu 1997 – kontrkandydatami Sewilli były Nowe Delhi, Helsinki i Stanford^[2]. Jednym z najciekawszych momentów tych zawodów było pobicie rekordu świata w biegu na 400 m przez Michaela Johnsona (USA) w czasie 43,18 s. Dziewięć lat po zakończeniu zawodów zdyskwalifikowano – w związku z dopingiem Antonio Pettigrew – amerykańską sztafetę 4 x 400 metrów^[3]. W związku z tym wydarzeniem złoto w tej konkurencji przypadło drugim na mecie Polakom, a na trzecie miejsce awansował zespół RPA.

W programie mistrzostw pojawiły się dwie nowe konkurencje kobiece – skok o tyczce oraz rzut młotem^[1].

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Kraj	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1.	Stany Zjednoczone	10	3	4	17
2.	Rosja	5	4	3	12
3.	Niemcy	4	4	4	12
4.	Grecja	2	2	2	6
5.	Maroko	2	2	1	5
6.	Kuba	2	2	0	4
6.	Włochy	2	2	0	4
8.	Hiszpania	2	1	1	4
9.	Etiopia	2	0	3	5
10.	Rumunia	2	0	2	4
11.	Czechy	2	0	1	3
12.	Wielka Brytania	1	4	2	7
13.	Kenia	1	4	1	6
14.	Francja	1	2	0	3
15.	Australia	1	1	2	4
15.	Ukraina	1	1	2	4
17.	Chiny	1	1	0	2
18.	Bahamy	1	0	0	1
	Dania	1	0	0	1
	Finlandia	1	0	0	1
	Korea Północna	1	0	0	1
	Polska	1	0	0	1
23.	Jamajka	0	2	4	6
24.	Brazylia	0	2	1	3
25.	Kanada	0	2	0	2
26.	Japonia	0	1	1	2
	Nigeria	0	1	1	2
	Południowa Afryka	0	1	1	2
29.	Bułgaria	0	1	0	1
	Ekwador	0	1	0	1
	Węgry	0	1	0	1
	Mozambik	0	1	0	1
33.	Meksyk	0	0	2	2
34.	Algieria	0	0	1	1
	Belgia	0	0	1	1
	Izrael	0	0	1	1
	Norwegia	0	0	1	1
	Samoa Amerykańskie	0	0	1	1
	Słowenia	0	0	1	1
	Szwecja	0	0	1	1
	Szwajcaria	0	0	1	1
	Syria	0	0	1	1

Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

WR – rekord świata \| CR – rekord mistrzostw \| NR – rekord kraju \| AR – rekord kontynentu \| PB – rekord życiowy

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja:	1. miejsce	Rezultat	2. miejsce	Rezultat	3. miejsce	Rezultat
Bieg na 100 m	Maurice Greene	9,80 CR	Bruny Surin	9,84	Dwain Chambers	9,97
Bieg na 200 m	Maurice Greene	19,90	Claudinei da Silva	20,00	Francis Obikwelu	20,11
Bieg na 400 m	Michael Johnson	43,18 WR	Sanderlei Parrela	44,29 AR	Alejandro Cárdenas	44,31 NR
Bieg na 800 m	Wilson Kipketer	1:43,30	Hezekiél Sepeng	1:43,32	Djabir Saïd-Guerni	1:44,18 NR
Bieg na 1500 m	Hicham El Guerrouj	3:27,65 CR	Noah Ngeny	3:28,73 NR	Reyes Estévez	3:30,57
Bieg na 5000 m	Salah Hissou	12:58,13 CR	Benjamin Limo	12:58,72	Mohammed Mourhit	12:58,80
Bieg na 10 000 m	Haile Gebrselassie	27:57,27	Paul Tergat	27:58,56	Assefa Mezgebu	27:59,15
Maraton	Abel Antón	2:13:36	Vincenzo Modica	2:14:03	Nobuyuki Satō	2:14:07
Bieg na 110 m przez płotki	Colin Jackson	13,04	Anier García	13,07 NR	Duane Ross	13,12
Bieg na 400 m przez płotki	Fabrizio Mori	47,72 WL NR	Stéphane Diagana	48,12	Marcel Schelbert	48,13 NR
Bieg na 3000 m z przeszkodami	Christopher Koskei	8:11,76	Wilson Boit Kipketer	8:12,09	Ali Ezzine	8:12,73
Sztafeta 4 x 100^[4]	Stany Zjednoczone Jon Drummond Tim Montgomery Brian Lewis Maurice Greene	37,59 WL	Wielka Brytania Jason Gardener Darren Campbell Marlon Devonish Dwain Chambers	37,73 AR	Brazylia Raphael de Oliveira Claudinei da Silva Édson Ribeiro André da Silva	38,05 AR
Sztafeta 4 x 400^[5]	Polska Tomasz Czubak Robert Maćkowiak Jacek Bocian Piotr Haczek	2:58,91	Jamajka Michael McDonald Gregory Haughton Danny McFarlane Davian Clarke	2:59,34	Południowa Afryka Jopie van Oudtshoorn Hendrick Mokganyetsi Adriaan Botha Arnaud Malherbe	3:00,20 NR
Chód na 20 km	Ilja Markow	1:23:34	Jefferson Pérez	1:24:19	Daniel García	1:24:31
Chód na 50 km^[6]	Ivano Brugnetti	3:47:54	Nikołaj Matiuchin	3:48:18	Curt Clausen	3:50:55
Skok wzwyż	Wiaczesław Woronin	2,37 WL	Mark Boswell	2,35 NR	Martin Buß	2,32
Skok o tyczce	Maksim Tarasow	6,02 CR	Dmitri Markov	5,90	Aleksandr Awerbuch	5,80 NR
Skok w dal	Iván Pedroso	8,56	Yago Lamela	8,40	Gregor Cankar	8,36
Trójskok	Charles Friedek	17,59 WL	Rostisław Dimitrow	17,49	Jonathan Edwards	17,48
Pchnięcie kulą	C.J. Hunter	21,79	Oliver-Sven Buder	21,42	Ołeksandr Bahacz	21,26
Rzut dyskiem	Anthony Washington	69,08 CR	Jürgen Schult	68,18	Lars Riedel	68,09
Rzut młotem	Karsten Kobs	80,24	Zsolt Németh	79,05	Władysław Piskunow	79,03
Rzut oszczepem	Aki Parviainen	89,52	Konstandinos Gatsiudis	89,18	Jan Železný	87,67
Dziesięciobój	Tomáš Dvořák	8744 pkt.	Dean Macey	8556 pkt.	Chris Huffins	8547 pkt.

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja:	1. miejsce	Rezultat	2. miejsce	Rezultat	3. miejsce	Rezultat
Bieg na 100 m	Marion Jones	10,70 CR	Inger Miller	10,79	Ekaterini Tanu	10,84
Bieg na 200 m	Inger Miller	21,77 WL	Beverly McDonald	22,22	Merlene Frazer Andrea Philipp	22,26
Bieg na 400 m	Cathy Freeman	49,67	Anja Rücker	49,74	Lorraine Fenton	49,92
Bieg na 800 m	Ludmila Formanová	1:56,68	Maria Mutola	1:56,72	Swietłana Mastierkowa	1:56,93
Bieg na 1500 m	Swietłana Mastierkowa	3:59,53	Regina Jacobs	4:00,35	Kutre Dulecha	4:00,96
Bieg na 5000 m	Gabriela Szabó	14:41,82 CR	Zahra Ouaziz	14:43,15	Ayelech Worku	14:44,22
Bieg na 10 000 m	Gete Wami	30:24,56 CR	Paula Radcliffe	30:27,13 NR	Tegla Loroupe	30:32,02 NR
Maraton	Jong Song-ok	2:26:59 NR	Ari Ichihashi	2:27:02	Lidia Şimon	2:27:41
Bieg na 100 m przez płotki	Gail Devers	12,37 WL NR	Glory Alozie	12,44 =AR	Ludmiła Engquist	12,47 =NR
Bieg na 400 m przez płotki	Daimí Pernía	52,89 WL NR	Nezha Bidouane	52,90 AR	Deon Hemmings	53,16
Sztafeta 4 × 100 m	Bahamy Savatheda Fynes Chandra Sturrup Pauline Davis-Thompson Debbie Ferguson-McKenzie	41,92 WL NR	Francja Patricia Girard Muriel Hurtis-Houairi Katia Benth Christine Arron	42,06 NR	Jamajka Aleen Bailey Merlene Frazer Beverly McDonald Peta-Gaye Dowdie	42,15
Sztafeta 4 × 400 m	Rosja Tatjana Czebykina Swietłana Gonczarienko Olga Kotlarowa Natalja Nazarowa	3:21,98 WL	Stany Zjednoczone Suziann Reid Maicel Malone-Wallace Michelle Collins Jearl Miles Clark	3:22,09	Niemcy Anke Feller Uta Rohländer Anja Rücker Grit Breuer	3:22,43
Chód na 20 km	Liu Hongyu	1:30:50 CR	Wang Yan	1:30:52	Kerry-Anne Saxby-Junna	1:31:18
Skok wzwyż	Inha Babakowa	1,99	Jelena Jelesina	1,99	Swietłana Łapina	1,99
Skok o tycze	Stacy Dragila	4,60 WR	Anżeła Bałachonowa	4,55 AR	Tatiana Grigorieva	4,45
Skok w dal	Niurka Montalvo	7,06 NR	Fiona May	6,94	Marion Jones	6,83
Trójskok	Paraskiewi Tsiamita	14,88	Yamilé Aldama	14,61	Olga Wasdeki	14,61
Pchnięcie kulą	Astrid Kumbernuss	19,85	Nadine Kleinert	19,61	Swietłana Kriwielowa	19,43
Rzut dyskiem	Franka Dietzsch	68,14	Anastasia Kielesidu	66,05	Nicoleta Grasu	65,35
Rzut oszczepem	Mirela Maniani	67,09 NR	Tatjana Szykolenko	66,37	Trine Hattestad	66,06
Rzut młotem	Mihaela Melinte	75,20 CR	Olga Kuzienkowa	72,56	Lisa Misipeka	66,06
Siedmiobój	Eunice Barber	6861 pkt. NR	Denise Lewis	6724 pkt.	Ghada Shouaa	6500 pkt.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Polska na Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce 1999

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b IAAF World Championships in Athletics, gbrathletics [dostęp 2011-04-13] (ang.).
↑ Seville to host 1999 World Championships in Athletics, berlin.iaaf.org [dostęp 2011-10-06] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-28] (ang.).
↑ Męska sztafeta 4x400 m mistrzem świata po dziewięciu latach, sport.pl [dostęp 2011-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
↑ W sztafecie 4 × 100 metrów trzecie miejsce zajęła reprezentacja Nigerii (w składzie Innocent Asonze, Francis Obikwelu, Daniel Effiong i Deji Aliu), jednak z wyniku stosowania przez Innocenta Asonze niedozwolonych środków dopingujących została zdyskwalifikowana i straciła medal
↑ W sztafecie 4 × 400 metrów zwyciężyła reprezentacja Stanów Zjednoczonych (w składzie Jerome Davis, Antonio Pettigrew, Angelo Taylor i Michael Johnson), jednak z wyniku stosowania przez Antonio Pettigrew niedozwolonych środków dopingujących została zdyskwalifikowana i straciła medal
↑ W chodzie na 50 kilometrów zwyciężył Gierman Skurygin, jednak w wyniku stosowania niedozwolonych środków dopingujących został zdyskwalifikowany i stracił medal

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

7th IAAF World Championships in Athletics / Results, iaaf.org [dostęp 2011-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2008-09-14] (ang.).
7th World Championship, Seville 1999. [dostęp 2012-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-11)]. (ang.).

[gbr-1] IAAF World Championships in Athletics, gbrathletics [dostęp 2011-04-13] (ang.).

[2] Seville to host 1999 World Championships in Athletics, berlin.iaaf.org [dostęp 2011-10-06] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-28] (ang.).

[doping-3] Męska sztafeta 4x400 m mistrzem świata po dziewięciu latach, sport.pl [dostęp 2011-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).

[4] W sztafecie 4 × 100 metrów trzecie miejsce zajęła reprezentacja Nigerii (w składzie Innocent Asonze, Francis Obikwelu, Daniel Effiong i Deji Aliu), jednak z wyniku stosowania przez Innocenta Asonze niedozwolonych środków dopingujących została zdyskwalifikowana i straciła medal

[5] W sztafecie 4 × 400 metrów zwyciężyła reprezentacja Stanów Zjednoczonych (w składzie Jerome Davis, Antonio Pettigrew, Angelo Taylor i Michael Johnson), jednak z wyniku stosowania przez Antonio Pettigrew niedozwolonych środków dopingujących została zdyskwalifikowana i straciła medal

[6] W chodzie na 50 kilometrów zwyciężył Gierman Skurygin, jednak w wyniku stosowania niedozwolonych środków dopingujących został zdyskwalifikowany i stracił medal

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]