Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn 2016

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata do lat 18 w Hokeju na Lodzie
2015 2017
Miejsce finału

Grand Forks (Stany Zjednoczone)

Podium
Pierwsze miejsce

 Finlandia (3. tytuł)

Drugie miejsce

 Szwecja

Trzecie miejsce

 Stany Zjednoczone

Statystyki indywidualne
MVP

Stany Zjednoczone Clayton Keller

Król strzelców

Stany Zjednoczone Joey Anderson
Finlandia Eeli Tolvanen
Stany Zjednoczone Kailer Yamamoto – 7 bramek

18. Mistrzostwa Świata do lat 18 w Hokeju na Lodzie odbyły się pomiędzy 14–24 kwietnia 2016 roku w amerykańskim mieście Grand Forks, po raz drugi rozgrywane w USA.

Obrońcą tytułu mistrzowskiego była reprezentacja Stanów Zjednoczonych, która w 2015 roku w Zug pokonała reprezentację Finlandii po dogrywce 2:1. W tegorocznej edycji Finowie pokonali reprezentację Szwecji 6:1. Gospodarze imprezy zdobyli brązowy medal.

Elita[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
 Finlandia
 Szwecja
 Stany Zjednoczone
4  Kanada
5  Słowacja
6  Rosja
7  Czechy
8  Szwajcaria
9  Łotwa
10  Dania

W tej części mistrzostw uczestniczyło 10 najlepszych drużyn na świecie. System rozgrywania meczów jest inny niż w niższych dywizjach. Najpierw drużyny grały w dwóch grupach preeliminacyjnych, każda po 5 drużyn. Spośród nich najlepsze cztery drużyny bezpośrednio awansowały do ćwierćfinałów. Najgorsze dwie drużyny każdej z grup walczyły w meczach między sobą o utrzymanie w elicie. Drużyna, która przegrała dwukrotnie spadła do I Dywizji.

Pierwsza dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1  Białoruś
2  Niemcy
3  Kazachstan
4  Francja
5  Norwegia
6  Austria

Grupa B

Lp. Drużyna
1  Węgry
2  Japonia
3  Ukraina
4  Słowenia
5  Włochy
6  Korea Południowa

W mistrzostwach pierwszej dywizji brało udział 12 zespołów, które podzielono na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata elity w 2017 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do drugiej dywizji.

Grupa A rozgrywała swoje mecze w Mińsku. Turniej odbył się w dniach 9–15 kwietnia 2016 roku.

Grupa B rozgrywała swoje mecze w Asiago. Turniej odbył się w dniach 18–24 kwietnia 2016 roku.

Druga dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1 Polska Polska
2  Rumunia
3  Litwa
4  Wielka Brytania
5  Chorwacja
6  Holandia

Grupa B

Lp. Drużyna
1  Estonia
2  Hiszpania
3  Serbia
4  Islandia
5  Belgia
6  Chiny

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które podzielono na dwie grupy po 6 zespołów. Rozgrywały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2017 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do trzeciej dywizji.

Grupa A rozgrywała swoje mecze w rumuńskim Braszowie w dniach 4–10 kwietnia 2016.

Grupa B rozgrywała swoje mecze w hiszpańskim Valdemoro w dniach 26 marca–1 kwietnia 2016.

Trzecia dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1  Australia
2  Turcja
3  Bułgaria
4  Izrael
5  Chińskie Tajpej
6  Meksyk

Grupa B

Lp. Drużyna
1  Nowa Zelandia
2  Południowa Afryka
3  Hongkong

W mistrzostwach trzeciej dywizji uczestniczyło 9 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 i 3 zespoły. Rozgrywały mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata drugiej dywizji w 2017 roku, zaś zwycięska drużyna grupy B w przyszłym sezonie będzie występować w grupie A.

Grupa A rozgrywała swoje mecze w bułgarskiej Sofii w dniach 14–20 marca 2016.

Grupa B rozgrywała swoje mecze w południowoafrykańskim Kapsztadzie w dniach 14–19 lutego 2016 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]