Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1982 – sztafeta 4 × 400 m mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1982
Sztafeta 4 × 400 metrów mężczyzn
Złoty medal

 RFN

Srebrny medal

 Wielka Brytania

Brązowy medal

 ZSRR

Sztafeta 4 × 400 metrów mężczyzn była jedną z konkurencji rozgrywanych podczas XIII mistrzostw Europy w Atenach. Biegi eliminacyjne zostały rozegrane 10 września, a bieg finałowy 11 września 1982 roku. Zwycięzcą tej konkurencji została sztafeta Republiki Federalnej Niemiec w składzie: Erwin Skamrahl, Harald Schmid, Thomas Giessing i Hartmut Weber. W rywalizacji wzięło udział pięćdziesięciu zawodników z dwunastu reprezentacji.

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Rekord świata  Stany Zjednoczone
(Vincent Matthews, Ron Freeman, Larry James, Lee Evans)
2:56,16 Meksyk, Meksyk 20.10.1968[1]
Rekord Europy  Wielka Brytania
(Martin Reynolds, Alan Pascoe, David Hemery, David Jenkins)
3:00,46 Monachium, RFN 10.09.1972[2]
Rekord mistrzostw  RFN
(Martin Weppler, Franz-Peter Hofmeister, Bernd Herrmann, Harald Schmid)
3:02,03 Praga, Czechosłowacja 03.09.1978[3]

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Rozegrano dwa biegi eliminacyjne. Do finału awansowały po trzy najlepsze zespoły (Q), a także dwa spośród pozostałych z najlepszymi czasami (q.

Bieg 1

Miejsce Reprezentacja Zawodnicy Czas Uwagi
1  Wielka Brytania David Jenkins, Garry Cook, Todd Bennett, Phil Brown 3:02,52 Q
2  ZSRR Pawieł Konowałow, Władimir Prosin, Pawieł Roszczin, Aleksandr Troszcziło 3:02,98 Q
3  Czechosłowacja František Břečka, Dušan Malovec, Miroslav Zahorak, Stanislav Sajdok 3:03,06 Q
4  Włochy Roberto Tozzi, Roberto Ribaud, Pietro Mennea, Mauro Zuliani 3:03,66 q
5  Szwecja Sven Nylander, Staffan Blomstrand, Eric Josjö, Per-Ola Olsson 3:05,32 q
6  Jugosławia Ismail Mačev, Goran Humar, Jozef Kereši, Željko Knapić 3:08,44

Bieg 2

Miejsce Reprezentacja Zawodnicy Czas Uwagi
1  Polska Ryszard Wichrowski, Ryszard Szparak, Ryszard Podlas, Andrzej Stępień 3:05,31 Q
2  RFN Erwin Skamrahl, Harald Schmid, Edgar Nakladal, Hartmut Weber 3:05,35 Q
3  Francja Aldo Canti, Paul Bourdin, Didier Dubois, Pascal Barré 3:05,49 Q
4  Szwajcaria Andreas Kaufmann, Urs Kamber, René Gloor, Rolf Gisler 3:05,64
5  Grecja Jeorjos Wamwakas, Nikolaos Megalemos, Panajotis Stefanopulos, Atanasios Kalojanis 3:09,42
 Hiszpania Benjamín González, Marceliano Ruiz, Colomán Trabado, Ángel Heras DNF

Finał[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja Zawodnicy Czas Uwagi
1  RFN Erwin Skamrahl, Harald Schmid, Thomas Giessing, Hartmut Weber 3:00,51 CR
2  Wielka Brytania David Jenkins, Garry Cook, Todd Bennett, Phil Brown 3:00,68
3  ZSRR Aleksandr Troszcziło, Pawieł Roszczin, Pawieł Konowałow, Wiktor Markin 3:00,80
4  Polska Ryszard Wichrowski, Ryszard Szparak, Andrzej Stępień, Ryszard Podlas 3:02,77
5  Czechosłowacja František Břečka, Dušan Malovec, Miroslav Zahorak, Stanislav Sajdok 3:02,82
6  Włochy Roberto Tozzi, Roberto Ribaud, Pietro Mennea, Mauro Zuliani 3:03,21
7  Francja Aldo Canti, Paul Bourdin, Didier Dubois, Pascal Barré 3:04,73
8  Szwecja Sven Nylander, Eric Josjö, Per-Ola Olsson, Staffan Blomstrand 3:06,91

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 144 [dostęp 2021-02-05] (ang.).
  2. José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 37 [dostęp 2021-02-05] (hiszp. • ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 692 [dostęp 2021-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]