Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Torowym 1988

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Torowym 1988
1987 1989
Data

2125 sierpnia 1988

Miejscowość

Gandawa, Belgia

85. Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Torowym 1988 odbyły się w belgijskiej Gandawie w dniach 2125 sierpnia 1988 roku. W tym samym roku odbywały się także igrzyska olimpijskie w Seulu, więc w programie mistrzostw znalazły się tylko konkurencje nieolimpijskie: sprint i wyścig punktowy dla kobiet, a dla mężczyzn: sprint zawodowców, wyścig na dochodzenie zawodowców, wyścig ze startu zatrzymanego zarówno dla zawodowców jak i amatorów, keirin, wyścig tandemów, wyścig punktowy zawodowców oraz derny.

Medaliści[edytuj | edytuj kod]

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja Złoto Srebro Brąz
3000 m indywidualnie na dochodzenie Francja Jeannie Longo Szwajcaria Barbara Ganz Stany Zjednoczone Mindee Mayfield
wyścig punktowy Wielka Brytania Sally Hodge Szwajcaria Barbara Ganz Holandia Monique de Bruin

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja Złoto Srebro Brąz
wyścig punktowy zawodowców Szwajcaria Daniel Wyder Włochy Adriano Baffi Dania Michael Markussen
wyścig ze startu zatrzymanego zawodowców Australia Danny Clark Belgia Constant Tourné Włochy Walter Brugna
wyścig ze startu zatrzymanego amatorów[1] DSQ Austria Roland Königshofer DSQ
indywidualnie na dochodzenie zawodowców Polska Lech Piasecki Wielka Brytania Anthony Doyle Dania Jesper Worre
keirin Włochy Claudio Golinelli Włochy Ottavio Dazzan Belgia Michel Vaarten
tandemy  Francja
Fabrice Colas
Frédéric Magné
 RFN
Hans-Jürgen Greil
Uwe Butchmann
 Czechosłowacja
Jiří Iliek
Lubomír Hargaš
sprint indywidualny zawodowców Australia Stephen Pate DSQ[2] Japonia Nobuyuki Tawara
Derny Australia Danny Clark DSQ Włochy Walter Brugna

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Państwo Razem
1.  Australia 3 0 0 3
2.  Francja 2 0 0 2
3.  Włochy 1 2 2 5
4.  Szwajcaria 1 2 0 3
5.  Wielka Brytania 1 1 0 2
6.  Polska 1 0 0 1
7.  Belgia 0 1 1 2
8.  Austria 0 1 0 1
 RFN 0 1 0 1
10.  Dania 0 0 2 2
11.  Czechosłowacja 0 0 1 1
 Holandia 0 0 1 1
 Japonia 0 0 1 1
 Stany Zjednoczone 0 0 1 1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zwycięzca, Włoch Vincenzo Colamartino, a także trzeci na mecie Niemiec Roland Renn zostali zdyskwalifikowani za doping.
  2. Włoch Claudio Golinelli zajął drugie miejsce, został jednak zdyskwalifikowany.