Mleczara wyniosła

Mleczara wyniosła
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	goryczkowce
Rodzina	toinowate
Rodzaj	mleczara
Gatunek	mleczara wyniosła
	Nazwa systematyczna
	Calotropis procera (Aiton) Dryand.; Hortus Kew., ed. 2 2: 78 (1811)
Synonimy
	Apocynum syriacum Garsault (nom. inval.); Asclepias gigantea Willd. (nom. illeg.); Asclepias patula Decne.; Asclepias procera Aiton; Calotropis busseana K.Schum.; Calotropis gigantea var. procera (Aiton) P.T.Li; Calotropis heterophylla Wall. ex Wight; Calotropis inflexa Chiov.; Calotropis persica Gand.; Calotropis syriaca Woodson; Calotropis wallichii Wight; Madorius procerus (Aiton) Kuntze;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mleczara wyniosła (Calotropis procera) – gatunek rośliny z rodziny toinowatych (Apocynaceae Juss.). Popularnie nazywana jest jabłkiem Sodomy^[5]. Występuje naturalnie w Afryce Północnej oraz Azji Zachodniej i Południowej. Wykorzystywana jest w medycynie^[6].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie naturalnie w Maroku, Algierii, Libii, Egipcie (dolina Nilu, oazy, pustynie, wybrzeże Morza Czerwonego, Park Narodowy Gebel Elba, półwysep Synaj), Sudanie, Etiopii, Dżibuti, Somalii, Palestynie, Arabii Saudyjskiej, Iraku, Iranie, Afganistanie, Pakistanie i Indiach (stan Maharasztra)^[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Drzewo lub krzew. dorasta do 1–4 m wysokości^[3].
Liście: Ogonek liściowy jest krótki. Liście mają zielonoszarą barwę. Są kształtu jajowatego lub odwrotnie jajowatego. Mają 10–30 cm długości i 5–15 cm szerokości^[7].
Kwiaty: Płatki mają eliptyczny lub jajowaty kształt. Mają 5 mm długości i 3 mm szerokości. Pąki są prawie kuliste^[7].
Owoce: Nasiona mają 6 mm długości i 4 mm szerokości^[7]. Owoc nie posiada miąższu, w środku natomiast między nasionami wypełniony jest włoskami^[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie na wysokości 170–600 m n.p.m. Naturalnymi siedliskami są piaszczyste równiny pustyni, mady. Lubi rosnąć także w pobliżu upraw rolniczych. Jest Diploidem (2n = 22)^[7]. Roślina trująca^[5].

Obecność w kulturze[edytuj | edytuj kod]

W Biblii mleczara jest symbolem zła i potępieniem Sodomy. Jest pospolita w okolicach Morza Martwego i dolnej części doliny Jordanu. Nie jest wymieniona z nazwy, ale znawcy roślin biblijnych uważają, że do niej odnosi się cytat z Księgi Powtórzonego Prawa (32,32): „Bo winny ich szczep ze szczepu Sodomy lub z pól uprawnych Gomory; ich grona to grona trujące, co gorzkie mają jagody”^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-03] (ang.).
↑ ^a ^b Calotropis procera (Aiton) W.T. Aiton. African Plant Database. [dostęp 2014-01-31]. (ang.).
↑ Calotropis procera (Aiton) Dryand.. The Plant List. [dostęp 2014-01-31]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.
↑ Anna.A. Medwecka-Kornaś Anna.A., Geografia roślin, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 529, ISBN 978-83-01-06122-7, OCLC 15597438 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Calotropis procera. Encyclopedia of Life. [dostęp 2014-01-31]. (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-03] (ang.).

[apd-3] Calotropis procera (Aiton) W.T. Aiton. African Plant Database. [dostęp 2014-01-31]. (ang.).

[4] Calotropis procera (Aiton) Dryand.. The Plant List. [dostęp 2014-01-31]. (ang.).

[rb-5] Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.

[6] Anna.A. Medwecka-Kornaś Anna.A., Geografia roślin, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 529, ISBN 978-83-01-06122-7, OCLC 15597438 .

[eol-7] Calotropis procera. Encyclopedia of Life. [dostęp 2014-01-31]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]