Mnichowa Grań
Mnichowa Grań – niewielkie zachodnie odgałęzienie północnej grani Kopy Kondrackiej w polskich Tatrach Zachodnich[1]. Zaczyna się po południowej stronie Kondrackiej Przełęczy, na wysokości około 1760 m niewielką trawiastą wypukłością przechodzącą w płaski i trawiasty taras Mnichowej Galerii (ok. 1670 m). Na tarasie tym grań rozgałęzia się na dwa ramiona obrywające się do Niżniej Świstówki Małołąckiej ścianami o wysokości dochodzącej do 180 m. Są to Mnichowe Turnie[2]. W orograficznie prawym (północnym) ramieniu grań opada poprzez Mnichowe Siodło, Dziadka i cztery Mniszki Małołąckie, kończąc się ścianą Mnicha Małołąckiego. W lewym (południowym) ramieniu znajduje się turnia Babka. Pomiędzy ramionami opada do Wyżniej Świstówki krótki, ale bardzo stromy Żleb Poszukiwaczy Jaskiń[1].
Mnichowa Grań była dokładnie penetrowana przez grotołazów[1]. Odkryto tylko niewielkie jaskinie i schrony: Pomarańczarnia, Szczelina Mnichowa, Chuda Mnichowa Studnia i Mała Mnichowa Studzienka[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część wschodnia, t. 2, Poronin: Wyd. Górskie, 1995, ISBN 83-7104-010-5.
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-08-23].