Modulator

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Modulatorukład elektroniczny lub optoelektroniczny, który realizuje proces modulacji. Modulator jest urządzeniem o dwóch wejściach: jedno dla sygnału, który nazywa się sygnałem nośnym lub falą nośną (najczęściej, choć niekoniecznie jest to sygnał o wielkiej częstotliwości) oraz drugie wejście dla sygnału modulującego (najczęściej sygnału małej częstotliwości), który bywa również nazywany sygnałem informacyjnym. Na wyjściu modulatora pojawia się sygnał zmodulowany.

W zależności od funkcji (rodzaju modulacji) można wyróżnić:

  • modulator amplitudy,
  • modulator częstotliwości,
  • modulator fazy,
  • modulator szerokości impulsów,
  • modulator położenia impulsów,
  • modulator kluczujący.

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

  • Modulator amplitudy zrealizowany przy pomocy operacji mnożenia. Sygnałem nośnym może być fala sinusoidalna o częstotliwości radiowej, a sygnałem modulującym może być sygnał foniczny, jak mowa i muzyka. Taki modulator ma zastosowanie w transmisji radiowej. Sygnał modulujący może mieć też postać pojedynczego tonu o częstotliwości akustycznej. Taki rodzaj sygnału jest wykorzystywany w telegrafii przez krótkofalowców.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • L. Knoch, T. Ekiert, "Modulacja i detekcja", WkiŁ, Warszawa 1979
  • S. Hahn, "Teoria modulacji i detekcji", Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1990