Modus ponendo ponens

Modus ponendo ponens (łac. sposób potwierdzający potwierdzeniem^[1]) – tautologia rachunku zdań i analogiczny schemat wnioskowania dedukcyjnego.

Tautologia rachunku zdań mówi, że jeśli uznajemy prawdziwość poprzednika prawdziwej implikacji, to musimy uznać też prawdziwość jej następnika^[2]^[3]:

[(p\rightarrow q)\land p]\rightarrow q

Analogiczny schemat wnioskowania dedukcyjnego ma postać^[3]:

p\rightarrow q

p

∴

q

Istnieje także reguła dedukcyjna o analogicznej strukturze, zwana regułą odrywania.

Zobacz też

Przypisy

↑ modus ponendo ponens, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-11] .
↑ Tomasz Mazur, Kurs logiki: lekcja 28. (...), Zintegrowana Platforma Edukacyjna – Ministerstwo Edukacji Narodowej, zpe.gov.pl [dostęp 2024-11-28].
↑ ^a ^b MarcinM. Sydow MarcinM., Discrete Mathematics Rules of Inference and Mathematical Proofs [online], s. 16 [dostęp 2023-03-11] (ang.).

Bibliografia

StefanS. Hugtenburg StefanS., Delftse Foundations of Computation, 2nd Edition, Minneapolis, MN 2018, ISBN 978-94-6366-598-8, OCLC 1345677665 [dostęp 2023-03-04] (ang.).

[1] modus ponendo ponens, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-11] .

[2] Tomasz Mazur, Kurs logiki: lekcja 28. (...), Zintegrowana Platforma Edukacyjna – Ministerstwo Edukacji Narodowej, zpe.gov.pl [dostęp 2024-11-28].

[:0-3] MarcinM. Sydow MarcinM., Discrete Mathematics Rules of Inference and Mathematical Proofs [online], s. 16 [dostęp 2023-03-11] (ang.).

[1]

[2]

[3]