Przejdź do zawartości

Mokradłosz Richardsona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mokradłosz Richardsona
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

prątniki

Rząd

rokietowce

Rodzina

krzywoszyjowate

Rodzaj

mokradłosz

Gatunek

mokradłosz Richardsona

Nazwa systematyczna
Calliergon richardsonii (Mitt.) Kindb. ex G.Roth
Eur. N. Amer. Bryin. 1: 79. 1897[3]
Synonimy
  • Stereodon richardsonii Mitt.
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Mokradłosz Richardsona (Calliergon richardsonii (Mitt.) Kindb. ex G.Roth) – gatunek mchu z rodziny krzywoszyjowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Ameryce Północnej (Kanada, Alaska, Grenlandia, północna część Kontynentalnych Stanów Zjednoczonych) i Eurazji (Skandynawia, Alpy, Islandia, Syberia). Gatunek odnotowano w Polsce.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Gametofit
Mech tworzy luźne, darnie o barwie brązowo-żółtej, które z czasem brązowieją. Łodyżki są nieregularnie i słabo rozgałęzione. Listki są proste, jajowate, cieńsze i wyraźnie węższe na gałązkach bocznych w porównaniu z listkami na łodyżce głównej.
Sporofit
Seta smukła, czerwona lub żółta. Puszki mają 2,5–3 mm długości, cylindryczny kształt, są zakrzywione i nachylone. Długość zarodników wynosi od 17 do 31 μm[5].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek występuje w wilgotnych, eutroficznych miejscach, na bagnach, w rowach lub w wilgotnych lasach brzozowych. Czasami rośnie w jeziorach[6].

Status i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody uznawany jest za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern).

Gatunek objęty jest w Polsce ochroną ścisłą od 2004 r.[7] Jego status ochronny potwierdzony został w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 w sprawie ochrony gatunkowej roślin[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. B. Goffinet, W.R. Buck, Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2022-06-20] (ang.).
  3. Ryszard Ochyra, Jan Żarnowiec, Halina Bednarek-Ochyra, Census catalogue of Polish mosses, Kraków: Polish Academy of Sciences, Institute of Botany, 2003, s. 69, ISBN 83-85444-84-X, OCLC 54935724.
  4. Calliergon richardsonii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Rare Bryophytes of Oregon
  6. Calliergon richardsonii. IUCN. (ang.).
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764.
  8. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin Dz.U. z 2014 r. poz. 1409.