Mona Hatoum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj

Mona Hatoum (arab. منى حاطوم, ur. 11 lutego 1952 w Bejrucie[1]) – urodzona w Libanie palestyńska artystka wideo, wykładowczyni akademicka, rzeźbiarka i autorka instalacji, mieszkająca w Londynie i Berlinie[2][1].

Życiorys[edytuj]

Wywodzi się z palestyńskiej rodziny, która emigrowała do Libanu[2]. W 1975 r., gdy przebywała z krótką wizytą w Londynie, wybuchła wojna domowa w Libanie, co spowodowało, że Hatoum nie mogła wrócić i musiała na stałe osiedlić się w Wielkiej Brytanii[3]. W Londynie ukończyła Byam Shaw School of Art oraz Slade School of Art (część London University College[3])[1]. W latach 1980-1981 zaczęła zajmować się rzeźbą i wideo[1][2].

Wybrane wystawy[edytuj]

Nagrody i nominacje[edytuj]

Twórczość[edytuj]

W swojej twórczości posługuje się różnymi technikami i materiałami i korzysta z różnych mediów[8]. W instalacjach i rzeźbie często prezentuje dobrze znane, codzienne przedmioty w taki sposób, że wydają się niepokojące lub niebezpieczne[10]. Podejmuje tematy tożsamości, ciała, wyobcowania, przemocy[8][10].

Wybrane dzieła[edytuj]

  • Changing Parts (wideo, 1984)[11]
  • Measures of Distance (wideo, 1988) - film pokazujący nagą matkę artystki, częściowo zasłoniętą przez arabskie pismo[12]
  • Over My Dead Body (billboard, 1988)[13]
  • Light Sentence (instalacja, 1992)[14]
  • Socle du Monde (rzeźba, 1992-1993)[15]
  • Corps étranger (instalacja, 1994)[16]
  • Homebund (instalacja, 2000) - przybory kuchenne i meble, połączone przewodami elektrycznymi z żarówkami, które zapalają się i przygasają[17]
  • Grater Divide (rzeźba, 2002) - parawan wyglądający jak wielka tarka do sera[2]
  • Nature morte aux grenades (kryształ, stal, guma, 2006/2007) - kolorowe przedmioty, przypominające owoce i granaty ręczne
  • Round and Round (instalacja, brąz, 2007) - stół, na którym ułożone są figurki żołnierzy
  • Daybead (rzeźba, stal pomalowana na czarno, 2008) - metalowa tarka wielkości łóżka
  • Paravent (rzeźba, 2008) - ścianka działowa w formie metalowej tarki
  • Cube (rzeźba, 2008) - geometryczna siatka z drutu kolczastego[5]
  • Jardin Suspendu (instalacja 2008–10) - instalacja wykonana z worków z piasku, przypominających barykady, i żywych roślin[13]
  • Hot Spot III (rzeźba, 2009) - rzeźba przedstawiająca kulę ziemską, z kontynentami wyznaczonymi przez czerwony neon; tytuł nawiązuje do określenia oznaczającego miejsce niebezpieczne, w którym występują niepokoje cywilne lub działania militarne[2]
  • Interior/Exterior Landscape (instalacja, 2010)[18]

Przypisy

  1. ↑ a b c d Rebecca Hillauer, Encyclopedia of Arab Women Filmmakers, American Univ in Cairo Press, 2005, s. 212, ISBN 9789774249433 [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  2. ↑ a b c d e Who is Mona Hatoum?, Tate, 9 maja 2016 [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  3. ↑ a b BOMB Magazine — Mona Hatoum by Janine Antoni, bombmagazine.org [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  4. ↑ a b c d Mona Hatoum, whitecube.com [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  5. ↑ a b Holzwarth i inni, Art now : najnowszy wybór 73 najciekawszych artystów z całego świata. Vol. 3, Taschen, 2012, s. 136-139, ISBN 9788389192943, OCLC 829891905.
  6. ↑ Tate, Turner Prize 1995 - Exhibition at Tate Britain, Tate [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  7. ↑ Fundació Joan Miró, Joan Miró Prize - Fundació Joan Miró, Fundació Joan Miró [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  8. ↑ a b c Mona Hatoum honored at 2016 Medal Award Gala, Art & Education [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  9. ↑ Hiroshima Art Prize - Hiroshima City Museum of Contemporary Art, 広島市現代美術館 [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  10. ↑ a b Mona Hatoum: Over My Dead Body, Museum of Contemporary Art Australia [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  11. ↑ Rebecca Hillauer, Encyclopedia of Arab Women Filmmakers, American Univ in Cairo Press, 2005, s. 214, ISBN 9789774249433 [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  12. ↑ Mona Hatoum: Room 4 Tate exhibition, www.tate.org.uk [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  13. ↑ a b Mona Hatoum: Concourse / Balcony Tate exhibition, www.tate.org.uk [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  14. ↑ Mona Hatoum: Room 3 Tate exhibition, www.tate.org.uk [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  15. ↑ Mona Hatoum: Room 1 Tate exhibition, www.tate.org.uk [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  16. ↑ Mona Hatoum: Room 2 Tate exhibition, www.tate.org.uk [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  17. ↑ Mona Hatoum: Room 6 Tate exhibition, www.tate.org.uk [dostęp 2017-06-24] (ang.).
  18. ↑ Mona Hatoum: Room 10 Tate exhibition, www.tate.org.uk [dostęp 2017-06-24] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mona_Hatoum&oldid=49987024”