Przejdź do zawartości

Monaster Świętych Borysa i Gleba w Turowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monaster Świętych Borysa i Gleba
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Turów

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Rodzaj klasztoru

męski

Eparchia

turowsko-pińska

Obiekty sakralne
Cerkiew

Świętych Borysa i Gleba

Data budowy

XII w.

Data zburzenia

1521

brak współrzędnych

Monaster Świętych Borysa i Glebaprawosławny męski klasztor w Turowie, działający między XII a XVI stuleciem.

Klasztor został ufundowany w XII w. Była to pierwsza rezydencja prawosławnych biskupów turowskich. Z monasterem związani byli święci Laurenty[1], Cyryl i Marcin Turowscy, którzy w różnych okresach prowadzili w nim życie pustelnicze. Klasztor został zniszczony przez Tatarów w 1390 i nigdy nie odzyskał początkowej świetności. Przed 1521 mnisi ponownie osiedlili się na jego miejscu, jednak i tym razem wspólnota uległa rozproszeniu po najeździe tatarskim[2]. W XIX w. na miejscu zajmowanym niegdyś przez monaster wzniesiono cerkiew Wszystkich Świętych[2].

Monaster Świętych Borysa i Gleba mógł być miejscem pochówku św. Cyryla Turowskiego[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI–XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 95–96. ISBN 978-83-61209-55-3.
  2. a b c Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI–XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 270–271. ISBN 978-83-61209-55-3.