Monaster Wniebowstąpienia Pańskiego w Perejasławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monaster Wniebowstąpienia Pańskiego
Вознесенський монастир
nr rej. 32-110-9003
Ilustracja
Dzwonnica monasteru
Państwo

 Ukraina

Obwód

 kijowski

Miejscowość

Perejasław

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Rodzaj klasztoru

męski

Eparchia

boryspolska

Klauzura

nie

Obiekty sakralne
Sobór

Wniebowstąpienia Pańskiego

Fundator

Iwan Mazepa

Styl

barok kozacki

Data budowy

1695–1700

Data zamknięcia

przed 1975

Data reaktywacji

2011

Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego
Mapa konturowa Kijowa i obwodu kijowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Monaster Wniebowstąpienia Pańskiego”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Monaster Wniebowstąpienia Pańskiego”
Ziemia50°04′23″N 31°27′42″E/50,073056 31,461667

Monaster Wniebowstąpienia Pańskiego – męski klasztor prawosławny w Perejasławiu, w eparchii boryspolskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[1].

Monaster został wzniesiony z inicjatywy hetmana Iwana Mazepy w latach 1696–1700[2] w stylu baroku kozackiego[3]. Mazepa przekazał również mnichom Ewangeliarz peresopnycki[3] Kompleks jego zabudowań był następnie sukcesywnie rozbudowywany: w latach 1753–1757 wybudowano gmach kolegium (działającego od 1735), zaś w latach 1770–1776 trójkondygnacyjną dzwonnicę[3]. W 1753 jednym z wykładowców kolegium był Hryhorij Skoworoda. Obiekt zajmowany dawniej przez szkołę został w 1972 zaadaptowany na muzeum poświęcone tej postaci[4].

Główny sobór klasztoru jest świątynią jednokopułową. Wzniesiony w stylu barokowym, jest bogato dekorowany rzędami pilastrów i wnęk oraz płaskorzeźbami z motywami gwiazd, liści akantu i masek[5]. Od 1975 wnętrze świątyni, w którym nie zachowało się wyposażenie liturgiczne, zajmuje muzeum bitwy o Dniepr. Wyeksponowano w nim przedmioty i dokumenty należące do uczestników bitwy oraz urządzono galerię portretów osób, które otrzymały tytuły Bohaterów Związku Radzieckiego za udział w niej. Głównym elementem ekspozycji jest obraz o wymiarach 28 na 7 metrów ukazujący w sposób panoramiczny walki o Dniepr[6].

10 lutego 2011 Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego ogłosił ponowne otwarcie monasteru[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]