Monoklina
Monoklina (od gr. mónos „jedyny”, klínō „pochylam”) – rozległy obszar, zbudowany z warstw skalnych nachylonych w jednym kierunku i pod mniej więcej jednakowym kątem (zazwyczaj niedużym)[1].
W Polsce obszar o budowie monokliny występuje w postaci szerokiego pasa ciągnącego się od okolic Zielonej Góry po Kraków (tzw. monoklina przedsudecka na zachodzie oraz monoklina śląsko-krakowska na wschodzie)[2].
Monokliny budują czasem asymetryczne progi nazywane kuestami[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 149, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.
- ↑ Ewa Stupnicka: Geologia regionalna Polski, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1997
- ↑ Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 123-124, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.