Montefeltro (ród)
Montefeltro – włoski ród arystokratyczny panujący w księstwie Urbino w latach 1443–1502
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historia rodu Montefeltro rozpoczyna się w 1226, kiedy to Buonconte I da Montefeltro i jego brat Taddeo zostali wyniesieni do godności dziedzicznych panów feudalnych Urbino przez cesarza Fryderyka II. Zarówno oni jak i ich potomkowie byli liderami sprawy Gibelinów w tym rejonie Romanii
Po śmierci Bonconta I jego miejsce zajął jego syn Montefeltrano II (1214–1255) i wnuk Guido I (zm. 1298), który przejął całość rodzinnych posiadłości po śmierci wujów i był kapitanem Forlì w czasie wojny pomiędzy francuskimi a papieskimiarmiami. Bonifacy VIII zwolnił go z odpowiedzialności za czyny popełnione w czasie wojny i wysłał go na Palestrinę należącej do nienawidzących go Colonnów.[1]
Następca Guida, Fryderyk I (1296–1322) dołączył do dziedzicznych domen rodu miasta Fano, Osimo, Recanati, Gubbio, Spoleto i Asyż należące do tej pory do Państwa Kościelnego. Został zamordowany wkrótce po nałożeniu wysokich podatków na znajdujące się wówczas pod panowaniem papieskim Urbino. W 1323 jego syn Nolfo (1323–1359) został mianowany przez papieża panem Urbino, jednakże już w 1355 papieski legat kardynał Albornoz podróżujący po Włoszech w misji przywracania papieskiej supremacji nad półwyspe przyłączył Urbino do Państwa Kościelnego. Syn Nolfa Fryderyk podejmował działania mające na celu odzyskanie odebranej mu spuścizny, ale dopiero jego syn Antoni (1377–1403) zdołał przeprowadzić udaną rebelię w Marchii i Umbrii przeciwko Państwu Kościelnemu w 1375 i ostatecznie przejął Urbino.
Guidantonio (1403–1443) został wyniesiony do godności księcia Spoleto przez papieża Marcina V w 1419 roku i walczył z różnym szczęściem z Braccio da Montone. Jego syn Oddoantonio został zamordowany po kilku miesiącach samodzielnych rządów. Po jego śmierci Urbińczycy zaproponowali tronu księstwa Fryderykowi (1444–1482), nieślubnemu synowi Guidantonia, pod którego rządami Urbino stało się kulturowym ogniskiem renesansu. W czasie swojego panowania Fryderyk III prowadził wojny między innymi z Zygmuntem Pandolfem Malatestą z Rimini i René I Andegaweńskim z Neapolu. Wdzięczny za dokonania na polu bitwy papież Sykstus IV w 1474 roku potwierdził jego prawo do tytułu księcia Urbino.
Guidobaldo I (1492–1508) został zmuszony do opuszczenia terytorium swojego księstwa w obawie przed armią Cezara Borgii. Będąc bezdzietnym adpotował syna swojej siostry Joanny, Franciszka Marię della Rovere (1508–1538) przez co połączył w przyszłości należące już do chłopca księstwo Senigaglii z Urbino.[2] Dołączył do Juliusza II podczas zdobywania przezeń Romanii. Papież Leon X przekazał księstwo Urbino swojemu bratankowi Wawrzyńcowi II de Medici, po którego śmierci księciem został Franciszek Maria I della Rovere.
Genealogia[edytuj | edytuj kod]
| Oddantonio | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Antoni I pan Nugo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Boconte | Montefeltrino I pan Montefeltrio | Cavaca | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Bonconte I zm. 1236 pan Urbino | Tadeo 1180–1251 pan Urbino | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Taddeo Novello | Ugolino 1252 biskup San Leo | Montefeltrano II zm. 1255 pan Urbino | Cavalca | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Orlando | Guido zm. 1298 pan Urbino | Taddiolo | Montefeltrano III pan Montefeltrio | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Bonconte zm. 1289 | Ugolino | Fryderyk I 1298–1322 hrabia Urbino | Leccio zm. 1289 | Corrado zm. 1317 biskup Urbino | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Rolf zm. 1359 | Nolfo 1290–1364 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Fryderyk II hrabia Urbino | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Nolfo | Antoni II zm. 1404 hrabia Urbino i Gubbio | Guido | Galasso | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Guidantonio 1378–1443 książę Urbino | Katarzyna Colonna zm. 1438 | Battista | Galeazzo Malatesta 1385–1461 pan Pesaro | Anna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Fryderyk III 1422–1482 książę Urbino | Baptysta Sforza 1446–1472 | Oddantonio II 1427–1444 książę Urbino | Cecylia Gonzaga 1426–1451 | Piotr zm. 1439 | Agnieszka | Alessandro Gonzaga 1427–1466 markiz Castiglione | Jolanta 1430–1493 | Dominik Malatesta 1418–1465 pan Ceseny | Raffaello | Serafina 1434–1478 | Aleksander Sforza 1409–1473 pan Pesaro | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Joanna 1463–1514 | Jan della Rovere 1457–1501 książę Sory i Arce | Elżbieta 1464–1510 | Roberto Malatesta 1440–1482 pan Rimini | Konstancja 1466–1518 | Antonello Sanseverino 1458–1499 książę Salerno | Agneieszka 1470–1523 | Fabrycy I Colonna 1460–1520 książę Paliano | Guidobaldo 1472–1508 książę | Elżbieta Gonzaga 1471–1526 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Książęta Urbino z rodu Della Rovere panowali do 1574 roku wymarli w 1623 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||